Ομοφυλοφιλία και Αριστερά στη σημερινή συγκυρία. του Αντώνη Σιγάλα | 12.10.2013 -

Η ενημέρωση για ζητήματα ΛΟΑΤ πρέπει να γίνει πολιτική προτεραιότητα και στόχος της Αριστεράς στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας.

Είναι γνω­στό ότι κατά τη διάρ­κεια της πα­ντο­κρα­το­ρί­ας των ναζί στη Γερ­μα­νία, εκτός από τους Eβραί­ους στάλ­θη­καν στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης ανά την επι­κρά­τεια του Ράιχ όλες εκεί­νες οι κοι­νω­νι­κές ομά­δες που δεν εντάσ­σο­νταν στην ιδέα των ναζί περί του τέ­λειου αν­θρώ­που. 

Ψυ­χι­κά ασθε­νείς, Ρομά, ομο­φυ­λό­φι­λοι ήταν κά­ποιες από τις ομά­δες που εξο­ντώ­θη­καν. 

Πε­ρί­που 10.000 ομο­φυ­λό­φι­λοι εξο­ντώ­θη­καν στα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης. 

Πολ­λοί πε­ρισ­σό­τε­ροι τα­πει­νώ­θη­καν, εξο­ρί­στη­καν, φυ­λα­κί­στη­καν, ή ευ­νου­χί­στη­καν. 

Ένας επι­ζών από τα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα, ο LD Classen von Neudegg, έγρα­ψε για αυτές του τις εμπει­ρί­ες. 

Ένα μικρό από­σπα­σμα: 

"Τρεις άν­δρες προ­σπά­θη­σαν να δρα­πε­τεύ­σουν μια νύχτα. Τους έπια­σαν και όταν επέ­στρε­ψαν είχαν τη λέξη "schwull", που ση­μαί­νει πού­στης στα γερ­μα­νι­κά, γραμ­μέ­νη πάνω στα ρούχα τους. Τους βά­λα­νε σε μια γωνιά και τους μα­στί­γω­σαν. Μετά τους υπο­χρέ­ω­σαν να χτυ­πά­νε ένα τα­μπούρ­λο και να φω­νά­ζουν: "Ζήτω! Γυ­ρί­σα­με. Ζήτω!". Έπει­τα τους κρέ­μα­σαν."

Ο Ερνστ Ρεμ, ο ηγέ­της των Ταγ­μά­των Εφό­δου του Χί­τλερ, οδη­γή­θη­κε στο θά­να­το το 1932, στη "νύχτα των με­γά­λων μα­χαι­ριών", 

με την κα­τη­γο­ρία ότι ήταν ομο­φυ­λό­φι­λος και δια­τη­ρού­σε σχέση με τον οδηγό του με τον οποίο τον έπια­σαν στο κρε­βά­τι. 

Με αυτόν τον τρόπο ο Χί­τλερ ξε­κα­θά­ρι­σε το τοπίο από αυ­τούς που θε­ω­ρού­σε εσω­τε­ρι­κούς του αντι­πά­λους για την εξου­σία όπως ο Ρεμ.

Σύμ­φω­να με τον Κλά­ους Μαν, γιο του νο­μπε­λί­στα συγ­γρα­φέα του Θα­νά­του στη Βε­νε­τία Τόμας Μαν, ακτι­βι­στή και ομο­φυ­λό­φι­λου, στο βι­βλίο του "Ομο­φυ­λο­φι­λία και Φα­σι­σμός": 

"Εκεί­νο που έκανε τον Ρεμ πραγ­μα­τι­κά αη­δια­στι­κό δεν ήταν αυτό που του κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σαν πρώτα ο Αρι­στε­ρός τύπος και αρ­γό­τε­ρα ο Χί­τλερ, αλλά το γε­γο­νός ότι επρό­κει­το για ένα κυ­νι­κό, χο­ντρο­κομ­μέ­νο κα­θί­κι, όπως όλοι οι αρ­χη­γοί των ναζί"

 

Δη­λα­δή ο Αρι­στε­ρός Τύπος κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σε στον Ρεμ το γε­γο­νός της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας του, πράγ­μα για το οποίο ο ίδιος αρ­γό­τε­ρα θα­να­τώ­θη­κε από τον ίδιο τον αρ­χη­γό του, πράγ­μα συ­νη­θι­σμέ­νο για την εποχή μια και είναι γνω­στός ο δια­γκω­νι­σμός με­τα­ξύ Σο­βιε­τι­κών και Ναζί που ξε­κί­νη­σε από την επι­θε­τι­κή τα­κτι­κή των δεύ­τε­ρων που κα­τη­γο­ρού­σαν τους Σο­βιε­τι­κούς για το ότι είχαν απο­ποι­νι­κο­ποι­ή­σει την ομο­φυ­λο­φι­λία. 

Και οι Σο­βιε­τι­κοί αντα­πα­ντού­σαν με το ότι, πράγ­μα που υιο­θε­τή­θη­κε ως επι­χεί­ρη­μα από όλη την αρι­στε­ρά για δε­κα­ε­τί­ες, οι Ναζί ήταν κρυφά ομο­φυ­λό­φι­λοι. 

Απο­τέ­λε­σμα ήταν η επα­να­ποι­νι­κο­ποί­η­ση της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση με το άρθρο 121 του ΠΚ που η ισχύς του δι­ήρ­κε­σε μέχρι το 1991.

