Η παλιά υγειονομική βόμβα και το κυνήγι μαγισσών, τώρα στη Λέσβο

Γυναίκες πρόσφυγες με τα παιδιά τους, στο νησί της Λέσβου. Χρειάζονται στήριξη κι όχι κυνήγι μαγισσών

Γράφει η Χρύσα Μπότση*

Τον Ιούνιο του 2011, λίγους μήνες μετά από την επίσκεψη του κλιμακίου του ECDC (European Center for Diseases Control) στις δομές κράτησης μεταναστών στον Έβρο, ο Λοβέρδος, τοτε υπουργός Yγείας, από το βήμα του ΟΗΕ, και κατά τη διεξαγωγή της υψηλής διάσκεψης για το HIV/AIDS, υποστήριζε πως ο HIV στην Ελλάδα αφορά κυρίως εκδιδόμενες γυναίκες από την Αφρική. Tότε δεν υποπτεύθηκε κανείς και καμιά μας τίποτα.

Η δημοσίευση της υγειονομικής διάταξης 39Α τον Απριλη του 2012 ήταν η συνέχεια.  Αυτό που ακολούθησε ήταν μια μοναδική βαρβαρότητα.  Χρήστριες σε κατάσταση στέρησης,  εξετάστηκαν σε αστυνομικά τμήματα,  σε καθεστώς στέρησης της ελευθερίας τους,  με συνοπτικές,  παράνομες διαδικασίες,  παραβιάζοντας τον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας,  με γρήγορα τεστ για τον HIV. 

Αυτές που απέβησαν θετικές, κατηγορήθηκαν για βαρέως σκοπούμενη σωματική βλάβη και οδηγήθηκαν στον Κορυδαλλό. Οι περισσότερες το μάθαιναν για πρώτη φορά, όπως και οι οικογένειές τους αλλά και όλη η Ελληνική κοινωνία, όταν η αστυνομία ανάρτησε με τη σύμφωνη γνώμη της εισαγγελέως, τα ταλαιπωρημένα πρόσωπά τους στον ιστότοπό της.

Στο διάστημα που ακολουθησε δημιουργήθηκε η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές γυναίκες ενώ πολλοί άνθρωποι και οργανώσεις ενδιαφέρθηκαν και αντέδρασαν με πολλούς τρόπους συμμετέχοντας και στην παραγωγή ντοκιμαντέρ, το γνωστό RUINS http://ruins-documentary.com/)
 

Οι δίκες που ακολούθησαν κατέληξαν στην αθώωση αυτών των γυναικών. Ωστόσο άλλες αυτοκτόνησαν, άλλες πέθαναν μη καταφέρνοντας να ξεφύγουν από την ουσιοεξάρτηση. Μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού στάθηκαν στα πόδια τους.
 

Η 39Α μετά απο πολλές περιπετειες σε επιτροπές του ΥΥ που συγκλήθηκαν γι αυτήν, καταργήθηκε οριστικά την Τρίτη 21η Απριλίου του 2015.

Και νομίσαμε πως, τουλαχιστον με την υγειονομική βόμβα, είχαμε τελειωσει.  Όμως, πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις, εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά μια βόμβα δημόσιας υγείας. Σε ένα νησί. Στη Λέσβο. Τωρα μια «γιατρίνα» που ασχολείται (;;;) με τη δημόσια υγεία, δηλοί σε τοπική εφημερίδα απερίφραστα: υπάρχει μια βόμβα δημόσιας υγείας αυτή τη στιγμή στο νησί.

Έχει έγκυρα στοιχεία –από που άραγε, αφού μόνο το ΚΕΕΛΠΝΟ γνωρίζει τα δηλωθέντα κρουσματα– ότι πολλαπλά HIV περιστατικά έχουν εντοπισθεί στον μεταναστευτικό πληθυσμό στο νησί που εως τώρα η παρουσία του ιού ήταν πρακτικά ανύπαρκτη.

Και ακόμη μια δήλωση, τοσο Λοβερδικής έμπνευσης που αναρωτιέται κανείς μήπως αυτός είναι ο ήρωάς της: υπάρχει παράνομη και ανεξέλεγκτη πορνεία σε μαζική κλίμακα, από εκδιδόμενες μετανάστριες που προέρχονται από την Αφρική.

