12,000 Tried by Military in 2011, Hundreds More Cases Pending,
says Human Rights Watch
(New York) May 7, 2012–
Egypt’s parliament on May 6, 2012,
approved amendments to the Code of Military Justice that failed to end the
unprecedented expansion of military trials of civilians, despite pleas for
reform from the legal and human rights communities, Human Rights Watch said
today. In 2011 more than 12,000 civilians, including children, faced unfair
military trials which fail to provide the basic due process rights of
civilian courts, more than the number of military trials of civilians
during 30 years of rule by former president Hosni Mubarak.
The
military has continued to try civilians before military tribunals in 2012
despite promises to limit the practice. More than 300 civilians arrested
since May 4 in Cairo during the clashes near the ministry of defense in
Cairo are now also scheduled for military trials.
“It’s shocking that this elected parliament has failed to
take the basic step of protecting Egyptian civilians against an inherently
unfair military justice system,” said Sarah Leah Whitson, Middle East
and North Africa director at Human Rights Watch. “Parliament’s
failure to ban a major abuse of the military government betrays campaign
promises to deliver justice to all Egyptians.”
International human rights law bans trials of civilians before military
courts. Despite this, until now Egypt has maintained its 1966 Code of
Military Justice (CMJ), which permits military trials of civilians in
various circumstances set out in Articles 5 (civilians present in an area
where the military are deployed), 6 (presidential referral) and 7 (if one
of the parties is military personnel). In addition, Article 8 (bis) (1)
allows military tribunals to try juveniles when accompanied by an adult who
is subject to military jurisdiction, while Article 48 gives the military
justice system sole competence to determine its jurisdiction.
The amendments parliament passed on May 6 limit only the right of the
president to refer civilians to military tribunals and fail to address the
broad discretion given to the military in Articles 5 and 7 to try
civilians, Human Rights Watch said. Parliament also only changed a few
words in Articles 8 and 48, without addressing the extremely problematic
substance of the two provisions, which allow children to be tried before
military tribunals.
The legislative and constitutional affairs
committee of the People’s Assembly, Egypt’s lower house of
parliament, had during the past three months discussed reforming the CMJ
based on proposed amendments drafted by SCAF General Mamdouh Shaheen, who
represented the government in parliament. Two members of the committee,
Mohamed al-Omda and Hussein Ibrahim, had submitted proposals with
additional suggested amendments that would allow sentences issued by
military courts to be appealed before civilian courts. But
parliament’s rules of procedure, which date from the Mubarak-era
parliament that was dominated by one party, give precedence to
government-proposed drafts, and the committee failed to adopt the
members’ proposals.
Shaheen’s proposed amendments
only limited the right of the president to refer civilians to military
tribunals. He told the legislative committee on March 19 that this
provision had been “imposed on the military by former president Hosni
Mubarak” and that the SCAF “had frequently tried to change
it.” Shaheen rejected MPs’ demands to amend Article 48, which
states that the military justice system is solely competent to determine
its own jurisdiction, saying in a televised debate in parliament that
“the provision just needs to be narrowed to guarantee the security of
the armed forces against who try to blow up a tank or steal ammunition
because this would destroy the military justice system.”
Over the past year the SCAF has consistently stated that it has the right
to try civilians before military courts on the basis of the Code of
Military Justice. In a live television interview on a local station, ON TV,
on April 11, General Ismail Etman, the military’s head of Morale
Affairs, said that “in cases where it affects the security of the
armed forces or the security of the country, such as thuggery, looting, or
destruction of property, theft, and especially if one of the parties is a
military officer, we transfer it to military trials to be looked into
immediately.”
“The SCAF-proposed amendments were
the usual half-hearted, cosmetic attempts by the military to respond to
criticism without limiting the military’s discretion,” said
Whitson. “The failure of MPs who were the primary victims of military
trials under Mubarak to end such a system undermines faith in their desire
to push for reform.”