Σή­με­ρα, η ιστο­ρία του Με­σο­πο­λέ­μου και της Δη­μο­κρα­τί­ας της Βαϊ­μά­ρης φαί­νε­ται να επα­να­λαμ­βά­νε­ται στη χώρα μας. 

Με ένα κα­θα­ρά να­ζι­στι­κό κόμμα στη βουλή, που δεν έκρυ­ψε ποτέ την πρό­θε­σή του να ακο­λου­θή­σει τα χνά­ρια του Φύρερ, ακόμα και ο αρ­χη­γός του στο κρυφό του κα­τα­στα­τι­κό ονο­μα­ζό­ταν με αυτό το όνομα από τα μέλη, και με ένα δεύ­τε­ρο κόμμα με εν­σω­μα­τω­μέ­να ακρο­δε­ξιά στοι­χεία, που βρί­σκε­ται στην κυ­βέρ­νη­ση, κάθε συ­ζή­τη­ση για κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες μοιά­ζει να βρί­σκε­ται εκτός τόπου και χρό­νου. 

Το ΠΑΣΟΚ και η Δη­μο­κρα­τι­κή Αρι­στε­ρά, πε­ρισ­σό­τε­ρο η δεύ­τε­ρη, μοιά­ζουν να ψελ­λί­ζουν κά­ποια ψήγ­μα­τα αντί­δρα­σης, πε­ρισ­σό­τε­ρο για τα προ­σχή­μα­τα μια και τρέ­μουν την πι­θα­νό­τη­τα να δη­μιουρ­γη­θεί κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­βλη­μα και να πάμε σε εκλο­γές κα­θό­λου ευ­χά­ρι­στες για αυ­τούς και τα πο­σο­στά τους, ενώ οι Ανε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες θα μπο­ρού­σα­με να πούμε ότι στο δι­καιω­μα­τι­κό κομ­μά­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο συ­ντάσ­σο­νται με τη ΝΔ. 

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα από την ομο­φο­βι­κή δράση της ΧΑ στο τε­λευ­ταίο διά­στη­μα έχου­με τις ομο­φο­βι­κές επι­θέ­σεις που έγι­ναν πέ­ρυ­σι στους δρό­μους της Αθή­νας, την επί­θε­ση που δέ­χτη­κε ο πρώην βου­λευ­τής του Σου­η­δι­κού κοι­νο­βου­λί­ου ελ­λη­νι­κής καταγω­γής Στα­φυ­λί­δης, την ώρα που επέ­στρε­φε στο ξε­νο­δο­χείο του μια νύχτα στο Γκάζι, αλλά και τις δη­λώ­σεις των βου­λευ­τών του να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος από το βήμα του κοι­νο­βου­λί­ου. 

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα οι δη­λώ­σεις του Πα­να­γιώ­τα­ρου που απο­κά­λε­σε τον Γκί­ντο Βε­στερ­βέ­λε, πρώην υπουρ­γό εξω­τε­ρι­κών της Γερ­μα­νί­ας και ανοι­χτά ομο­φυ­λό­φι­λο, "κυρία Βε­στερ­βέ­λε", (πράγ­μα που διέ­φυ­γε της προ­σο­χής του Γ. Δρα­γα­σά­κη που ήταν εκεί­νη τη στιγ­μή προ­ε­δρεύ­ων και δεν του έκανε πα­ρα­τή­ρη­ση), 

τις δη­λώ­σεις του Παππά για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ότι είναι το κόμμα των γκέι πα­ρέιντ στη συ­ζή­τη­ση για την άρση της ασυ­λί­ας του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, 

αλλά και τις δη­λώ­σεις πάλι του Πα­να­γιώ­τα­ρου μπρο­στά από το Θέ­α­τρο Χυ­τή­ριο που πα­ρου­σί­α­ζε την πα­ρά­στα­ση Corpus Cristi, όπου απο­κά­λε­σε τους ηθο­ποιούς "γα­μη­μέ­νες Αλ­βα­νι­κές κω­λο­τρυ­πί­δες" και μά­λι­στα σε τη­λε­ο­πτι­κή κά­λυ­ψη.

Κάπου εκεί ερ­χό­μα­στε σή­με­ρα στο ρόλο της Αρι­στε­ράς:

 

Όσον αφορά το ΚΚΕ, 

είναι από­λυ­τη η άρ­νη­σή του να δει το κί­νη­μα υπέρ της χει­ρα­φέ­τη­σης των ατό­μων ΛΟΑΤ, ή αλ­λιώς lgbt, σαν ένα κί­νη­μα κοι­νω­νι­κής διεκ­δί­κη­σης, ισά­ξιο του κι­νή­μα­τος για τα δι­καιώ­μα­τα των με­τα­να­στών, των αντιρ­ρη­σιών συ­νεί­δη­σης, των Ρομά, των ΑΜΕΑ, ή του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

Μετά από χρό­νια όπου οι ομο­φυ­λό­φι­λοι αντι­με­τω­πί­ζο­νταν σαν άτομα με κά­ποια ανα­πη­ρία και εξο­βε­λί­ζο­νταν από τις ορ­γα­νώ­σεις του ΚΚΕ, είτε ευ­θέ­ως, είτε με κά­ποιο άλλο πρό­σχη­μα, όπως τη μη συμ­μόρ­φω­σή τους προς την πο­λι­τι­κή του κόμ­μα­τος, και εν­δε­χο­μέ­νως κά­ποιοι ονο­μά­ζο­νταν και πρά­κτο­ρες του τα­ξι­κού εχθρού, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα έχει αλ­λά­ξει τη θέση του από τη συλ­λή­βδην απόρ­ρι­ψη, σε μια ελα­φράς μορ­φής απόρ­ρι­ψη, αλλά πά­ντως απόρ­ρι­ψη. 

