Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Έκτακτο: Νέος πρόεδρος στο ΔΣ του ΚΕΕΛΠΝΟ

Μετά τις τηλεοπτικές δηλώσεις του κυρίου Γιαννοπουλου κ τις βολές που εκτόξευσε ενάντια στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, αναφορικά με το έγγραφο που ζητά η ηγεσία του υπουργείου την παραίτηση του κ την οποία αρνήθηκε...επικαλούμενος διαφορά.. του ζητήθηκε η παύση και προχώρησαν σε αντικατάσταση του. 

Νέος πρόεδρος του Οργανισμού ο Θεόφιλος Ρόζενμπεργκ αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής 

Καλή επιτυχία στη νέα διοίκηση του οργανισμού.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

27 Απριλίου 2016 παραίτηση του ΔΣ του ΚΕΕΛΠΝΟ

Ραγδαίες οι εξελίξεις γύρω από τη διοίκηση του ΚΕντρου ΕΛέγχου κ Πρόληψης ΝΟσημάτων. 

Διαμέσου της προσωπικής σελίδας του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη, γνωστοποιήθηκε το κείμενο που έστειλαν οι πολιτικά υπεύθυνοι του Υπουργείου Υγείας προς τη Διοίκηση του ΚΕΕΛΠΝΟ. 




Αναμένουμε τις αντιδράσεις από την πλευρά της Διοίκησης αναφορικά με τις κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν εναντίων τους.. 

..........................
Για τον τρόπο που έγινε η κοινοποίηση της απόφασης έχουμε πολλά να γράψουμε. 

Θα επανέλθουμε άμεσα με νεώτερη αρθρογραφία. 

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Διαπόμπευση οροθετικών 2012-2016


Τέσσερα χρόνια μετά από τα ρατσιστικά γεγονότα του Απριλίου του 2012, που προκάλεσε η νομοθεσία Γ. Υ. 39Α του 2012. 


Γνωστή κ ως ΔΙΑΤΑΞΗ ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗΣ


Οι πρωταγωνιστές, απ την πλευρά της πολιτείας, εκείνων των ημερών δεν τιμωρήθηκαν, για την πράξη τους αυτή.

Το αντίθετο θα έλεγε κανείς..

ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΤΗΚΑΝ


Οι πρωταγωνιστές, απ την πλευρά των θυμάτων, πλήρωσαν ακριβά τη δημοσιότητα που τους επέβαλαν με τη ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΤΟΥΣ.


Αρκετές από τις κοπέλες κατέληξαν, μην αντέχοντας το βάρος ενός ακόμα στιγματισμού.

Αυτή που άντεξε και μέσα από αυτή την περιπέτεια έκανε ένα βήμα μπροστά στη ζωή της είναι η εξαίρεση.


Αξίζει να δούμε τι έγιναν όμως οι πρωταγωνιστές απ την πλευρά της πολιτείας..!


Ποιοι /Ποιες? κ αν ΝΑΙ !! ΠΩΣ..?

επιβραβεύτηκαν μετά από αυτή τη συνεργασία..?



Οι πολιτικοί Υπεύθυνοι αυτής της βιαιότητας, της ρατσιστικής αντιμετώπισης, της καταπάτησης κάθε έννοιας ανθρωπίνου δικαιώματος και δικαιώματος στο ιατρικό απόρρητο  υπήρξε συνέπεια  και της διεθνούς κατακραυγής των θεσμών κ των αξιών της χώρας μας, αφού χρησιμοποίησαν τα ταλαιπωρημένα γυναικεία κορμιά ως διαφημιστικό καμβά για την επερχόμενη προεκλογική περίοδο και πέτυχαν τον στόχο τους που ήταν η επαναεκλογή τους, βρίσκονται ως εκτιμητές τις πολιτικής ορθότητας και της πολιτικής καθαρότητας των επικριτών τους.. 