In the first eight months of its
rule, the SCAF tried 12,000 civilians before military courts, more than the
total number of trials of civilians before military courts under Mubarak.
Under the Mubarak government, military trials of civilians were reserved
for high-profile political cases, such as the 2008 conviction of the former
deputy guide of the Muslim Brotherhood, Khairat al-Shatir, and 24 others;
and these were usually on the basis of referrals by the president.
“The Egyptian people sacrificed their lives and security for
a government that would safeguard their rights, but apparently the
parliament they elected is interested only in protecting the
military,” said Whitson.
Human Rights Watch strongly
opposes any trials of civilians before military courts, where proceedings
do not protect basic due process rights or satisfy the requirements of
independence and impartiality of courts of law. It has called upon
Egypt’s new parliament to amend the code of military justice to
restrict the jurisdiction of military courts to trials of only military
personnel charged with offenses of an exclusively military nature.
Human Rights Watch has also recommended that the CMJ be amended to
explicitly state that the public prosecutor shall be competent to
investigate complaints regarding military abuse and to allow members of the
military to be tried before civilian courts in cases of abuse and
ill-treatment. Otherwise, Human Rights Watch said, there will never be full
accountability for serious human rights abuses committed by the military
over the past year, including torture, virginity tests and the killing of
protesters at Maspero.
Human Rights Watch Press release
για το HIV/AIDS το Trafficking και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Ελλάδα και στο κόσμο...
Τετάρτη 9 Μαΐου 2012
ΘΕΜΑ:Διευκρινήσεις σχετικά με την πρόσβαση στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης της χώρας σε Αλλοδαπούς και Ανασφάλιστους.
ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΩΝ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ (ΛΟΒΕΡ-DOS) ΑΠΟ ΠΡΙΝ
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΠΕ ΠΟΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ
ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ
http://www.yyka.gov.gr/articles/ministry/grafeio-typoy/press-releases/1196-praktika-synenteykshs-typoy-02-05-2012
ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΙΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΨΗΦΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ..
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΣ
ΤΟ ΚΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕ ΩΣ ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.
-------------------------------------------------------------.
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
ΕΞ.ΕΠΕΙΓΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Αθήνα, 02/05/2012
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ Αρ.Πρωτ. Υ4α/οικ. 45610
ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ κ.κ.ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΕ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΚΟΙΝ.ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΝΟΣ/ΜΕΙΩΝ
ΕΣΥ (ΜΕΣΩ ΔΥΠΕ)
Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 2
ΘΕΜΑ:Διευκρινήσεις σχετικά με την πρόσβαση στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης της χώρας σε Αλλοδαπούς και Ανασφάλιστους.
ΣΧΕΤ: 1) Η Υπ΄ αριθ. 139491/06 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1747/Β/30.11.06).
2) Π.Δ. 96/2008 (ΦΕΚ 152/Α/30-7-2008).
3) Π.Δ. 114/2010 (ΦΕΚ 195/Α/22-11-2010).
4) Π.Δ. 220/2007 (ΦΕΚ 251/Α/13-11-2007).
5) Ο Ν. 3386/2005 (ΦΕΚ 212/Α/23-8-2005).
Προκειμένου να επιτευχθεί έλεγχος, περιορισμός και εξορθολογισμός των δαπανών στα Δημόσια Νοσοκομεία της Χώρας, δεδομένου ότι δεχόμαστε μεγάλο κύμα μεταναστών, παρακαλούμε να εφαρμοσθούν τα ακόλουθα:
Mε την παραπάνω σχετική ΚΥΑ έχουν καθοριστεί οι προϋποθέσεις , τα κριτήρια και οι διαδικασίες πρόσβασης στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης της χώρας για
τους ανασφάλιστους και οικονομικά αδυνάτους πολίτες (Έλληνες και Αλλοδαποί).