Ο βου­λευ­τής του κόμ­μα­τος Θα­νά­σης Πα­φί­λης έχει πει σχε­τι­κά με το γάμο ομο­φύ­λων: “Δεν συμ­φω­νού­με. 

Κα­θέ­νας μπο­ρεί να έχει την ιδιαι­τε­ρό­τη­τά του, αυτό δεν μπο­ρεί να γίνει αντι­κεί­με­νο κοι­νω­νι­κό σή­με­ρα και δη­μό­σιας συ­ζή­τη­σης, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο που έμ­με­σα προ­ω­θεί­ται κιό­λας. 

Μπρο­στά στη γε­νι­κή κα­τρα­κύ­λα το μο­ντέ­λο του αν­θρώ­που που προ­ω­θεί­ται μέσα σε ένα άγριο και βάρ­βα­ρο σύ­στη­μα. 

Εί­μα­στε αντί­θε­τοι – το ξα­να­λέω απ’ την αρχή – και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις δήθεν προ­ο­δευ­τι­κές από­ψεις περί υιο­θε­σιών κτλ.”¹

Και ερ­χό­μα­στε στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: 

Το κόμμα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης εδώ και χρό­νια είναι το μόνο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμμα το οποίο στη­ρί­ζει τις διεκ­δι­κή­σεις των αι­τη­μά­των του ΛΟΑΤ κι­νή­μα­τος.

Στο ερω­τη­μα­το­λό­γιο της ΟΛΚΕ, το οποίο στέλ­νε­ται κάθε φορά πριν από τις εκλο­γές, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απα­ντά εμπε­ρι­στα­τω­μέ­να και με με­γά­λη ακρί­βεια όσον αφορά τις διεκ­δι­κή­σεις.

Ωστό­σο το πράγ­μα χω­λαί­νει όταν φτά­νου­με στο ση­μείο όπου πρέ­πει να ανα­λη­φθούν συ­γκε­κρι­μέ­νες πρω­το­βου­λί­ες. 

Κά­ποιοι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ίσως πολ­λοί, αι­σθά­νο­νται αμή­χα­να να βγουν και να υπο­στη­ρί­ξουν δη­μό­σια τις διεκ­δι­κή­σεις των ΛΟΑΤ. 

Και κάπου εκεί αρ­χί­ζουν τα προ­βλή­μα­τα. 

Το προη­γού­με­νο διά­στη­μα εί­χα­με μια σειρά από ατυ­χείς δη­λώ­σεις βου­λευ­τών και στε­λε­χών.

Στα­χυο­λο­γώ εδώ 

τις δη­λώ­σεις Πα­πα­δη­μού­λη (στην απά­ντη­σή του στη Ντόρα Μπα­κο­γιάν­νη τη­λε­ο­πτι­κά ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πο­λι­τεύ­ε­ται κω­λο­μπα­ρί­στι­κα της είπε ότι μας λέτε πο­λι­τι­κά ανώ­μα­λους ταυ­τί­ζο­ντας μια σε­ξουα­λι­κή "ανω­μα­λία" με μια πο­λι­τι­κή "ανω­μα­λία"), 

τις δη­λώ­σεις του Πάνου Σκουρ­λέ­τη περί τρανς Αρι­στε­ράς, 

και βέ­βαια τις πε­ρί­φη­μες δη­λώ­σεις του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, οι οποί­ες έγι­ναν πέ­ρυ­σι τον Οκτώ­βριο και για τις οποί­ες πολύς λόγος έγινε. 

Μπο­ρεί κα­νείς λοι­πόν να δει ότι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υπάρ­χει ένα έλ­λειμ­μα γνώ­σης.

Υπάρ­χει μια ομάδα που ασχο­λεί­ται συ­στη­μα­τι­κά με τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ, αλλά αυτή δε βρί­σκε­ται σε επι­κοι­νω­νία με το υπό­λοι­πο κόμμα, με απο­τέ­λε­σμα να μη μπο­ρεί να ενη­με­ρώ­σει τα στε­λέ­χη και τα μέλη του κόμ­μα­τος.

Όμως σή­με­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί με ύπου­λο αλλά και τρα­μπού­κι­κο τρόπο να πε­ρά­σει το μι­σαλ­λό­δο­ξο λόγο της στο δη­μό­σιο διά­λο­γο.

Προ­σπα­θεί, στο πρό­τυ­πο των Ναζί να νι­κή­σει πρώτα στο πεδίο των ιδεών. 

Και σωστά: Η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που προη­γεί­ται της πο­λι­τι­κής ηγε­μο­νί­ας. 

Και η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που αλ­λά­ζει πιο δύ­σκο­λα. 

Ας ανα­λο­γι­στεί ο κα­θέ­νας τις ιδε­ο­λη­ψί­ες που κου­βα­λά­ει ο ίδιος και είναι εν­δε­χο­μέ­νως συ­μπε­ρά­σμα­τα που έχει βιώ­σει. 

Αυτά με­τα­φέ­ρο­νται πολ­λές φορές από γενιά σε γενιά και δια­μορ­φώ­νουν την άποψή μας για τον κόσμο αλλά σε ένα με­γά­λο μέρος και την πο­λι­τι­κή μας ταυ­τό­τη­τα.