Για μια ακόμα φορά, τοσο πανομοιοτυπα που ειναι προκλητικό, στοχοποιείται το γυναικείο σώμα ως μέσο μολυσματικό. Για μια ακόμα φορά στόχος μια ευάλωτη ομάδα: αφρικανές μετανάστριες. Εκτός, αναφέρει η συγγραφέας του κειμένου, αν αυτές οι μετανάστριες από την υποσαχάρια Αφρική, οι οποίες, σύμφωνα με πληθώρα αναφορών, εκδίδονται σε μαζική κλίμακα, έχουν ελεγχθεί για τον ιό και έχουν βρεθεί αρνητικές (πράγμα που δεν έχει γίνει σύμφωνα με επίσημες πηγές)!!.

Και δεν μπορώ να μην θυμηθώ την ατάκα μιας απο τις κοπέλες εκείνης της θηριωδίας του 2012, στις φυλακές Κορυδαλλού: «δεν καταλαβαίνω πώς εγώ, μια χρήστρια επί δεκαετίες, είμαι υπεύθυνη για όλη την Ελληνική κοινωνία! »

Η γιατρίνα –κατά δήλωσή της– θεωρεί σαφώς ότι, κανείς άνδρας στη Λέσβο, μετά 35 χρόνια συνύπαρξης με τον ιό, δεν ξέρει πως το μέσο προφύλαξης είναι το προφυλακτικό. Έχει ακόμα –οχι τόσο αναπάντεχα– άποψη για την πολιτική που ασκείται για το μεταναστευτικό. Η πολιτεία έχει παραμελήσει πολύ ουσιαστικές υποχρεώσεις της προς τους κατοίκους της Λέσβου. Όχι μόνο σιωπά για την ανεξέλεγκτη πορνεία από ομάδα πολύ υψηλού υγειονομικού κινδύνου, αλλά και αμελεί πλήρως να ενημερώσει τον πληθυσμό του νησιού με σκοπό να τον προστατέψει.

Η επίθεση στις γυναίκες-προσφύγισσες στο νησί δεν θα μπορούσε νάναι πιό ύπουλη. Έχουν δικαιώματα… αλλά εκπροσωπούν έναν κίνδυνο, ένα μεγάλο υγειονομικό κίνδυνο. Είναι προσφύγισσες, αλλα είναι απο την Αφρική, κι εκει έχουν υψηλά νούμερα hiv/aids. Eίναι προσφύγισσες αλλα μπορεί να εκπορνεύονται.
 

Οι αθώοι-άνδρες που θα παρασύρουν, θα μολύνουν μετά τη γυναίκα τους, ο αθώος και απροστάτευτος πληθυσμός της Λέσβου θα υποκύψει και η λοίμωξη θα πλήξει το νησί.

Έλεος! 

Αυτό που αρθρώνεται εδώ δεν ειναι επιστημονικός λόγος. Είναι ένα παραλήρημα ρατσιστικό, που για μια ακόμα φορά παίρνει τη μορφή της υγειονομικής ανησυχίας. Η ενοχοποίηση, ο στιγματισμός, η αναζήτηση μαγισσών για την πυρά, δεν είναι άσκηση ιατρικής δημόσιας υγείας. Αν δεν είναι πρωτόγονη αντίδραση, είναι ένας βαθιά ύποπτος πολιτικός λογος.

Οι Λέσβιοι, όσο και αν προσπαθούν να τους μετατρέψουν σε τιμητές της Χρυσής Αυγής, σε φανατισμένους ρατσιστές που δεν σκέφτονται, νομίζω ότι ξέρουν και μπορούν να αντισταθούν σε κάθε κήρυγμα τέτοιου τύπου. Το έχει δείξει η ιστορία τους.

Η δημόσια υγεία παλι δεν έχει ανάγκη τρομοκράτες, ουτε τη δημιουργία ψεύτικων πανικών. Έχει ανάγκη ήρεμων και νηφάλιων επαγγελματιών, που λειτουργούν συνειδητά, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στον όρκο του Ιπποκράτη που έδωσαν: Ωφελέειν η μη βλάπτειν.