Οι διοικητικά εκτελούντες την εντολή αυτή? Όλες κ όλοι επιβραβεύτηκαν από τις αρμόδιες προϊστάμενες υπηρεσίες τους. Ανάλαβαν ή διοικητικά υπεύθυνες θέσεις, προϊστάμενες ή διευθυντές σε δημόσιες υπηρεσίες ή οι γιατροί που πρωταγωνίστησαν στη τηλεδιαπόμπευση  ξεκίνησαν ιατρική ειδικότητα.. (ο Ιατρικός σύλλογος δεν έκκρινε την ανάγκη να τιμωρήσει κάποιον από αυτούς, το αντίθετο θα λέγαμε). Ο αρμόδιος κρατικός οργανισμός έχασε τη φερεγγυότητά του. Όσες κ όσοι αντιστάθηκαν σε αυτή την απόφαση, βρέθηκαν σταδιακά σε δυσμένεια ή υποχρεώθηκαν να αλλάξουν εργασιακό ορίζοντα βρισκόμενες/νοι στο περιθώριο ή στη διοικητική αδράνεια..


Οι Δημοσιογράφοι που εκτέλεσαν τις γυναίκες θύματα συνεχίζουν ακάθεκτοι την καταστροφική κ τρομολάγνα τους δημοσιογραφία. Ακόμα εκκρεμεί η πειθαρχική τους δίωξη από το αρμόδιο όργανό τους  


Οι Οργανώσεις της ΚτΠ που έδειξαν ότι αντιστέκονται, βρέθηκαν μέσα από τις πολιτικές τους συμμαχίες να διεκδικούν σε δεύτερο χρόνο τη δικαίωση των θυμάτων και να το πετυχαίνουν.

Οι γυναίκες, το γυναικείο κορμί, η μητρότητα, ήταν τα θύματα αυτής της ΔΙΑΠΟΜΕΥΣΗΣ. Πάντα αυτά είναι τα εύκολα θύματα για διαπόμπευση με ΟΛΕΣ Κ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΩΣ ΘΕΑΤΕΣ ΤΗΣ.

Η ΣΙΩΠΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΥΤΩΝ.

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Η αφίσα του 5ου Pride Θεσσαλονίκης 2016: «ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛ@Σ!»


Δύο περίπου μήνες πριν τη διοργάνωση του 5ου Pride της Θεσσαλονίκης ήρθε  η ώρα να ανακοινώσουμε την αφίσα της φετινής διοργάνωσης, αλλά και να ενημερώσουμε/ διευκρινίσουμε ορισμένα ζητήματα.

Όπως έχουμε τονίσει σε προηγούμενη δημόσια ανακοίνωση μας στις 24 Μαρτίου 2016 για την «Homophonia Thessaloniki Pride», η κάθε διοργάνωση για εμάς είναι μια δράση πρωτίστως κινηματική, πολιτική, αλλά και πολιτιστική, για την πόλη.

Ταχθήκαμε ενάντια στους αποκλεισμούς συλλογικοτήτων και οργανώσεων από την διοργάνωση, πράγμα που πετύχαμε. 

Στην πρώτη συνάντηση των οργανώσεων με τον Δήμο Θεσσαλονίκης ζητήσαμε και καταφέραμε να παραβρεθεί και τρίτη lgbtqi συλλογικότητα της πόλης, ασχέτως εάν στη συνέχεια η ίδια επέλεξε να μη συμμετέχει στη συνδιοργάνωση του 5ου Pride της Θεσσαλονίκης.

Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι φέτος  ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεν έχει τον ρόλο του συνδιοργανωτή, αλλά προσφέρει την αιγίδα του στη διοργάνωση, καθώς και τον απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό και προσωπικό για την πραγματοποίηση της.

Μετά την αρχική επαφή μας με τους εκπροσώπους του Δήμου Θεσσαλονίκης πραγματοποιήσαμε οι δύο συνδιοργανώτριες οργανώσεις συνάντηση αναφορικά με το σύνθημα, την θεματική και την αφίσα του 5ου Pride της Θεσσαλονίκης. 