Για να κα­τα­φέ­ρει να ηγε­μο­νεύ­σει η ΧΑ απευ­θύ­νε­ται στο θυ­μι­κό του πο­λι­τι­κού ακρο­α­τη­ρί­ου και κυ­ρί­ως στο φόβο. 

Φόβος γι αυτό που έρ­χε­ται, φόβος γι αυ­τούς που θέ­λουν να αλ­λά­ξουν τα πράγ­μα­τα, φόβος για το δια­φο­ρε­τι­κό. 

Σε αυτό το ση­μείο η Αρι­στε­ρά πολ­λές φορές απα­ντά­ει φο­βι­σμέ­να και αυτή. 

Σκε­φτό­με­νη το πο­λι­τι­κό κό­στος οδη­γεί πολ­λές φορές σε αμ­φι­βο­λί­ες για τις προ­θέ­σεις της το πο­λι­τι­κό ακρο­α­τή­ριο. 

Όμως στο ση­μείο που έχου­με φτά­σει ως κοι­νω­νία είναι απα­ραί­τη­το τα πράγ­μα­τα να ει­πω­θούν με το όνομά τους. 

Στο κομ­μά­τι των ΛΟΑΤ για πα­ρά­δειγ­μα δεν είναι αρ­κε­τό κα­νείς να υπο­στη­ρί­ζει με δή­λω­σή του ότι ο ίδιος δεν είναι ομο­φο­βι­κός, μια και αυτό κα­νέ­ναν δεν εν­δια­φέ­ρει γιατί οι πο­λι­τι­κοί ψη­φί­ζο­νται για να πα­ρά­γουν πο­λι­τι­κή πρό­τα­ση και όχι για τα ιδιω­τι­κά τους συ­ναι­σθή­μα­τα

Πρέ­πει λοι­πόν να ανα­λη­φθούν πρω­το­βου­λί­ες σε διά­φο­ρα επί­πε­δα και κυ­ρί­ως στο επί­πε­δο της κοι­νω­νί­ας. 

Η ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ πρέ­πει να γίνει πο­λι­τι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα και στό­χος της Αρι­στε­ράς στο πλαί­σιο του εκ­δη­μο­κρα­τι­σμού της κοι­νω­νί­ας.

Ενη­μέ­ρω­ση για τους δη­μό­σιους υπαλ­λή­λους, τους επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας, τα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας. 

Αλλά και ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ για όλα τα στε­λέ­χη και μέλη της. 

Αν η Αρι­στε­ρά δεν αρ­χί­σει από το εσω­τε­ρι­κό της αυτή τη δια­δι­κα­σία δε θα πεί­σει κα­νέ­ναν ότι εν­νο­εί αυτά που ευαγ­γε­λί­ζε­ται. 

Ένα άλλο θέμα είναι η δη­μιουρ­γία ενός αντι­φα­σι­στι­κού με­τώ­που όπου πάλι τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ θα μπουν στο προ­σκή­νιο σαν μια από τις πο­λι­τι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες. 

Στη ση­με­ρι­νή συ­γκυ­ρία τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ είναι ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των για ελευ­θε­ρία και δη­μο­κρα­τία. 

Και ακρι­βώς γι αυτό πρέ­πει να γί­νουν και ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο άσκη­σης πο­λι­τι­κής με την Αρι­στε­ρά να κα­τέ­χει την πρω­το­βου­λία.

- See more at:

http://rproject.gr/article/omofylofilia-kai-aristera-sti-simerini-sygkyria#sthash.nNexH3Ck.dpuf

του Αντώνη Σιγάλα

Η ενημέρωση για ζητήματα ΛΟΑΤ πρέπει να γίνει πολιτική προτεραιότητα και στόχος της Αριστεράς στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας.

Είναι γνω­στό ότι κατά τη διάρ­κεια της πα­ντο­κρα­το­ρί­ας των ναζί στη Γερ­μα­νία, εκτός από τους Eβραί­ους στάλ­θη­καν στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης ανά την επι­κρά­τεια του Ράιχ όλες εκεί­νες οι κοι­νω­νι­κές ομά­δες που δεν εντάσ­σο­νταν στην ιδέα των ναζί περί του τέ­λειου αν­θρώ­που. Ψυ­χι­κά ασθε­νείς, Ρομά, ομο­φυ­λό­φι­λοι ήταν κά­ποιες από τις ομά­δες που εξο­ντώ­θη­καν. Πε­ρί­που 10.000 ομο­φυ­λό­φι­λοι εξο­ντώ­θη­καν στα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης. Πολ­λοί πε­ρισ­σό­τε­ροι τα­πει­νώ­θη­καν, εξο­ρί­στη­καν, φυ­λα­κί­στη­καν, ή ευ­νου­χί­στη­καν. Ένας επι­ζών από τα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα, ο LD Classen von Neudegg, έγρα­ψε για αυτές του τις εμπει­ρί­ες. Ένα μικρό από­σπα­σμα: "Τρεις άν­δρες προ­σπά­θη­σαν να δρα­πε­τεύ­σουν μια νύχτα. Τους έπια­σαν και όταν επέ­στρε­ψαν είχαν τη λέξη "schwull", που ση­μαί­νει πού­στης στα γερ­μα­νι­κά, γραμ­μέ­νη πάνω στα ρούχα τους. Τους βά­λα­νε σε μια γωνιά και τους μα­στί­γω­σαν. Μετά τους υπο­χρέ­ω­σαν να χτυ­πά­νε ένα τα­μπούρ­λο και να φω­νά­ζουν: "Ζήτω! Γυ­ρί­σα­με. Ζήτω!". Έπει­τα τους κρέ­μα­σαν." Ο Ερνστ Ρεμ, ο ηγέ­της των Ταγ­μά­των Εφό­δου του Χί­τλερ, οδη­γή­θη­κε στο θά­να­το το 1932, στη "νύχτα των με­γά­λων μα­χαι­ριών", με την κα­τη­γο­ρία ότι ήταν ομο­φυ­λό­φι­λος και δια­τη­ρού­σε σχέση με τον οδηγό του με τον οποίο τον έπια­σαν στο κρε­βά­τι. Με αυτόν τον τρόπο ο Χί­τλερ ξε­κα­θά­ρι­σε το τοπίο από αυ­τούς που θε­ω­ρού­σε εσω­τε­ρι­κούς του αντι­πά­λους για την εξου­σία όπως ο Ρεμ.

