Συγκλονισμένοι παρακολουθήσαμε την είδηση ότι
Αυτοκτόνησε σήμερα,
κρεμάστηκε με σεντόνια στο κελί της στις φυλακές κορυδαλλού της Αθήνας,
μια
από τις κοπέλες-χρήστριες που είχαν συλληφθεί ως εκδιδόμενες και είχαν
διαπομπευθεί ως Οροθετικές πουτάνες,
κατά την περυσινή Εαρινή προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να
μείνει στην Εξουσία και την Κυβέρνηση αδιαφορώντας
για το οποιοδήποτε πολιτικό ή
ανθρώπινο κόστος.
Σήμερα ένα χρόνο μετά από την Υ.Δ. 39Α,
του Υπουργού
ΛΟΒΕΡ-DOS που στήριξαν οι γιατροί, το Δ.Σ. του ΚΕΛΛΠΝΟ, η Εισαγγελία, τα ΜΜΕ και πολλοί άλλοι,
αυτοκτόνησε στη φυλακή από ντροπή μια κοπέλα.. πριν προλάβει να γίνει
η δίκη της που και αυτή, όπως και τις υπόλοιπες κοπέλες που δικάστηκαν, θα την αθώωνε...
ΝΤΡΟΠΗ σε όλους μας -
ΝΤΡΟΠΗ για την αδιαφορία μας.
Όσοι είχαμε αντιδράσει σε αυτό το πογκρόμ, σε αυτή τη διαπόμπευση, έχουμε ένα μικρότερο βάρος στην ψυχή μας, τουλάχιστον κάναμε τα ΟΧΙ μας, δυναμική φωνή αντίδρασης...
Για τις σιωπές των άλλων Ντροπόμαστε...
Αυτή ήταν η πρώτη αντίδραση στην είδηση για το Ξαφνικό χαμό.
Ακολουθεί όμως η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας που ρίχνει περισσότερο φώς στην υπόθεση της αυτοκτονίας:
ΝΤΡΟΠΗ για την αδιαφορία μας.
Όσοι είχαμε αντιδράσει σε αυτό το πογκρόμ, σε αυτή τη διαπόμπευση, έχουμε ένα μικρότερο βάρος στην ψυχή μας, τουλάχιστον κάναμε τα ΟΧΙ μας, δυναμική φωνή αντίδρασης...
Για τις σιωπές των άλλων Ντροπόμαστε...
Αυτή ήταν η πρώτη αντίδραση στην είδηση για το Ξαφνικό χαμό.
Ακολουθεί όμως η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας που ρίχνει περισσότερο φώς στην υπόθεση της αυτοκτονίας:
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΕΣ ΟΡΟΘΕΤΙΚΕΣ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Με λύπη πληροφορηθήκαμε ότι την Τρίτη 16 Απριλίου η Μα.Θε., κρατούμενη στη ΔΦΚ κρεμάστηκε με το σεντόνι της δίνοντας τέλος στη ζωή της.
Τη Μα.Θε. γνωρίσαμε πριν από μερικούς μήνες στο πλαίσιο των εβδομαδιαίων επισκέψεων της Πρωτοβουλίας μας στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.
Παρότι δεν ανήκε στην ομάδα των διαπομπευμένων γυναικών, εντούτοις συμμετείχε στις συναντήσεις της Πρωτοβουλίας μαζί και με άλλες οροθετικές γυναίκες που κρατούνται στην "ειδική" όπως την αποκαλούν πτέρυγα για αυτή την «κατηγορία».
Εκτός από την επιβαρυμένη υγεία της, λόγω της χρήσης ναρκωτικών ουσιών αλλά και εξαιτίας της οροθετικότητας, η Μα.Θε. μας είχε πει ότι έπασχε από βαριάς μορφής ψυχική νόσο την οποία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει με τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής.
Στις συνθήκες ωστόσο της φυλακής, η κατάστασή της επιδεινώθηκε σε σημείο που πολλές φορές δεν μπορούσε να ελέγξει καθόλου την επιθετικότητά της, τη βασική αιτία που σύμφωνα με την ίδια την είχε οδηγήσει στη φυλακή (το κατηγορητήριο ήταν σωματικές βλάβες και ένοπλη ληστεία).