Η «Homphonia Thessaloniki Pride» διεκδίκησε και κατάφερε στην φετινή επίσημη αφίσα του Pride να υπάρχουν ΜΟΝΟ τα τρία λογότυπα, της «Homphonia Thessaloniki Pride», της «Thessaloniki Pride» καθώς και αυτό του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Όπως έχουμε πει πολλές φορές δημόσια είμαστε αντίθετοι σε χρηματοδοτήσεις και χορηγίες, όχι μόνο εκπροσώπων κυβερνήσεων, αλλά και ιδρυμάτων που εκφράζουν επιχειρηματικά συμφέροντα, αρνούμενοι να συμβάλλουμε στο ξέπλυμα καταπάτησης άλλων δικαιωμάτων, όπως είναι το συλλογικό δικαίωμα στην εθνική ανεξαρτησία του κάθε λαού, ή όπως τα εργασιακά που καταπατούνται σήμερα συστηματικά από επιχειρηματικούς ομίλους που το όνομα τους φέρουν ιδρύματα.

Οποιαδήποτε αντιγραφή και παραλλαγή της επίσημης αφίσας του 5ου Pride της Θεσσαλονίκης ουδεμία έγκριση ή σχέση έχει με την «Homophonia Thessaloniki Pride».

«ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛ@Σ!».

Το 5ο Pride της Θεσσαλονίκης εστιάζει στην καταπολέμηση της ρητορικής μίσους, η οποία υποδαυλίζει και θρέφει την εκδήλωση μίσους στους διαφορετικούς και τις διαφορετικές, στην lbtqi κοινότητα, στους οροθετικούς, στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, σε κάθε και καθεμία που διαφέρει.

Η lgbtqi κοινότητα της Θεσσαλονίκης μαζί με το σύνολο των πολιτών πρέπει να παλέψουν ενωμένοι και ενωμένες απέναντι στον φασισμό, τον ρατσισμό και τη ρητορική μίσους.

Γι' αυτό το λόγο το σύνθημα του 5ου Pride της Θεσσαλονίκης βασίζεται στην ευαγγελική ρήση "αγαπάτε αλλήλους" (κατά Ιωάννην, ιγ΄:34).

Η ανδρόγυνη φιγούρα του τραπουλόχαρτου της αφίσας υπενθυμίζει ότι η αγάπη πάντα υπερισχύει του μίσους, κι η προσαρμογή της ρήσης σε γραφή που δε φανερώνει γένος υπενθυμίζει ότι η προτροπή για αγάπη ισχύει για κάθε ανθρώπινο πλάσμα χωρίς εξαιρέσεις.

Homohponia Thessaloniki Pride

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

UNGASS 2016 ON THE WORLD DRUG PROBLEM ή "Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά όπως οργανώθηκε για όλο τον κόσμο, χωρίς όμως να τον λάβει κανείς τους υπόψη του"



19 Απριλίου 2016,
η Γενική συνέλευση του ΟΗΕ θα εγκρίνει και τυπικά ένα κείμενο για το πρόβλημα που αποτελούν για τον κόσμο τα  ναρκωτικά.

Η όλη διεργασία έχει προγραμματισθεί εδώ και καιρό με τη δυνατότητα συνδιαμόρφωσης του κειμένου έως και τις 7/3/2016, όπως υποδεικνύει το διάγραμμα της UNGASS.


Οι διαπραγματεύσεις για το κείμενο υπήρξαν μια δύσκολη διαδικασία, όπως αναφέρει το ICND, που κατά κύριο λόγο διαδραματίσθηκε πίσω απο κλειστές πόρτες αποκλείοντας επίσημους φορείς αλλά και την κοινωνία των πολιτών ΚτΠ.

Τα περισσότερα "κράτη του νότου" δεν έλαβαν μέρος στη συζήτηση. 

Αυτά τα κράτη –μέλη δεν θα έχουν την ευκαιρία να διαπραγματευθούν για το κείμενο προς ψήφιση στη συνάντηση της UNGASS καθώς το κείμενο «θα συμφωνηθεί» στην έναρξη της συνάντησης...
 