Σύμ­φω­να με τον Κλά­ους Μαν, γιο του νο­μπε­λί­στα συγ­γρα­φέα του Θα­νά­του στη Βε­νε­τία Τόμας Μαν, ακτι­βι­στή και ομο­φυ­λό­φι­λου, στο βι­βλίο του "Ομο­φυ­λο­φι­λία και Φα­σι­σμός": "Εκεί­νο που έκανε τον Ρεμ πραγ­μα­τι­κά αη­δια­στι­κό δεν ήταν αυτό που του κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σαν πρώτα ο Αρι­στε­ρός τύπος και αρ­γό­τε­ρα ο Χί­τλερ, αλλά το γε­γο­νός ότι επρό­κει­το για ένα κυ­νι­κό, χο­ντρο­κομ­μέ­νο κα­θί­κι, όπως όλοι οι αρ­χη­γοί των ναζί" Δη­λα­δή ο Αρι­στε­ρός Τύπος κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σε στον Ρεμ το γε­γο­νός της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας του, πράγ­μα για το οποίο ο ίδιος αρ­γό­τε­ρα θα­να­τώ­θη­κε από τον ίδιο τον αρ­χη­γό του, πράγ­μα συ­νη­θι­σμέ­νο για την εποχή μια και είναι γνω­στός ο δια­γκω­νι­σμός με­τα­ξύ Σο­βιε­τι­κών και Ναζί που ξε­κί­νη­σε από την επι­θε­τι­κή τα­κτι­κή των δεύ­τε­ρων που κα­τη­γο­ρού­σαν τους Σο­βιε­τι­κούς για το ότι είχαν απο­ποι­νι­κο­ποι­ή­σει την ομο­φυ­λο­φι­λία. Και οι Σο­βιε­τι­κοί αντα­πα­ντού­σαν με το ότι, πράγ­μα που υιο­θε­τή­θη­κε ως επι­χεί­ρη­μα από όλη την αρι­στε­ρά για δε­κα­ε­τί­ες, οι Ναζί ήταν κρυφά ομο­φυ­λό­φι­λοι. Απο­τέ­λε­σμα ήταν η επα­να­ποι­νι­κο­ποί­η­ση της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση με το άρθρο 121 του ΠΚ που η ισχύς του δι­ήρ­κε­σε μέχρι το 1991.

Σή­με­ρα, η ιστο­ρία του Με­σο­πο­λέ­μου και της Δη­μο­κρα­τί­ας της Βαϊ­μά­ρης φαί­νε­ται να επα­να­λαμ­βά­νε­ται στη χώρα μας. Με ένα κα­θα­ρά να­ζι­στι­κό κόμμα στη βουλή, που δεν έκρυ­ψε ποτέ την πρό­θε­σή του να ακο­λου­θή­σει τα χνά­ρια του Φύρερ, ακόμα και ο αρ­χη­γός του στο κρυφό του κα­τα­στα­τι­κό ονο­μα­ζό­ταν με αυτό το όνομα από τα μέλη, και με ένα δεύ­τε­ρο κόμμα με εν­σω­μα­τω­μέ­να ακρο­δε­ξιά στοι­χεία, που βρί­σκε­ται στην κυ­βέρ­νη­ση, κάθε συ­ζή­τη­ση για κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες μοιά­ζει να βρί­σκε­ται εκτός τόπου και χρό­νου. Το ΠΑΣΟΚ και η Δη­μο­κρα­τι­κή Αρι­στε­ρά, πε­ρισ­σό­τε­ρο η δεύ­τε­ρη, μοιά­ζουν να ψελ­λί­ζουν κά­ποια ψήγ­μα­τα αντί­δρα­σης, πε­ρισ­σό­τε­ρο για τα προ­σχή­μα­τα μια και τρέ­μουν την πι­θα­νό­τη­τα να δη­μιουρ­γη­θεί κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­βλη­μα και να πάμε σε εκλο­γές κα­θό­λου ευ­χά­ρι­στες για αυ­τούς και τα πο­σο­στά τους, ενώ οι Ανε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες θα μπο­ρού­σα­με να πούμε ότι στο δι­καιω­μα­τι­κό κομ­μά­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο συ­ντάσ­σο­νται με τη ΝΔ. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα από την ομο­φο­βι­κή δράση της ΧΑ στο τε­λευ­ταίο διά­στη­μα έχου­με τις ομο­φο­βι­κές επι­θέ­σεις που έγι­ναν πέ­ρυ­σι στους δρό­μους της Αθή­νας, την επί­θε­ση που δέ­χτη­κε ο πρώην βου­λευ­τής του Σου­η­δι­κού κοι­νο­βου­λί­ου ελ­λη­νι­κής κα­τα­γω­γής Στα­φυ­λί­δης, την ώρα που επέ­στρε­φε στο ξε­νο­δο­χείο του μια νύχτα στο Γκάζι, αλλά και τις δη­λώ­σεις των βου­λευ­τών του να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος από το βήμα του κοι­νο­βου­λί­ου. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα οι δη­λώ­σεις του Πα­να­γιώ­τα­ρου που απο­κά­λε­σε τον Γκί­ντο Βε­στερ­βέ­λε, πρώην υπουρ­γό εξω­τε­ρι­κών της Γερ­μα­νί­ας και ανοι­χτά ομο­φυ­λό­φι­λο, "κυρία Βε­στερ­βέ­λε", (πράγ­μα που διέ­φυ­γε της προ­σο­χής του Γ. Δρα­γα­σά­κη που ήταν εκεί­νη τη στιγ­μή προ­ε­δρεύ­ων και δεν του έκανε πα­ρα­τή­ρη­ση), τις δη­λώ­σεις του Παππά για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ότι είναι το κόμμα των γκέι πα­ρέιντ στη συ­ζή­τη­ση για την άρση της ασυ­λί­ας του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, αλλά και τις δη­λώ­σεις πάλι του Πα­να­γιώ­τα­ρου μπρο­στά από το Θέ­α­τρο Χυ­τή­ριο που πα­ρου­σί­α­ζε την πα­ρά­στα­ση Corpus Cristi, όπου απο­κά­λε­σε τους ηθο­ποιούς "γα­μη­μέ­νες Αλ­βα­νι­κές κω­λο­τρυ­πί­δες" και μά­λι­στα σε τη­λε­ο­πτι­κή κά­λυ­ψη.