Ανεξάρτητα από το όποιο κατηγορητήριο τη βάραινε, η Μα.Θε. ήταν πρωτίστως μία σοβαρά διαταραγμένη γυναίκα με πλήρη επίγνωση της κατάστασής της και ζητούσε απεγνωσμένα να ακουστεί.
Πάντες ωστόσο εκώφευαν, η διεύθυνση των φυλακών, οι γιατροί που τις έδιναν τα φάρμακα, καθώς και πολλοί υπεύθυνοι, περισσότερο ή λιγότερο ειδικοί.
Μόλις μία εβδομάδα πριν τον τραγικό θάνατό της, είχε αποπειραθεί και πάλι να αυτοκτονήσει χαρακώνοντας το λαιμό της μπροστά στη μητέρα της που την είχε επισκεφθεί.
Μετά το αιματηρό περιστατικό μεταφέρθηκε στο Δαφνί για να την μεταφέρουν ωστόσο λίγες μέρες αργότερα πίσω στη φυλακή, όπου τελικά «κατάφερε» να δώσει τέρμα στη ζωή της.
Οι αυτοκτονίες στις φυλακές είναι όλο και πιο συχνό φαινόμενο.
Απέναντι στη στέρηση της ελευθερίας, τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης, τη βία και τη διαρκή πίεση είναι πολλοί και πολλές που δεν αντέχουν.
Τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά για όλους εκείνους και εκείνες, που για λόγους υγείας και ανεξάρτητα από το κατηγορητήριο που τους βαραίνει δεν θα έπρεπε να βρίσκονται καν στη φυλακή.
Η θέση ενός επιβαρυμένου ψυχικά ατόμου, ενός άρρωστου δεν είναι η φυλακή.
Η Μα.Θε. δεν θα έπρεπε να είναι στη φυλακή αλλά κάπου που θα φρόντιζαν για την εύθραστη υγεία της, οι οροθετικές κρατούμενες δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε "ειδική" πτέρυγα φυλακών.
Η Δη.Μα., που πέθανε στις γυναικείες φυλακές του Ελεώνα στη Θήβα τον Ιανουάριο, εξαιτίας μίας σοβαρής κρίσης χρόνιας αναπνευστικής πνευμονοπάθειας, δεν θα έπρεπε να ήταν στη φυλακή αλλά σε νοσοκομείο.
Όσο η πολιτεία αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της, όσο το κοινωνικό κράτος αποδομείται στο όνομα μνημονιακών πολιτικών, όσο το κράτος προνοίας γκρεμίζεται και αντικαθίσταται από μηχανισμούς δημόσιας τάξης και καταστολής, η πολιτεία δεν φέρει απλώς ευθύνη για την απώλεια ανθρώπινων ζωών όπως της Μα.Θε., αλλά γίνεται συνεργός
Η Πρωτοβουλία μας δηλώνει ότι θα συνδράμει δικαστικά την οικογένειά της στην περίπτωση που θελήσει να προσφύγει στα δικαστήρια για τη διαπίστωση των πράξεων και παραλείψεων που οδήγησαν τη Μα.Θε. στην αυτοκτονία και για τη δίωξη όσων προέβησαν και υπέγραψαν τις σχετικές αποφάσεις.
Με λύπη πληροφορηθήκαμε ότι την Τρίτη 16 Απριλίου η Μα.Θε., κρατούμενη στη ΔΦΚ κρεμάστηκε με το σεντόνι της δίνοντας τέλος στη ζωή της.
Τη Μα.Θε. γνωρίσαμε πριν από μερικούς μήνες στο πλαίσιο των εβδομαδιαίων επισκέψεων της Πρωτοβουλίας μας στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.
Παρότι δεν ανήκε στην ομάδα των διαπομπευμένων γυναικών, εντούτοις συμμετείχε στις συναντήσεις της Πρωτοβουλίας μαζί και με άλλες οροθετικές γυναίκες που κρατούνται στην "ειδική" όπως την αποκαλούν πτέρυγα για αυτή την «κατηγορία».
Εκτός από την επιβαρυμένη υγεία της, λόγω της χρήσης ναρκωτικών ουσιών αλλά και εξαιτίας της οροθετικότητας, η Μα.Θε. μας είχε πει ότι έπασχε από βαριάς μορφής ψυχική νόσο την οποία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει με τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής.