Ειδικότερα:
1. Διεθνής Σύμβαση περί της Νομικής Κατάστασης των Προσφύγων, υπογραφείσα στη Γενεύη την 28.7.1951 και κυρωθείσα με το ΝΔ 3989/1959 (Α΄201), ορίζει στο άρθρο 1Α παράγραφος 2 (όπως η
κάθε πρόσωπο, το οποίο «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεωςδιάταξη αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του Πρωτοκόλλου της Νέας Υόρκης της 31-1-1967, κυρωθέντος με τον ΑΝ 1968 Α΄125 ) ότι ως «πρόσφυγας» νοείται, μεταξύ άλλων, και λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων ευρίσκεται εκτός της χώρας, της οποίας έχει την υπηκοότητα και δεν δύναται ή λόγω του φόβου τούτου δεν επιθυμεί να απόλαυση της προστασίας της Χώρας ταύτης».
2. Το άρθρο 23 του ΝΔ3989/1959 (Κύρωση Πολυμερούς Σύμβασης Νομικής Κατάστασης Προσφύγων) ορίζει ότι η Ελλάδα υποχρεούται να επιφυλάσσει στους νόμιμα διαμένοντες πρόσφυγες μεταχείριση όμοια με αυτήν που επιφυλάσσει στους πολίτες της, όσον αφορά την πρόνοια και συνδρομή που παρέχει το Δημόσιο, όπως προσδιορίζονται από το εθνικό δίκαιο και τα οποία θα πρέπει να ερμηνεύονται ευρέως.
3. Το άρθρο 15 του ΠΔ 266/1999 (Διοικητική υπαγωγή και λειτουργία του υφισταμένου στο Λαύριο Αττικής Κέντρου Προσφύγων και κοινωνική προστασία των αναγνωρισμένων προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των παραμενόντων για ανθρωπιστικούς λόγους) αναφέρει ότι η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη παρέχεται δωρεάν σε αλλοδαπούς που βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια με την προϋπόθεση ότι είναι ανασφάλιστοι και οικονομικά αδύνατοι και ανήκουν σε μια από τις κατωτέρω κατηγορίες:
α) Έχουν αναγνωριστεί από τις αρμόδιες αρχές ως πρόσφυγες.
β) Έχουν υποβάλλει αίτηση για αναγνώριση προσφυγικής ιδιότητος η οποία βρίσκεται στο στάδιο εξέτασης από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
γ) Έχει εγκριθεί η παραμονή τους για ανθρωπιστικούς λόγους ή έχει ταχθεί προθεσμία η οποία δεν έχει εκπνεύσει.
4. Το άρθρο 29 του Π.Δ. 96/2008 σε συνδυασμό με το άρθρο 2 ορίζει ότι «οι δικαιούχοι του καθεστώτος διεθνούς προστασίας », δηλ. τα πρόσωπα που έχουν αναγνωρισθεί από τις αρμόδιες
ελληνικές αρχές, είτε ως πρόσφυγες είτε ως δικαιούχοι επικουρικής προστασίας, «έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη με τους όρους που έχουν για τους έλληνες πολίτες».
5. Οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ. 6 του Π.Δ. 114/2010 ορίζουν ρητά ότι «τα δικαιώματα των αιτούντων, στους οποίους έχει χορηγηθεί καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους εξομοιώνονται με αυτά των δικαιούχων επικουρικής προστασίας ».
6. Το άρθρο 14 του Π.Δ. 220/2007 προβλέπει ότι στους αιτούντες άσυλο αλλοδαπούς «παρέχεται δωρεάν η απαραίτητη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, με την προϋπόθεση ότι αυτοί είναι ανασφάλιστοι και οικονομικά αδύναμοι».
Κατόπιν των ανωτέρω, οι κατηγορίες των εν λόγω αλλοδαπών είναι οι εξής τέσσερις:
α) αναγνωρισμένοι πρόσφυγες,
β) αιτούντες άσυλο αλλοδαποί,
γ) δικαιούχοι επικουρικής προστασίας και
δ) υπαχθέντες στο καθεστώς προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους.