Οπως γίνεται κατανοητό οι τοποθετήσεις και συναντήσεις φορέων για το θέμα τώρα, είναι άνευ πρακτικής σημασίας. 
Ωστόσο, αυτή η συνέλευση του ΟΗΕ αξίζει την προσοχή μας καθώς προκλήθηκε απο τρία (3) κράτη της Λ. Αμερικής: 
την Κοστα Ρίκα, 
τη Γουατεμάλα και 
το Μεξικό.
Και τα τρία αυτά κράτη ζητούν πιό αποτελεσματική απάντηαη στο πρόβλημα των ναρκωτικών. 
Ζητούν μια στάση που να προωθεί τη δημόσια υγεία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις πρακτικές μείωσης της βλάβης. 
Οι ηγέτες της Λατινικής Αμερικής τόνισαν πόσο αποτυχημένη υπήρξε έως τώρα η προσέγγιση του πολέμου ενάντια στις ουσίες για την επίτευξη των στόχων που τέθηκαν. 
Η δική τους διακήρυξη της Antiqua το 2013, ήταν που προκάλεσε τη γενική συνέλευση του φετεινου Απρίλη στον ΟΗΕ με αυτό το θέμα λίγο πριν την επόμενη γενική συνέλευση του ΟΗΕ για το HIV/AIDS. 

Πράγματι, παρά τις δεκαετίες «πολέμου κατά των ναρκωτικών» το παγκόσμιο εμπόριο ναρκωτικών επιμένει να είναι σημαντικό διεθνές πρόβλημα για τη διεθνή ασφάλεια. 
Ο παγκόσμιος έλεγχος των ναρκωτικών υπήρξε αναποτελεσματικός στο να μειώσει το μέγεθος της αγοράς και να προλάβει την εμφάνιση νέων ουσιών και νέων δρόμων διακίνησης που προκαλούν μια παγκόσμια αστάθεια.

Το 2011 οι θάνατοι απο ναρκωτικά έφθασαν τους 211.000.[1] 
Ωστόσο αυτά τα νούμερα είναι χαμηλά σχετικά με τους ετήσιους αριθμούς που σχετίζονται με το αλκοόλ και το κάπνισμα παγκοσμίως δηλ., 2.5. εκατομμύρια και σχεδόν 6 εκατομμύρια αντίστοιχα. 
Και επίσης οφείλει κανείς να υπολογίσει στους θανάτους από ναρκωτικά και αυτούς που οφείλονται  στη διακίνηση και ένοπλη βία που τα συνοδεύει.


Επιτυχίες και αποτυχίες της πολιτικής που ακολουθήθηκε

Η έως τώρα αντιμετώπιση βασίστηκε στην πεποίθηση οτι υπάρχει μια γραμμική σχέση μεταξύ της εμπορικής κλίμακας των ουσιών και της βλάβης στην υγεία και την ευμάρεια των ανθρώπων
Ακριβώς γι αυτό το σύστημα εστίασε στη μείωση της κλίμακας της παράνομης αγοράς με τελικό στόχο «ένα κόσμο χωρίς ναρκωτικά» όπως το διατύπωσε ο ΟΗΕ το 1998. [2] 

Παρά το γεγονός οτι η παραγωγή έπεσε, το διεθνές σύστημα ελέγχου υπήρξε αναποτελεσματικό στη μείωση της ζήτησης, της παραγωγής και διακίνησης καθώς και της τιμής και της καθαρότητας των ουσιών. 
Καθώς όμως  η μείωση της ζήτησης των παραδοσιακών ουσιών μειώθηκε, αυξήθηκε ταυτόχρονα η ζήτηση άλλων νέων ουσιών και νέων ψυχοδραστικών ουσιών όπως τα συνθετικά καναββινοειδή, οι φαινυλεθυναμίνες, οι τρυπταμίνες και οι πιπεραζίνες. [3]