* Ιατρος Πνευμονολόγος-Φυματιολόγος
Μοναδα Λοιμώξεων Ν. Α.Συγγρός
Μελος της πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης διωκόμενων οροθετικών – https://diokomenesorothetikes.wordpress.com/
Αφορμή για το κείμενο: http://nealesvou.gr/yparchi-mia-vomva-dimosias-ygias-afti-ti-stigmi-sto-nisi/


ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΟ :
https://tomov.gr/2018/04/30/%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC-%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%AE%CE%B3/

«Εγκλεισμός, συνθήκες κράτησης και δικαιώματα κρατουμένων»

Ανακοίνωση

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σας προσκαλεί σε  ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:

 «Εγκλεισμός, συνθήκες κράτησης και δικαιώματα κρατουμένων»

 Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, 6 Μαρτίου 2018, και ώρα 18:30 μμ, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών – ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, Αθήνα, 3ος όροφος.

 Εισηγήσεις:

- «Ο υπερπληθυσμός των φυλακών ως παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Η οπτική του Συνηγόρου του Πολίτη» – Γιώργος Νικολόπουλος, Βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

- «Αυτοκτονώντας στη φυλακή: Από την προσβολή, στην προστασία του αγαθού της ζωής κατά τη διάρκεια έκτισης της ποινής» – Όλγα Θεμελή, αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας στο Παν/μιο Κρήτης

- «Σωφρονιστικό σύστημα: νέες διεθνείς και εθνικές προκλήσεις» – Μαρίνος Σκανδάμης, τ. Γεν. Γραμματέας  Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διδάκτωρ Νομικής

- «Διαχρονικά προβλήματα και η ανάγκη για τομές στις ελληνικές φυλακές» – Βασίλης Παπαστεργίου, Δικηγόρος, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

-- 

Έλενα Βάγγερ

Τ. 21 3026 4975

Email: project.hlhr@gmail.com

Βαλτετσίου 16, 

10680 Αθήνα

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη 
www.hlhr.gr

----------------------

Elena Vanger

Τ. 21 3026 4975

Email: project.hlhr@gmail.com

16, Valtetsiou str. 

Hellenic League for Human Rights
www.hlhr.gr

Getting tested for STIs is an 'important part of sexual health'

Navy Hospital Corpsman 3rd Class Robert Hall studies a blood sample with a microscope at Naval Branch Health Clinic Kings Bay’s laboratory. Blood tests and pap smears are commonly used ways to diagnose sexually transmitted infections. (U.S. Navy photo by Jacob Sippel)

4/26/2018By: Military Health System Communications Office

Share this page

Social Media Links

• Share on Facebook
 
• Share on Twitter
 
• Share on GooglePlus
 
• Email this page

Recommended Content:

Preventive Health | Men's Health | Women's Health

FALLS CHURCH, Va. — Some may feel itching, burning, or pain, while others see physical signs. But more often than not, two of the most common sexually transmitted infections or STIs – chlamydia and gonorrhea – are ignored because of a lack of symptoms. Military Health System experts encourage men and women to take steps to ensure their health and prevent these infections.

“Many sexually transmitted infections do not have any symptoms, so getting tested regularly is an important part of sexual health,” said Rolando C. Diaz, epidemiology technician at Fort Belvoir Community Hospital in Northern Virginia.

According to the Centers for Disease Control and Prevention, more than 2 million cases of the most reported STIs – chlamydia, gonorrhea, and syphilis – were reported in the United States in 2016. Those are the highest numbers ever recorded, the CDC said. These three conditions can be spread through vaginal, anal, or oral sex with an infected person, and can cause infection in the genitals, rectum, and throat.

“If you have had new partners or unprotected intercourse, or develop symptoms, talk to your provider about your concerns and exposures to help them order the correct tests to keep you and your sexual partner(s) healthy and safe,” said Diaz.

Commonly known as sexually transmitted diseases, most conditions are now referred to as sexually transmitted infections. Catherine A. Gangaas, a public health nurse at Fort Belvoir, said this term helps providers prevent further spread of the STI by looking for the cause of the infection, rather than just treating the disease.

“The change in terms came about when it was recognized that people could be infected and transmit the infection to others without ever developing symptoms or disease,” said Gangaas. It’s now recommended that women get tested every year during their annual exam rather than waiting for symptoms to appear, she said.