Κάπου εκεί ερ­χό­μα­στε σή­με­ρα στο ρόλο της Αρι­στε­ράς: Όσον αφορά το ΚΚΕ, είναι από­λυ­τη η άρ­νη­σή του να δει το κί­νη­μα υπέρ της χει­ρα­φέ­τη­σης των ατό­μων ΛΟΑΤ, ή αλ­λιώς lgbt, σαν ένα κί­νη­μα κοι­νω­νι­κής διεκ­δί­κη­σης, ισά­ξιο του κι­νή­μα­τος για τα δι­καιώ­μα­τα των με­τα­να­στών, των αντιρ­ρη­σιών συ­νεί­δη­σης, των Ρομά, των ΑΜΕΑ, ή του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος. Μετά από χρό­νια όπου οι ομο­φυ­λό­φι­λοι αντι­με­τω­πί­ζο­νταν σαν άτομα με κά­ποια ανα­πη­ρία και εξο­βε­λί­ζο­νταν από τις ορ­γα­νώ­σεις του ΚΚΕ, είτε ευ­θέ­ως, είτε με κά­ποιο άλλο πρό­σχη­μα, όπως τη μη συμ­μόρ­φω­σή τους προς την πο­λι­τι­κή του κόμ­μα­τος, και εν­δε­χο­μέ­νως κά­ποιοι ονο­μά­ζο­νταν και πρά­κτο­ρες του τα­ξι­κού εχθρού, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα έχει αλ­λά­ξει τη θέση του από τη συλ­λή­βδην απόρ­ρι­ψη, σε μια ελα­φράς μορ­φής απόρ­ρι­ψη, αλλά πά­ντως απόρ­ρι­ψη. Ο βου­λευ­τής του κόμ­μα­τος Θα­νά­σης Πα­φί­λης έχει πει σχε­τι­κά με το γάμο ομο­φύ­λων: “Δεν συμ­φω­νού­με. Κα­θέ­νας μπο­ρεί να έχει την ιδιαι­τε­ρό­τη­τά του, αυτό δεν μπο­ρεί να γίνει αντι­κεί­με­νο κοι­νω­νι­κό σή­με­ρα και δη­μό­σιας συ­ζή­τη­σης, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο που έμ­με­σα προ­ω­θεί­ται κιό­λας. Μπρο­στά στη γε­νι­κή κα­τρα­κύ­λα το μο­ντέ­λο του αν­θρώ­που που προ­ω­θεί­ται μέσα σε ένα άγριο και βάρ­βα­ρο σύ­στη­μα. Εί­μα­στε αντί­θε­τοι – το ξα­να­λέω απ’ την αρχή – και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις δήθεν προ­ο­δευ­τι­κές από­ψεις περί υιο­θε­σιών κτλ.”¹