Στις συνθήκες ωστόσο της φυλακής, η κατάστασή της επιδεινώθηκε σε σημείο που πολλές φορές δεν μπορούσε να ελέγξει καθόλου την επιθετικότητά της, τη βασική αιτία που σύμφωνα με την ίδια την είχε οδηγήσει στη φυλακή (το κατηγορητήριο ήταν σωματικές βλάβες και ένοπλη ληστεία).
Ανεξάρτητα από το όποιο κατηγορητήριο τη βάραινε, η Μα.Θε. ήταν πρωτίστως μία σοβαρά διαταραγμένη γυναίκα με πλήρη επίγνωση της κατάστασής της και ζητούσε απεγνωσμένα να ακουστεί.
Πάντες ωστόσο εκώφευαν, η διεύθυνση των φυλακών, οι γιατροί που τις έδιναν τα φάρμακα, καθώς και πολλοί υπεύθυνοι, περισσότερο ή λιγότερο ειδικοί.
Μόλις μία εβδομάδα πριν τον τραγικό θάνατό της, είχε αποπειραθεί και πάλι να αυτοκτονήσει χαρακώνοντας το λαιμό της μπροστά στη μητέρα της που την είχε επισκεφθεί.
Μετά το αιματηρό περιστατικό μεταφέρθηκε στο Δαφνί για να την μεταφέρουν ωστόσο λίγες μέρες αργότερα πίσω στη φυλακή, όπου τελικά «κατάφερε» να δώσει τέρμα στη ζωή της.
Οι αυτοκτονίες στις φυλακές είναι όλο και πιο συχνό φαινόμενο.
Απέναντι στη στέρηση της ελευθερίας, τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης, τη βία και τη διαρκή πίεση είναι πολλοί και πολλές που δεν αντέχουν.
Τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά για όλους εκείνους και εκείνες, που για λόγους υγείας και ανεξάρτητα από το κατηγορητήριο που τους βαραίνει δεν θα έπρεπε να βρίσκονται καν στη φυλακή.
Η θέση ενός επιβαρυμένου ψυχικά ατόμου, ενός άρρωστου δεν είναι η φυλακή.
Η Μα.Θε. δεν θα έπρεπε να είναι στη φυλακή αλλά κάπου που θα φρόντιζαν για την εύθραστη υγεία της, οι οροθετικές κρατούμενες δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε "ειδική" πτέρυγα φυλακών.
Η Δη.Μα., που πέθανε στις γυναικείες φυλακές του Ελεώνα στη Θήβα τον Ιανουάριο, εξαιτίας μίας σοβαρής κρίσης χρόνιας αναπνευστικής πνευμονοπάθειας, δεν θα έπρεπε να ήταν στη φυλακή αλλά σε νοσοκομείο.
Όσο η πολιτεία αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της, όσο το κοινωνικό κράτος αποδομείται στο όνομα μνημονιακών πολιτικών, όσο το κράτος προνοίας γκρεμίζεται και αντικαθίσταται από μηχανισμούς δημόσιας τάξης και καταστολής, η πολιτεία δεν φέρει απλώς ευθύνη για την απώλεια ανθρώπινων ζωών όπως της Μα.Θε., αλλά γίνεται συνεργός
Η Πρωτοβουλία μας δηλώνει ότι θα συνδράμει δικαστικά την οικογένειά της στην περίπτωση που θελήσει να προσφύγει στα δικαστήρια για τη διαπίστωση των πράξεων και παραλείψεων που οδήγησαν τη Μα.Θε. στην αυτοκτονία και για τη δίωξη όσων προέβησαν και υπέγραψαν τις σχετικές αποφάσεις.
Αθήνα, 16-4-2013
.............................................................
.............................................................
Μια φυλακισμένη οροθετική λιγότερη
fylosykis | 16/04/2013 |
...Θυμίζουμε ότι απόπειρες αυτοκτονίας είχαν κάνει στο παρελθόν πολλές από
τις κρατούμενες, που κόβονταν με ξυράφια τόσο από το σύνδρομο στέρησης
το οποίο είχαν οι εξαρτημένες όσο και από την απόγνωσή τους για την
αναίτια φυλάκιση...