The September 2017 Medical Surveillance Monthly Report, or MSMR, said incidence rates of chlamydia and gonorrhea were highest among service members younger than 25. The report said STIs rates, with the exception of syphilis, were higher among women than men. According to the report, rates of gonorrhea decreased among female service members in 2016, but slightly increased among males. The rates of diagnosis for chlamydia among women were generally three to five times those among men.

The CDC said women can have a greater risk for an infection because the lining of the vagina is thin and delicate, making it vulnerable to bacteria and viruses. Women are also less likely to have symptoms for chlamydia and gonorrhea than men. If symptoms do occur, they can go away even if the infection remains.

Men can experience a burning sensation while urinating; painful or swollen testicles; and white, yellow, or green discharge. Symptoms in women, which are similar to those of a yeast infection, include increased vaginal discharge and a painful or burning sensation while urinating. Bleeding between periods can also be an indication of gonorrhea in women.

Gangaas said gonorrhea and chlamydia are often tested for together as they are often transferred together. These conditions are especially common among teenagers and young adults. It’s estimated that one in 20 sexually active young women 14-24 years old has chlamydia, said Diaz.

Both conditions are treated with antibiotics prescribed by a health care provider. Patients going through treatment are encouraged to refrain from sex because they can still infect others even during treatment, said Diaz.

“It takes seven days for the medication to treat these infections and only after this time is the chance of infecting others gone,” said Diaz, adding that the treatment won’t work if someone is re-exposed to chlamydia or gonorrhea and reinfected within that time. Using a condom during the treatment period can help lower risk of partners reinfecting each other – but there is no guarantee, he said.

People who have completed treatment for chlamydia or gonorrhea can also be re-infected, said Gangsaas. Lifestyle choices, such as not being in a mutually monogamous sexual relationship and not using condoms correctly 100 percent of the time, can increase risk for having an STI.

“Make sure you complete all medication prescribed by your health care provider, and ensure that your sex partner is both tested and treated,” said Gangaas. “It is important to be retested no sooner than three weeks after completing your medication to ensure that you are clear of the infection.”

If left untreated, gonorrhea and chlamydia can have serious consequences,  including infertility or risk of being passed from a mother to a baby during pregnancy and delivery. When this occurs, the CDC said babies are at risk for still birth, low birth weight, brain damage, blindness, and deafness.

While rates of chlamydia and gonorrhea have increased among service members in recent years, the MSMR report found rates of human papillomavirus infections have decreased. If an HPV infection persists, it can cause genital warts or various types of cancer, including cervical cancer. Nearly 14 million new cases of HPV infections occur every year, but a vaccine is available to help reduce risk of an infection.

“Being informed about sexually transmitted infections is essential for a healthy sex life,” said Diaz. “For our patient population, this means knowing what they can do to stay safe and healthy, and how to directly ask their health care provider about testing.”

https://health.mil/News/Articles/2018/04/26/Getting-tested-for-STIs-is-an-important-part-of-sexual-health

Αθήνα, 30 Απριλίου 2018 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Θέμα: «Ακούστε τις φωνές των προσώπων που ασκούν εργασία στο σεξ | Έρευνα: Τα αρνητικά αποτελέσματα της νομοθεσίας στη Γαλλία».

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), μη κυβερνητική οργάνωση εθελοντικού χαρακτήρα για τα δικαιώματα της τρανς κοινότητας, με το παρόν δελτίο τύπου και σε συνέχεια του Κοινού Δελτίο Τύπου 12 οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών σχετικά με το Πόρισμα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων για την Εργασία στο Σεξ στην Ελλάδα[1], αλλά και μετά την πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε που ακούστηκαν ιδιαίτερα προσβλητικοί και κακοποιητικοί χαρακτηρισμοί για τα πρόσωπα που ασκούν εργασία στο σεξ, φέρνει στη δημοσιότητα έρευνα σχετικά με τα αρνητικά αποτελέσματα της εφαρμογής του νόμου 2016-44 που ψηφίστηκε στις 13 Απριλίου 2016, κατά του ονομαζόμενου «συστήματος της πορνείας» στην Γαλλία, αλλά και άλλες έρευνες καθώς και τις θέσεις διεθνών οργανισμών από τις οποίες τεκμαίρεται ότι η κατεύθυνση που ακολουθείται από την Γ.Γ.Ι.Φ. είναι βλαπτική και λανθασμένη.