Και ερ­χό­μα­στε στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: Το κόμμα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης εδώ και χρό­νια είναι το μόνο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμμα το οποίο στη­ρί­ζει τις διεκ­δι­κή­σεις των αι­τη­μά­των του ΛΟΑΤ κι­νή­μα­τος. Στο ερω­τη­μα­το­λό­γιο της ΟΛΚΕ, το οποίο στέλ­νε­ται κάθε φορά πριν από τις εκλο­γές, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απα­ντά εμπε­ρι­στα­τω­μέ­να και με με­γά­λη ακρί­βεια όσον αφορά τις διεκ­δι­κή­σεις. Ωστό­σο το πράγ­μα χω­λαί­νει όταν φτά­νου­με στο ση­μείο όπου πρέ­πει να ανα­λη­φθούν συ­γκε­κρι­μέ­νες πρω­το­βου­λί­ες. Κά­ποιοι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ίσως πολ­λοί, αι­σθά­νο­νται αμή­χα­να να βγουν και να υπο­στη­ρί­ξουν δη­μό­σια τις διεκ­δι­κή­σεις των ΛΟΑΤ. Και κάπου εκεί αρ­χί­ζουν τα προ­βλή­μα­τα. Το προη­γού­με­νο διά­στη­μα εί­χα­με μια σειρά από ατυ­χείς δη­λώ­σεις βου­λευ­τών και στε­λε­χών. Στα­χυο­λο­γώ εδώ τις δη­λώ­σεις Πα­πα­δη­μού­λη (στην απά­ντη­σή του στη Ντόρα Μπα­κο­γιάν­νη τη­λε­ο­πτι­κά ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πο­λι­τεύ­ε­ται κω­λο­μπα­ρί­στι­κα της είπε ότι μας λέτε πο­λι­τι­κά ανώ­μα­λους ταυ­τί­ζο­ντας μια σε­ξουα­λι­κή "ανω­μα­λία" με μια πο­λι­τι­κή "ανω­μα­λία"), τις δη­λώ­σεις του Πάνου Σκουρ­λέ­τη περί τρανς Αρι­στε­ράς, και βέ­βαια τις πε­ρί­φη­μες δη­λώ­σεις του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, οι οποί­ες έγι­ναν πέ­ρυ­σι τον Οκτώ­βριο και για τις οποί­ες πολύς λόγος έγινε. Μπο­ρεί κα­νείς λοι­πόν να δει ότι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υπάρ­χει ένα έλ­λειμ­μα γνώ­σης. Υπάρ­χει μια ομάδα που ασχο­λεί­ται συ­στη­μα­τι­κά με τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ, αλλά αυτή δε βρί­σκε­ται σε επι­κοι­νω­νία με το υπό­λοι­πο κόμμα, με απο­τέ­λε­σμα να μη μπο­ρεί να ενη­με­ρώ­σει τα στε­λέ­χη και τα μέλη του κόμ­μα­τος.

Όμως σή­με­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί με ύπου­λο αλλά και τρα­μπού­κι­κο τρόπο να πε­ρά­σει το μι­σαλ­λό­δο­ξο λόγο της στο δη­μό­σιο διά­λο­γο. Προ­σπα­θεί, στο πρό­τυ­πο των Ναζί να νι­κή­σει πρώτα στο πεδίο των ιδεών. Και σωστά: Η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που προη­γεί­ται της πο­λι­τι­κής ηγε­μο­νί­ας. Και η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που αλ­λά­ζει πιο δύ­σκο­λα. Ας ανα­λο­γι­στεί ο κα­θέ­νας τις ιδε­ο­λη­ψί­ες που κου­βα­λά­ει ο ίδιος και είναι εν­δε­χο­μέ­νως συ­μπε­ρά­σμα­τα που έχει βιώ­σει. Αυτά με­τα­φέ­ρο­νται πολ­λές φορές από γενιά σε γενιά και δια­μορ­φώ­νουν την άποψή μας για τον κόσμο αλλά σε ένα με­γά­λο μέρος και την πο­λι­τι­κή μας ταυ­τό­τη­τα. Για να κα­τα­φέ­ρει να ηγε­μο­νεύ­σει η ΧΑ απευ­θύ­νε­ται στο θυ­μι­κό του πο­λι­τι­κού ακρο­α­τη­ρί­ου και κυ­ρί­ως στο φόβο. Φόβος γι αυτό που έρ­χε­ται, φόβος γι αυ­τούς που θέ­λουν να αλ­λά­ξουν τα πράγ­μα­τα, φόβος για το δια­φο­ρε­τι­κό. Σε αυτό το ση­μείο η Αρι­στε­ρά πολ­λές φορές απα­ντά­ει φο­βι­σμέ­να και αυτή. Σκε­φτό­με­νη το πο­λι­τι­κό κό­στος οδη­γεί πολ­λές φορές σε αμ­φι­βο­λί­ες για τις προ­θέ­σεις της το πο­λι­τι­κό ακρο­α­τή­ριο. Όμως στο ση­μείο που έχου­με φτά­σει ως κοι­νω­νία είναι απα­ραί­τη­το τα πράγ­μα­τα να ει­πω­θούν με το όνομά τους. Στο κομ­μά­τι των ΛΟΑΤ για πα­ρά­δειγ­μα δεν είναι αρ­κε­τό κα­νείς να υπο­στη­ρί­ζει με δή­λω­σή του ότι ο ίδιος δεν είναι ομο­φο­βι­κός, μια και αυτό κα­νέ­ναν δεν εν­δια­φέ­ρει γιατί οι πο­λι­τι­κοί ψη­φί­ζο­νται για να πα­ρά­γουν πο­λι­τι­κή πρό­τα­ση και όχι για τα ιδιω­τι­κά τους συ­ναι­σθή­μα­τα.