Μόνο απαιτούμενο δικαιολογητικό για την εν λόγω παροχή είναι για κάθε μία από τις άνω κατηγορίες αντίστοιχα:
(α) η «άδεια παραμονής αλλοδαπού», καθώς και η «άδεια παραμονής μελών οικογενείας αλλοδαπού», διαρκείας πέντε 5 ετών
(β) το «δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού ή σχετικό» υπηρεσιακό σημείωμα ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο εκδοθέν από τις αρμόδιες υπηρεσίες, από το οποίο προκύπτει η υποβολή του αιτήματος ασύλου
(γ) και (δ) «άδεια παραμονής αλλοδαπού»,
(όπου, κατά κανόνα, τίθενται η σφραγίδα «Επικουρική προστασία» ή «Ανθρωπιστικό Καθεστώς» αντίστοιχα),
ή
«ειδικό δελτίο υπό ανοχή αλλοδαπού που δεν έχει αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας», διετούς 2 διάρκειας.
Ειδικότερα, η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη περιλαμβάνει:
α) Εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία των κρατικών νοσοκομείων, των κέντρων υγείας και των κρατικών περιφερειακών ιατρείων και διενέργεια παρακλινικών, ιατρικών και εργαστηριακών εξετάσεων.
β) Παροχή φαρμάκων με συνταγή ιατρού υπηρετούντος στα ιδρύματα του προηγούμενου εδαφίου, θεωρημένη από το Διευθυντή της κλινικής.
Η νοσοκομειακή περίθαλψη ισχύει για νοσηλεία σε κλινική της Γ΄ θέσεως των κρατικών νοσοκομείων.
Το ΠΔ 266/99,καθώς και το Π.Δ. 220/2007, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των Π.Δ. 96/2008 και 114/2010, αναγνωρίζοντας, προφανώς, το ευάλωτο της καταστάσεως των προσφύγων και γενικότερα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας και των αιτούντων άσυλο προέβλεψαν δωρεάν ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη κατ΄ αρχήν υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων εξ΄ αυτών, χωρίς ωστόσο στην πράξη να τίθενται προϋποθέσεις οικονομικού χαρακτήρα.
Οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οργανισμοί και επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και οι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης υποχρεούνται να μην παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε υπηκόους τρίτης χώρας, οι οποίοι δεν έχουν διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο που αναγνωρίζεται από διεθνείς συμβάσεις, θεώρηση εισόδου ή άδεια διαμονής και γενικά δεν αποδεικνύουν ότι έχουν εισέλθει και διαμένουν νόμιμα στην Ελλάδα.
Εξαιρούνται τα νοσοκομεία, θεραπευτήρια και κλινικές, όταν πρόκειται για υπηκόους τρίτων χωρών που εισάγονται εκτάκτως για νοσηλεία και για ανήλικα παιδιά, ασυνόδευτα ή μη για τα οποία σε κάθε περίπτωση (έκτακτη ή μη) και ανεξάρτητα από το νομικό τους καθεστώς και γενικότερα την τυχόν έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων, πρέπει να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
Στην εν λόγω διαδικασία, πλην των ανωτέρω ρητά αναφερομένων κατηγοριών, δεν έχουν δικαίωμα πρόσβασης οι μη νομίμως διαμένοντες αλλοδαποί.
Ρητή και μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα περιστατικά που προσέρχονται ως επείγοντα και αφορούν σε απειλητικές για τη ζωή και υπερεπείγουσες καταστάσεις, που εισάγονται από το ΤΕΠ κάθε Νοσοκομείου.
Επίσης, τα προσερχόμενα άτομα που έχουν μολυνθεί από HIV η άλλα λοιμώδη νοσήματα εφόσον χρήζουν θεραπευτικής αγωγής και μέχρι σταθεροποίησης της υγείας τους.
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα καταβάλλεται η προβλεπόμενη κατά περίπτωση δαπάνη από τους ιδίους, με βάση την εκάστοτε ισχύουσα ΚΥΑ.
Παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την άμεση ενημέρωση των Διοικητών των Νοσοκομείων εποπτείας σας.
Οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων οφείλουν να προβαίνουν σε έλεγχο για την πιστή εφαρμογή των ανωτέρω.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ
Εσωτ.διανομή
Γρ.κ.Υπουργού
Γρ.κκ.Υφυπουργών
Γρ.κκ.Γεν.Γραμματέων
Γρ.κκ.Προισταμένων Γεν.Δ/νσεων
Δ/νση Ψυχικής Υγείας
Δ/νση Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Υ4α/3
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ (ΛΟΒΕΡ-DOS) ΑΠΟ ΠΡΙΝ
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΠΕ ΠΟΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ
ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ
http://www.yyka.gov.gr/articles/ministry/grafeio-typoy/press-releases/1196-praktika-synenteykshs-typoy-02-05-2012
ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΙΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΨΗΦΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ..
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΑΣ
ΤΟ ΚΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕ ΩΣ ΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.
-------------------------------------------------------------.
ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
ΕΞ.ΕΠΕΙΓΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Αθήνα, 02/05/2012
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ Αρ.Πρωτ. Υ4α/οικ. 45610
ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ κ.κ.ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΕ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΜΟΝΑΔΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΚΟΙΝ.ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ ΝΟΣ/ΜΕΙΩΝ
ΕΣΥ (ΜΕΣΩ ΔΥΠΕ)
Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 2
ΘΕΜΑ:Διευκρινήσεις σχετικά με την πρόσβαση στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης της χώρας σε Αλλοδαπούς και Ανασφάλιστους.
ΣΧΕΤ: 1) Η Υπ΄ αριθ. 139491/06 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1747/Β/30.11.06).
2) Π.Δ. 96/2008 (ΦΕΚ 152/Α/30-7-2008).
3) Π.Δ. 114/2010 (ΦΕΚ 195/Α/22-11-2010).
4) Π.Δ. 220/2007 (ΦΕΚ 251/Α/13-11-2007).
5) Ο Ν. 3386/2005 (ΦΕΚ 212/Α/23-8-2005).
Προκειμένου να επιτευχθεί έλεγχος, περιορισμός και εξορθολογισμός των δαπανών στα Δημόσια Νοσοκομεία της Χώρας, δεδομένου ότι δεχόμαστε μεγάλο κύμα μεταναστών, παρακαλούμε να εφαρμοσθούν τα ακόλουθα:
Mε την παραπάνω σχετική ΚΥΑ έχουν καθοριστεί οι προϋποθέσεις , τα κριτήρια και οι διαδικασίες πρόσβασης στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης της χώρας για
τους ανασφάλιστους και οικονομικά αδυνάτους πολίτες (Έλληνες και Αλλοδαποί).
Ειδικότερα:
1. Διεθνής Σύμβαση περί της Νομικής Κατάστασης των Προσφύγων, υπογραφείσα στη Γενεύη την 28.7.1951 και κυρωθείσα με το ΝΔ 3989/1959 (Α΄201), ορίζει στο άρθρο 1Α παράγραφος 2 (όπως η
κάθε πρόσωπο, το οποίο «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεωςδιάταξη αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του Πρωτοκόλλου της Νέας Υόρκης της 31-1-1967, κυρωθέντος με τον ΑΝ 1968 Α΄125 ) ότι ως «πρόσφυγας» νοείται, μεταξύ άλλων, και λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων ευρίσκεται εκτός της χώρας, της οποίας έχει την υπηκοότητα και δεν δύναται ή λόγω του φόβου τούτου δεν επιθυμεί να απόλαυση της προστασίας της Χώρας ταύτης».