Η έρευνα αυτή[2] είναι μία ποιοτική μελέτη που επικεντρώνεται στις απόψεις των ίδιων των εργαζομένων του σεξ, οι οποίοι επηρεάζονται άμεσα από το νόμο. Για τους σκοπούς αυτής της ανάλυσης, πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με 70 εργαζόμενους του σεξ, ενώ επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν 24 συνεντεύξεις και ομάδες έρευνας με ομάδες αποτελούμενες από εργαζόμενους στο σεξ ή άλλες οργανώσεις που συνεργάζονται με εργαζόμενους στο σεξ σε ολόκληρη τη Γαλλία. Παράλληλα με αυτή την ποιοτική μελέτη, διενεργήθηκε επίσης μια ποσοτική έρευνα μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου του 2018, στην οποία συμμετείχαν 583 εργαζόμενοι του σεξ, τα αποτελέσματα των οποίων ενσωματώθηκαν στην έκθεση αυτήν.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας και παρά τον δηλωμένο στόχο του νόμου για προστασία των εργαζομένων του σεξ, η πλειοψηφία των εργαζομένων στο σεξ αναδεικνύει ότι η ποινικοποίηση των πελατών ήταν στην πράξη περισσότερο επιζήμια για τους ίδιους από τους προηγούμενους νόμους κατά της πορνείας. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων ανέφερε ότι έχουν πολύ μικρότερο έλεγχο στις συνθήκες εργασίας τους ενώ ο αντίκτυπος έγινε ακόμη αισθητός πριν από την εφαρμογή του νέου νόμου, λόγω της προβολής του θέματος στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών συζητήσεων. Για τους λόγους αυτούς, τα ερωτηθέντα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ ήταν σχεδόν ομόφωνα αντίθετα με την ποινικοποίηση των πελατών.

Η μελέτη αυτή αποκάλυψε ότι σε τοπικό επίπεδο, με στόχο τη διατήρηση της δημόσιας τάξης, τα δημοτικά έγγραφα και οι τακτικοί έλεγχοι ταυτότητας που απευθύνονται σε εργαζόμενους του σεξ σημαίνουν ότι είναι ακόμη πιο συχνά ποινικοποιημένοι από τους πελάτες τους. Αν και ορισμένοι ερωτηθέντες δηλώνουν ότι έχουν καλές σχέσεις με την αστυνομία, οι αστυνομικοί συνήθως δεν θεωρούνται ως πηγή προστασίας. Οι εργαζόμενοι του σεξ συχνά  έκαναν λόγο για επεισόδια εκφοβισμού από την αστυνομία, συμπεριλαμβανομένης της πίεσης να αναφέρουν τους πελάτες και, εάν δεν είχαν δηλωθεί, τους απειλούσαν με απέλαση εάν δεν συμμορφώνονταν.

Αν και οι περισσότεροι εργαζόμενοι του σεξ συνέχισαν τη εργασία τους μετά τη νέα νομοθεσία, οι συνθήκες εργασίας τους επιδεινώθηκαν σοβαρά. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ότι ο νέος νόμος, μειώνοντας τη ζήτηση (πελάτες), θα μειώσει επίσης την προσφορά (εργαζομένους στο σεξ) οι συνεντεύξεις με οργανώσεις δείχνουν ότι δεν υπήρξε μείωση του αριθμού των εργαζομένων του σεξ. Επιπλέον, ο νόμος είχε αρνητικές συνέπειες για την ασφάλεια των εργαζομένων του σεξ, την υγεία και τις γενικές συνθήκες διαβίωσης. Ο νόμος είχε αρνητικό αντίκτυπο στην αυτονομία τους ως εργαζόμενοι, στους κινδύνους που ενδέχεται να είναι πρόθυμοι να πάρουν, στο κοινωνικό στίγμα και στις οικονομικές δυσκολίες. Σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι στο σεξ και κάθε οργάνωση που ερωτήθηκαν σημείωσαν μια μετατόπιση εξουσίας στη σχέση μεταξύ των εργαζομένων του σεξ και των πελατών τους, καθώς οι πελάτες αισθάνονται περισσότερο το δικαίωμα να επιβάλλουν τους όρους τους (δηλαδή σεξουαλικές πρακτικές χωρίς προστασία, μειωμένες τιμές, απροθυμία πληρωμής κλπ.), θεωρώντας τους εαυτούς τους ως αυτούς που διατρέχουν τον κίνδυνο σύμφωνα με το νόμο. Ακόμη, έχει οδηγήσει σε αυξημένη εξαθλίωση, ιδίως μεταξύ των ανθρώπων που ζουν ήδη επισφαλώς, δηλαδή των γυναικών μεταναστριών που εργάζονται στο δρόμο χωρίς έγγραφα. Το 62,9% των ερωτηθέντων στην ποσοτική μας έρευνα ανέφερε ότι η συνολική ποιότητα ζωής τους επιδεινώθηκε από τον Απρίλιο του 2016 και το 78,2% δήλωσε ότι τα κέρδη τους έχουν μειωθεί.