Πρέ­πει λοι­πόν να ανα­λη­φθούν πρω­το­βου­λί­ες σε διά­φο­ρα επί­πε­δα και κυ­ρί­ως στο επί­πε­δο της κοι­νω­νί­ας. Η ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ πρέ­πει να γίνει πο­λι­τι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα και στό­χος της Αρι­στε­ράς στο πλαί­σιο του εκ­δη­μο­κρα­τι­σμού της κοι­νω­νί­ας. Ενη­μέ­ρω­ση για τους δη­μό­σιους υπαλ­λή­λους, τους επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας, τα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας. Αλλά και ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ για όλα τα στε­λέ­χη και μέλη της. Αν η Αρι­στε­ρά δεν αρ­χί­σει από το εσω­τε­ρι­κό της αυτή τη δια­δι­κα­σία δε θα πεί­σει κα­νέ­ναν ότι εν­νο­εί αυτά που ευαγ­γε­λί­ζε­ται. Ένα άλλο θέμα είναι η δη­μιουρ­γία ενός αντι­φα­σι­στι­κού με­τώ­που όπου πάλι τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ θα μπουν στο προ­σκή­νιο σαν μια από τις πο­λι­τι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες. Στη ση­με­ρι­νή συ­γκυ­ρία τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ είναι ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των για ελευ­θε­ρία και δη­μο­κρα­τία. Και ακρι­βώς γι αυτό πρέ­πει να γί­νουν και ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο άσκη­σης πο­λι­τι­κής με την Αρι­στε­ρά να κα­τέ­χει την πρω­το­βου­λία.

Σχετικά

«Όχι στο Μουντιάλ σκλαβιάς του Κατάρ!»

Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ Λασιθίου για το κλείσιμο του ΙΚΑ Αγ. Νικολάου

ΣΥΡΙΖΑ: η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την ψυχιατρική μεταρρύθμιση

Ετικέτες

ομοφυλοφιλία ΛΟΑΤ

- See more at: http://rproject.gr/article/omofylofilia-kai-aristera-sti-simerini-sygkyria#sthash.nNexH3Ck.dpuf

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΙΑΤΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΕΣΗΕΑ, 14.00

Εμείς οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι ψυχολόγοι και όλοι όσοι εθελοντικά ενεργοποιούμαστε και οργανώνουμε τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία αλληλεγγύης στην Αττική έχουμε ορισμένα ερωτήματα να θέσουμε τόσο στον υπουργό Υγείας όσο και στο σύνολο της κυβέρνησης. 

Ρωτάμε τα εξής:
 

1.       Πόσοι είναι οι άνθρωποι που εξαιτίας της ανεργίας και της τεράστιας οικονομικής κρίσης έχουν χάσει την πρόσβαση στην πρωτοβάθμια περίθαλψη;

2.  Είναι το 1/3 του πληθυσμού ανασφάλιστο χωρίς δικαίωμα πρόσβασης στην δευτεροβάθμια υγεία;

3.       Πόσοι ανασφάλιστοι ογκολογικοί ασθενείς έχουν αποκλειστεί από τις απαραίτητες για την ίδια τους τη ζωή χημειοθεραπείες ή ακτινοθεραπείες;

4.       Σε πόσους χρόνια πάσχοντες ασθενείς έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα πρόσβασης στον τεχνητό νεφρό, την αιμοκάθαρση, τις απαραίτητες μεταγγίσεις ή τα φάρμακα για τις παθήσεις τους;

5.       Πόσοι χρόνια πάσχοντες από συχνά νοσήματα (διαβήτη, ζαχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, έχουν διακόψει τη θεραπεία τους με τραγικές συνέπειες για την υγεία τους;

6.       Σε πόσες εγκυμονούσες αρνούνται το δικαίωμα να γεννήσουν με αξιοπρέπεια και φροντίδα επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τις ταρίφες του πρώην δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας;

7.       Για ποιο λόγο υπάρχουν τα διπλά νοσήλια για τους μετανάστες;

Στις παραπάνω ερωτήσεις καλούμε την κυβέρνηση επιτέλους να απαντήσει. 

Μέχρι τότε και απέναντι στη βαρβαρότητα που μας επιβάλλουν, οι άνθρωποι των κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων παλεύουμε να κρατήσουμε ως κοινωνία την αξιοπρέπειά μας αλλά και την ελπίδα μας. 

Με πίστη στην κοινωνική αλληλεγγύη, με την πεποίθηση ότι η υγεία είναι ύψιστο κοινωνικό αγαθό, και με την κατανόηση ότι δεν προσφέρουμε φιλανθρωπικό έργο, ούτε επιθυμούμε να διαπαιδαγωγήσουμε συμπολίτες μας στη λογική της συμπόνιας και της ικεσίας, αλλά μαζί να αγωνιστούμε για το δικαίωμα μας στην δημόσια υγεία και να διεκδικήσουμε την δωρεάν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους,

σας καλούμε την Δευτέρα 14 Οκτωβρίου στην ΕΣΗΕΑ,  στις 14:00, σε συνέντευξη τύπου που θα παραχωρήσει το Συντονιστικό Κοινωνικών Ιατρείων Φαρμακείων Αττικής με την παρουσία εκπροσώπων τους.

Συντονιστικό Κοινωνικών Ιατρείων Φαρμακείων Αλληλεγγύης (ΚΙΦΑ) Αττικής

Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού

Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Αθήνας

Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Περιστερίου

Κοινωνικό Ιατρείο Φυλής

Κοινωνικό Φαρμακείο Αλληλεγγύης στα Πατήσια

Κοινωνικό Ιατρείο Αγίας Βαρβάρας (υπό σύσταση)

Κοινωνικό Δίκτυο Γιατρών Φαρμακοποιών Ιλίου και Αλληλέγγυο Κοινωνικό Φαρμακείο Ιλίου

Δίκτυο Γιατρών Κηφισιάς/ Ν.Ερυθραίας

Ψυχολογική στήριξη Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αρτέμιδας-Σπάτων "Μανώλης Γερανιός"

«Αλληλεγγύη για Όλους»

Σύλλογος ΚΕΦΙ                                                                                                              Αθήνα, 9/10/2013