Oι πολιτικές αυτές απέτυχαν να μειώσουν την παραγωγή

Η επιτυχία μείωσης σε μερικές χώρες ακολουθήθηκε από μια αύξηση της παραγωγής σε γειτονικές χώρες. 
Το φαινόμενο περιγράφεται διεθνώς ως το «φαινόμενο του μπαλονιού».
Καθώς αυξάνοντας την πίεση και μειώνοντας τον όγκο σε μια μεριά, αυξάνεται ο όγκος σε μια άλλη. 
Η παραγωγή της κοκαϊνης μετακινήθηκε απο τη Βολιβία και το Περου στην Κολομβία ακολουθώντας τις πολιτικές των ΗΠΑ του 1990.


Αρνητικές συνέπειες των πολιτικών για τα ναρκωτικά.

Oι πολιτικές ελέγχου των ουσιών παρήγαγαν επίσης έναν αριθμό αρνητικών συνεπειών καθώς οδήγησαν στη μεγάλη αύξηση του παράνομου εμπορίου καθώς η διακίνηση και εμπορία δημιουργεί μεγάλες οικονομικές ευκαιρίες για το οργανωμένο έγκλημα.
Επιπρόσθετα, η νομική εξουσία συχνά οδήγησε σε περισσότερη βία σε ορισμένες χώρες. 

Ο ICSDP αναφέρει οτι το 82% όλων των μελετών μέσω στατιστικής ανάλυσης βρήκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της επιβολής του νόμου για τα ναρκωτικά και τη βία. [4]

Oι πολιτικές ελέγχου έχουν επίσης στιγματίσει και ποινικοποιήσει 
α) την δουλειά αγροτών και 
β) τους χρήστες, 
ενώ συχνά γ) ευθύνονται για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
Η εκρίζωση των καλλιεργειών κατέστρεψε τις ζωές πολλών αγροτών στο Αφγανιστάν καθώς οι εναλλακτικές καλλιέργειες είχαν περιορισμένη επιτυχία καθώς συνάντησαν πολιτικά και γραφειοκρατικά εμπόδια και βέβαια αγνόησαν το γεγονός της καλλιέργειας του οπίου για ιατρικούς λόγους. 
Αυτές οι προσπάθειες μεταξύ άλλων υπέσκαψαν την αξιοπίστία τόσο των διεθνών φορέων όσο και της Αφγανικής κυβέρνησης[5]
Στη Λ.Αμερική οι ψεκασμοί κατέστρεψαν το έδαφος με επιπτώσεις και στην υγεία του πληθυσμού. 

Η αναποτελεσματικότητα των ευρέως διαδεδομένων συλλήψεων για τα ναρκωτικά είναι άλλος ένας δείκτης για την αρνητική επίπτωση των πολιτικών αυτών στον κόσμο.  
Στις ΗΠΑ ο αριθμός των ανθρώπων που συνελήφθησαν για κατοχή ναρκωτικών τριπλασιάστηκε μεταξύ 1982-2007 απο 530,000 σε 1,520,000[6]

Η επιβολή του νόμου στοχοποίησε επίσης άνισα εθνικές μειονότητες. 
Στο Ηνωμένο Βασίλειο μελέτες απέδειξαν οτι οι μαύροι και Ασιάτες ερευνώνται για ναρκωτικά 6.3 και 2.5 φορές αντίστοιχα περισσότερο από τους λευκούς. [7]
 
Οι πολιτικές ελέγχου των ναρκωτικών έχουν και άλλες συνέπειες
Μια επανάπαυση στην απόκριση των δυνάμεων του νόμου οδήγησε συχνά στη μείωση χρηματοδότησης σε άλλες περιοχές της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης. 

Σε χώρες όπου το δημόσιο χρήμα είναι ακόμη σε μεγαλύτερη πίεση, συμπεριλαμβανομένων των αναπτυσσόμενων χωρών όπως το Αφγανιστάν, οι συνέπειες είναι ακόμη πιό σημαντικές.