Γενικά, ο νόμος έχει ωθήσει τους εργαζόμενους του σεξ να λειτουργούν κάτω από πιο ριψοκίνδυνες συνθήκες με επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία τους. Σε πολλές συνεντεύξεις τονίστηκε μια ανησυχητική μείωση στη χρήση προφυλακτικών καθώς και αυξημένες δυσκολίες στη συνέχιση της θεραπείας για όσους είναι θετικοί στον ιό HIV. Το άγχος που δημιουργείται από την επιδείνωση των συνθηκών εργασίας προκαλεί διάφορα ψυχοσωματικά προβλήματα υγείας από την κατανάλωση αλκοόλ, καπνού και άλλων ναρκωτικών, μέχρι στην κατάθλιψη και σε σκέψεις αυτοκτονίας.Τα αποτελέσματα της ποιοτικής έρευνας αποκαλύπτουν επίσης ότι έχουν αυξηθεί οι περιπτώσεις βίας κάθε είδους: προσβολές στο δρόμο, σωματική βία, σεξουαλική βία, κλοπή και ένοπλη ληστεία στον χώρο εργασίας. Η εξαθλίωση, οι αυξημένοι κίνδυνοι στην υγεία και η αυξημένη έκθεση στη βία αποτελούν φαύλο κύκλο.

[τα στοιχεία της έρευνας σε ποσοστά – κάντε κλικ στη φωτογραφία για μεγύνθυνση]

Η έρευνα αυτή θα πρέπει να σημειώσουμε ότι βρίσκεται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με αντίστοιχή που είχε δημοσιευτεί στο Journal of Public Health μετά από συστηματική έρευνα που έγινε τον Ιούνιο του 2012 (και ενημερώθηκε με επιπλέον στοιχεία τον Σεπτέμβριο του 2013) διεθνώς, όπου επιβεβαιώθηκαν και τεκμηριώθηκε με στοιχεία ότι οι νομοθεσίες είτε ολικής είτε μερικής ποινικοποίησης (είτε από την μεριά των εργαζομένων στο σεξ είτε από τη μεριά των πελατών τους), ότι η ποινικοποίηση αυτή προάγει τον στιγματισμό, τις διακρίσεις και τη βία κατά των προσώπων αυτών.[3]

Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίσουμε την θέση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σύμφωνα με την οποία: «Τεκμηριωμένες μελέτες προάγουν ότι η αποποινικοποίηση της εργασία στο σεξ, θα οδηγούσε μείωση κατά 46% των κρουσμάτων hiv στα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ σε 10 χρόνια, καθώς και στον τερματισμό της σεξουαλικής βίας που υφίστανται  θα οδηγούσε σε 20% μείωση των νέων κρουσμάτων»[4], ενώ σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες γραμμές της UNAIDS για τον HIV και την εργασία στο σεξ[5]:

«Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι ελάχιστα τα στοιχεία που προάγουν ότι οι νόμοι ποινικοποίησης της σεξουαλικής εργασίας, μειώνουν εν τέλει το αριθμών των εργαζόμενων του σεξ. Αντίθετα, όλοι αυτοί οι νόμοι δημιουργούν ένα περιβάλλον φόβου και στιγματισμού για τους εργαζομένους στο σεξ, και τους ενθαρρύνει να εργάζονται σε επισφαλείς τοποθεσίες ώστε να αποφεύγουν είτε τη δική τους σύλληψη είτε των πελατών του (σ.σ. στην δεύτερη περίπτωση εννοεί το σουηδικό μοντέλο)».