2. Το άρθρο 23 του ΝΔ3989/1959 (Κύρωση Πολυμερούς Σύμβασης Νομικής Κατάστασης Προσφύγων) ορίζει ότι η Ελλάδα υποχρεούται να επιφυλάσσει στους νόμιμα διαμένοντες πρόσφυγες μεταχείριση όμοια με αυτήν που επιφυλάσσει στους πολίτες της, όσον αφορά την πρόνοια και συνδρομή που παρέχει το Δημόσιο, όπως προσδιορίζονται από το εθνικό δίκαιο και τα οποία θα πρέπει να ερμηνεύονται ευρέως.
3. Το άρθρο 15 του ΠΔ 266/1999 (Διοικητική υπαγωγή και λειτουργία του υφισταμένου στο Λαύριο Αττικής Κέντρου Προσφύγων και κοινωνική προστασία των αναγνωρισμένων προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των παραμενόντων για ανθρωπιστικούς λόγους) αναφέρει ότι η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη παρέχεται δωρεάν σε αλλοδαπούς που βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια με την προϋπόθεση ότι είναι ανασφάλιστοι και οικονομικά αδύνατοι και ανήκουν σε μια από τις κατωτέρω κατηγορίες:
α) Έχουν αναγνωριστεί από τις αρμόδιες αρχές ως πρόσφυγες.
β) Έχουν υποβάλλει αίτηση για αναγνώριση προσφυγικής ιδιότητος η οποία βρίσκεται στο στάδιο εξέτασης από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
γ) Έχει εγκριθεί η παραμονή τους για ανθρωπιστικούς λόγους ή έχει ταχθεί προθεσμία η οποία δεν έχει εκπνεύσει.
4. Το άρθρο 29 του Π.Δ. 96/2008 σε συνδυασμό με το άρθρο 2 ορίζει ότι «οι δικαιούχοι του καθεστώτος διεθνούς προστασίας », δηλ. τα πρόσωπα που έχουν αναγνωρισθεί από τις αρμόδιες
ελληνικές αρχές, είτε ως πρόσφυγες είτε ως δικαιούχοι επικουρικής προστασίας, «έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη με τους όρους που έχουν για τους έλληνες πολίτες».
5. Οι διατάξεις του άρθρου 28 παρ. 6 του Π.Δ. 114/2010 ορίζουν ρητά ότι «τα δικαιώματα των αιτούντων, στους οποίους έχει χορηγηθεί καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους εξομοιώνονται με αυτά των δικαιούχων επικουρικής προστασίας ».
6. Το άρθρο 14 του Π.Δ. 220/2007 προβλέπει ότι στους αιτούντες άσυλο αλλοδαπούς «παρέχεται δωρεάν η απαραίτητη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, με την προϋπόθεση ότι αυτοί είναι ανασφάλιστοι και οικονομικά αδύναμοι».
Κατόπιν των ανωτέρω, οι κατηγορίες των εν λόγω αλλοδαπών είναι οι εξής τέσσερις:
α) αναγνωρισμένοι πρόσφυγες,
β) αιτούντες άσυλο αλλοδαποί,
γ) δικαιούχοι επικουρικής προστασίας και
δ) υπαχθέντες στο καθεστώς προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους.
Μόνο απαιτούμενο δικαιολογητικό για την εν λόγω παροχή είναι για κάθε μία από τις άνω κατηγορίες αντίστοιχα:
(α) η «άδεια παραμονής αλλοδαπού», καθώς και η «άδεια παραμονής μελών οικογενείας αλλοδαπού», διαρκείας πέντε 5 ετών
(β) το «δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού ή σχετικό» υπηρεσιακό σημείωμα ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο εκδοθέν από τις αρμόδιες υπηρεσίες, από το οποίο προκύπτει η υποβολή του αιτήματος ασύλου
(γ) και (δ) «άδεια παραμονής αλλοδαπού»,
(όπου, κατά κανόνα, τίθενται η σφραγίδα «Επικουρική προστασία» ή «Ανθρωπιστικό Καθεστώς» αντίστοιχα),
ή
«ειδικό δελτίο υπό ανοχή αλλοδαπού που δεν έχει αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας», διετούς 2 διάρκειας.