Υπερ-εστιάζοντας στα μέτρα που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά και ζημιογόνα, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης των ουσιών και της εκρίζωσης της παπαρούνας, σημαίνει οτι περιορισμένα κεφάλαια διατέθηκαν  για την εκπαίδευση και τις μεταφορές. 

Με την απόσυρση των διεθνών στρατιωτικών δυνάμεων απο το Αφγανιστάν το 2014 και την παράληλη μείωση της εξωτερικής οικονομικής βοήθειας η εξισορρόπηση της χρήσης των οικονομικών διαθεσίμων για τον έλεγχο των ουσιών και του οργανωμένου εγκλήματος γίνεται πίο σημαντική.


Πολιτικός Πειραματισμός


Στην ανεπάρκεια του διεθνούς συστήματος ελέγχου των ουσιών, πιό προοδευτικές πολιτικές  υπήρξαν επιτυχείς:
Στην Ελβετία η εισαγωγή της μεθαδόνης σημείωσε σημαντική πτώση των θανάτων απο AIDS μεταξύ 1990-1998.

Στην Πορτογαλία το 2001 η νομοθετική μεταρρύθμιση εστίασε στην αποποινικοποίηση της κατοχής ουσιών για χρήση 10ημέρου που ακολουθήθηκε απο μια πτώση της προβληματικής χρήσης συμπεριλαμβανομένων των εφήβων, μια σημαντική μείωση των θανάτων και των HIV λοιμώξεων καθώς και μείωση του πληθυσμού στις φυλακές[8]

Αυτές οι πολιτικές δεν είχαν άμεσο στόχο τη μείωση της αγοράς ή της κατανάλωσης,αλλά μάλλον τη μείωση του επιπέδου βλάβης που προκλήθηκε απο τις ίδιες τις ουσίες και τις έως τώρα εφαρμοζόμενες πολιτικές. 

Παρόλα αυτά ο έλεγχος των ουσιών μένει σταθερά υπό τον έλεγχο του UNODC  και του INCB (Διεθνής Επιτροπή για τον Ελεγχο των Ναρκωτικών).

Ο UNODC έχει ως αποστολή να υποβοηθήσει τα κράτη-μέλη στην αντιμετώπιση των παράνομων ουσιών, του εγκληματος και της τρομοκρατίας.

Εχει συχνά αντιτεθεί σε πολιτικές μείωσης της βλάβης θεωρώντας αυτές τις πολιτικές αντίθετες από τις συνθήκες του ΟΗΕ και αγνόησε τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συχνά προκλήθηκαν από αυτές τις συνθήκες και τις εφαρμογές τους. 


Η πολιτική των πολιτικών για τις ουσίες

Με δεδομένη τη σοβαρότητα του διεθνούς προβλήματος των ναρκωτικών και την ανεπάρκεια των πολιτικών ελέγχου, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ηγετών και ΜΚΟ ζητά απο τις κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς όπως ο UNODC και το INCB να επανεξετάσουν τις στρατηγικές τους για τις προκλήσεις που θέτει το οργανωμένο έγκλημα και η χρήση ουσιών.

Τα τελευταία 3 χρόνια η πολιτική διαπραγμάτευση για τα ναρκωτικά είναι μεγαλύτερη από ότι τις προηγούμενες 3 δεκαετίες. 
Ωστόσο υπάρχουν πολλά εμπόδια για να είναι αποτελεσματική η συνάντηση της UNGASS 2016. 

·   Δεν υπάρχει γενικότερη συναίνεση οτι «ο πόλεμος ενάντια στα ναρκωτικα» έχει αποτύχει, οτι η χρήση ουσιών είναι ένα πρόβλημα υγείας κυρίως και οτι η χρήση και κατοχή οφείλει ακόμη περισσσότερο να αποποινικοποιηθεί. 

·       Δεν υπάρχει συναίνεση για το πως θα επιτευχθεί ο έλεγχος της παραγωγής και διάθεσης των ουσιών.