Ακόμη, σύμφωνα με υπογεγραμμένο κείμενο 560 οργανώσεων και 94 ερευνητών υπό την Διεθνή Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων του Σεξ στην Ευρώπη (International Committee on the Rights of Sex Workers in Europe – ICRSE): «Καλούνται όλες τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν νομοθετικά πλαίσια πλήρους αποποινικοποίησης της εργασίας στο σεξ, συμπεριλαμβανομένης της ποινικοποίησης των πελατών, καθώς και αυτού του είδους η ποινικοποίηση, επιτείνει το στίγμα, ενώ θέτει σε κίνδυνο τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ, καθώς για να αποφύγουν τη σύλληψη των πελατών τους, καταφεύγουν σε απομονωμένες περιοχές όπου πέφτουν συχνά θύματα βίας, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία στις χώρες που εφαρμόζεται».

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, με το παρόν δελτίο τύπου, θέτει υπόψιν της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων όλα τα παραπάνω, που αποδεικνύουν με συντριπτικό τρόπο ότι οι νομοθεσίες αυτού του τύπου όχι μόνο δεν προστατεύουν τα πρόσωπα που ασκούν εργασία στο σεξ, αλλά επιτείνουν τις διακρίσεις, τη βία και τον στιγματισμό τους, και, την καλεί, έναντι της μονομέρειας με την οποία συντάχθηκε το Πόρισμα για την εργασία στο σεξ στην χώρα μας αλλά και τις προειλημμένες αποφάσεις, να προάγει τον ανοικτό διάλογο τόσο με τις οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών που εργάζονται και εκπροσωπούν τα πρόσωπα που ασκούν εργασία στο σεξ, όσο και με τα ίδια τα πρόσωπα που ασκούν αυτήν την εργασία που ουδέποτε διαβουλεύτηκε μαζί τους, στην κατεύθυνση ενός ανοικτού δημοκρατικού διαλόγου σε ισότιμη βάση, χωρίς αποκλεισμούς, προειλημμένες αποφάσεις και προκαταλήψεις και με πραγματικό σεβασμό στα πρόσωπα που ασκούν εργασία στο σεξ, στην κατεύθυνση του αποστιγματισμού τους.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΌ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΩΝ

ΣΥΓΓΡΟΥ 29, 1^οςΟΡΟΦΟΣ, ΑΘΗΝΑ, 11743

Τηλ. 210.9210697

Ώρες γραφείου: Δευτέρα έως Παρασκευή

09.00-14.00 & 17.00-20.00

http://www.transgender-association.gr/

transgender.support.association@gmail.com

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ – ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ.

[1] Απάντηση οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών για το πόρισμα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων για την εργασία στο σεξ στην Ελλάδα: https://transgendersupportassociation.wordpress.com/2018/03/29/%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%bd%cf%89%cf%83%ce%b5%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%b1%cf%83-%cf%84%cf%89/

[2] Τα αποτελέσματα της έρευνας από την ιστοσελίδα της οργάνωσης «Γιατροί του Κόσμου»: https://www.medecinsdumonde.org/en/actualites/publications/2018/04/12/study-impact-law-13-april-2016-against-prostitution-system-france, και μεταφρασμένη στα ελληνικά: http://t-zine.gr/erevna-ta-arnitika-apotelesmata-tis-nomothesias-gia-tin-ergasia-sto-sex-sti-gallia/.

[3]Έρευνα για τη βία που αντιμετωπίζουν τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ: Deeringa, K. et al., 2014, A Systematic Review of the Correlates of Violence Against Sex Workers, American Journal of Public Health, 104(5): 42–54, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24625169.

[4]Θέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας: http://www.who.int/hiv/topics/sex_work/en/.

[5]Κατευθυντήριες γραμμές της UNAIDS για τον HIV και την εργασία στο σεξ: www.unaids.org/en/media/unaids/contentassets/documents/unaidspublication/2009/JC2306_UNAIDS-guidance-note-HIV-sex-work_en.pdf