Ειδικότερα, η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη περιλαμβάνει:
α) Εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία των κρατικών νοσοκομείων, των κέντρων υγείας και των κρατικών περιφερειακών ιατρείων και διενέργεια παρακλινικών, ιατρικών και εργαστηριακών εξετάσεων.
β) Παροχή φαρμάκων με συνταγή ιατρού υπηρετούντος στα ιδρύματα του προηγούμενου εδαφίου, θεωρημένη από το Διευθυντή της κλινικής.
Η νοσοκομειακή περίθαλψη ισχύει για νοσηλεία σε κλινική της Γ΄ θέσεως των κρατικών νοσοκομείων.
Το ΠΔ 266/99,καθώς και το Π.Δ. 220/2007, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των Π.Δ. 96/2008 και 114/2010, αναγνωρίζοντας, προφανώς, το ευάλωτο της καταστάσεως των προσφύγων και γενικότερα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας και των αιτούντων άσυλο προέβλεψαν δωρεάν ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη κατ΄ αρχήν υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων εξ΄ αυτών, χωρίς ωστόσο στην πράξη να τίθενται προϋποθέσεις οικονομικού χαρακτήρα.
Οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οργανισμοί και επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και οι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης υποχρεούνται να μην παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε υπηκόους τρίτης χώρας, οι οποίοι δεν έχουν διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο που αναγνωρίζεται από διεθνείς συμβάσεις, θεώρηση εισόδου ή άδεια διαμονής και γενικά δεν αποδεικνύουν ότι έχουν εισέλθει και διαμένουν νόμιμα στην Ελλάδα.
Εξαιρούνται τα νοσοκομεία, θεραπευτήρια και κλινικές, όταν πρόκειται για υπηκόους τρίτων χωρών που εισάγονται εκτάκτως για νοσηλεία και για ανήλικα παιδιά, ασυνόδευτα ή μη για τα οποία σε κάθε περίπτωση (έκτακτη ή μη) και ανεξάρτητα από το νομικό τους καθεστώς και γενικότερα την τυχόν έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων, πρέπει να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
Στην εν λόγω διαδικασία, πλην των ανωτέρω ρητά αναφερομένων κατηγοριών, δεν έχουν δικαίωμα πρόσβασης οι μη νομίμως διαμένοντες αλλοδαποί.
Ρητή και μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα περιστατικά που προσέρχονται ως επείγοντα και αφορούν σε απειλητικές για τη ζωή και υπερεπείγουσες καταστάσεις, που εισάγονται από το ΤΕΠ κάθε Νοσοκομείου.
Επίσης, τα προσερχόμενα άτομα που έχουν μολυνθεί από HIV η άλλα λοιμώδη νοσήματα εφόσον χρήζουν θεραπευτικής αγωγής και μέχρι σταθεροποίησης της υγείας τους.
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα καταβάλλεται η προβλεπόμενη κατά περίπτωση δαπάνη από τους ιδίους, με βάση την εκάστοτε ισχύουσα ΚΥΑ.
Παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την άμεση ενημέρωση των Διοικητών των Νοσοκομείων εποπτείας σας.
Οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων οφείλουν να προβαίνουν σε έλεγχο για την πιστή εφαρμογή των ανωτέρω.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ
Εσωτ.διανομή
Γρ.κ.Υπουργού
Γρ.κκ.Υφυπουργών
Γρ.κκ.Γεν.Γραμματέων
Γρ.κκ.Προισταμένων Γεν.Δ/νσεων
Δ/νση Ψυχικής Υγείας
Δ/νση Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Υ4α/3
Μάνος Χατζιδάκις, Φεβρουάριος 1983 Ενα κείμενο εκπληκτικό-και δεν γράφτηκε ...χθες!
Αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε αυτό το κείμενο απ τα παλιά για να θυμήσουμε στους παλιούς και για να μάθουν οι νεώτεροι..
Καλή ανάγνωση
Καλή σκέψη...
---------------------------------------------------------------------
"Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία.