·       Είναι ασαφές πως θα πρέπει νάναι το νομικό πλαίσιο και τι σημαίνουν οι στρατηγικές υγείας στην πράξη ειδικά σε χώρες μη μη καλό έλεγχο.

Εν τούτοις, είμαστε σε ένα κομβικό σημείο. 
Οι σημερινές πολιτικές δεν είναι πια βιώσιμες και άρα είναι η στιγμή για πιό υπεύθυνη στάση στο παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών.

Η UNGASS 2016 θα ήταν μια ευκαιρία, άν όλα τα κράτη-μέλη και όλοι οι φορείς είχαν την ευκαιρία να εμπλακούν στο διάλογο. 
Ηταν μια ευκαιρία για τις κυβερνήσεις να επεξεργαστουν και να τροποποιήσουν τις πολιτικές τους. 

Θα μπορούσε να είναι μια πραγματική συζήτηση για τις συνέπειες αυτών των πολιτικών αδιάκριτης καταστολής στη δημόσια υγεία στο HIV/AIDS, στις ηπατίτιδες, στη φυματίωση, στο trafficking, στη μετανάστευση, στην παράνομη παραγωγή και διάθεση των ναρκωτικών, στην καταπολέμηση του διεθνούς εγκλήματος. 

Ωστόσο το κείμενο είναι προαποφασισμένο, άκαμπτο και δειλό και πρακτικά αποφεύγει να βάλει τολμηρά το χέρι στο πρόβλημα..

Οι πρόσφατες συναντήσεις φορέων και ΜΚΟ, στην Ελλάδα, είναι κρίμα που καμμιά σημασία δεν έχουν καθώς όλα αυτά θάπρεπε να είχαν γίνει έως και τις 7 Μαρτίου και να είχαν συγκληθεί απο αυτούς που συντονίζουν..  (Εθνική Συντονίστρια Αρχή για τα Ναρκωτικά) κάτι που δεν έγινε. 

Ακολουθεί τον Ιούνιο η UNGASS για το HIV/AIDS

Αν η πορεία συζήτησης γι αυτή τη συνάντηση, είναι αυτή που ακολουθήθηκε για τη συνέλευση του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά, δηλ., η πλήρης και ένοχη σιωπή, πραγματικά φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με ένα σχέδιο «πριν απο εμάς για μάς»

Ισως πολλά ελπίσαμε οτι θαλλάξουν.


[1] UNODC (2013) WORLD DRUG REPORT p.ix.http://www.unodc.org/unodc/secured/wdr/wdr2013/World_Drug_Report_2013.pdf

[2] UNGASS, 12th special session
[3] UNODC (2008) World Drug Report p.216, UNODC (2013) New psychoactive substances in World Drug Report
[4]  ICSDP (2010), ‘Effect of Drug Law Enforcement on Drug-Related Violence: Evidence from a Scientific Review’, p.15. http://www.icsdp.org/docs/ ICSDP-1%20-%20FINAL.pdf. 34
[5]  ‘Drugs and Organized Crime: Towards a New Policy Agenda’, Meeting Summary, Chatham House, 3 July 2012. http://www.chathamhouse.org/publications/ papers/view/185565.
[6]  US Bureau of Justice Statistics, ‘Drugs and Crime Facts – Drug Law Violations – Enforcement’ http://www.bjs.gov/content/dcf/tables/salespos.cfm
[7]  Niamh Eastwood, Michael Shiner and Daniel Beae (2013), ‘The numbers in black and white: ethnic disparities in the policing and prosecution of drug offences in England and Wales’, Release. http://www.release.org.uk/publications/numbers-black-and-white-ethnic-disparities-policing-and-prosecution-drug-offences
[8]  Alex Stevens (2012), ‘Portuguese drug policy shows that decriminalisation can work, but only alongside improvements in health and social policies’, EUROPP, London School of Economics, 10 December. http://blogs.lse.ac.uk/europpblog/2012/12/10/portuguese-drug-policy-alex-stevens/