Είναι η μεγεθυμένη
έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην
ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν,
ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.
Η
μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η
Παιδεία.
Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η
πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη
συμπερασματολογία.
Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί
αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την
ανασφάλεια.
Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές
παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους
και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των
κομμάτων και της πολιτικής.
Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση
πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται,
τιθασεύονται.
Ενώ
τα πουλιά ...;
Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί
αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις».
Κι είναι φορές
που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή
«λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου
που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες
επιδημίες.
Πρόσφατη
περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας
δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση.
Πιστέψαμε όλοι μας πως σ' αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το
φασισμό και τον νίκησε.
Σκεφθείτε:
η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά
κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία
άσχετη από μας τους ίδιους.
Και τον ...; νικήσαμε.
Τι ουτοπία και τι
θράσος.
Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους
του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη
ολοκληρωτικά σ' αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη
εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.
Ένας
πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους,
περιστασιακά ακίνδυνους.
Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας»,
«Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες
στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες.
Ποτέ δεν θα νικήσει η
Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να
μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.
(Κάτι
σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών.
Το καλό και το κακό έξω από μας.
Στον Χριστό και τον διάβολο.
Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες
μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας.
Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική
παρουσία μας.
Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας.
Το
ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον
Φλωρίνης).
Δεν
θέλω να επεκταθώ.
Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική
ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος.
Όμως το θέμα με καίει.
Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το
αποσαφηνίσω μέσα μου.
Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις
εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος.
Και δεν εννοούσα να
συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του.
Πάντα εννοώ να τρομάζω.
Ο
νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι.
Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως
κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και
ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος.
Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και
οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή
αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία.
(Τελευταία
διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία
του ένα νεοναζιστικό κόμμα.
Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε
για τους αστυνομικούς.
Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).
Ο
εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός.
Τα κουρεμένα κεφάλια των
στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης
και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την
αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο.
Δικόν τους ή των
άλλων.
Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός
οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει.
Γι' αυτό και σταματώ.
Ο
ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει
να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς.
Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος
μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.
Ο
φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές.
Ή προκλητικός, με το
πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν
την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι
συμβαίνει γύρω μας.
Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν.
Κι έτσι εδραιώνεται η
πρόκληση.
Με την ανοχή των πολλών.
Προτιμότερο αργός και σιωπηλός
θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που
περιέχουμε.
Το
φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους.
Εκεί
επιδρά και το marketing.
Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που
ευνοεί το εμπόριο.
Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους
στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται
με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι
αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.
Και
μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα
κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα
και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους.
Προσέξτε το χορό
τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση
επαφής και επικοινωνίας.
Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές
επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη
συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και
εύκολης επιτυχίας.
Βιώνουμε
μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας - που ή φοβάται ή
δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη.
Ώσπου να
βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο
περιεχόμενό μας.
Και τότε θα ναι αργά για ν' αντιδράσουμε.
Ο νεοναζισμός
είμαστε εσείς κι εμείς - όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο.
Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας.
Δεχόμαστε να μαστε απάνθρωποι
μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και
συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από
άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.
Και
το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή.
Ο νεοναζισμός δεν
είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία.
Είναι μια παράσταση.
Εσείς κι εμείς.
Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.
Το κείμενο αυτό είχε δημοσιευτεί στο πρόγραμμα αντιναζιστικής συναυλίας που είχε δώσει η Ορχήστρα των Χρωμάτων με έργα Βάιλ, Λίστ και Μπάρτον. Το ίδιο κείμενο παράλληλα είχε δημοσιευτεί και στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Του Μιχάλη Γελασάκη από το Music Paper
[από http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18803%3Amanos-xatzidakis-qo-neonazismos-den-einai-oi-alloiq&catid=76%3Aarthografeia&Itemid=122 ]
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)