Διορισμός μελών του Εθνικού Συμβουλίου Δημόσιας Υγείας (Ε.ΣΥ.Δ.Υ.)

3η ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Αθήνα 16 / 12/ 2011
YΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ KAI Αριθμ. πρωτ.:ΔΥ1δ/Γ.Π/οικ.138287
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΔΙΟΙΚ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Ταχ. Δ/νση : Αριστοτέλους 19
Ταχ.Κώδικας: 101 87
Τηλέφωνο :2105232821/359
Fax :2108221149

ΘΕΜΑ: Διορισμός μελών του Εθνικού Συμβουλίου Δημόσιας Υγείας (Ε.ΣΥ.Δ.Υ.)

ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Έχοντας υπόψη,
1. Τις διατάξεις:
α. του ν. 2190/1994 «Σύσταση ανεξάρτητης αρχής για την επιλογή προσωπικού και
ρύθμιση θεμάτων διοίκησης», (Φ.Ε.Κ. 28/Α’/3-3-1994), άρθρο 32, παρ.18
β. του ν. 2194/1994 «Αποκατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και άλλες
διατάξεις», (Φ.Ε.Κ.34/Α’/16-3-1994) , άρθρο 8, παρ.6
γ. του ν.2198/1994 «Αύξηση αποδοχών δημοσίων υπαλλήλων εν γένει, σύναψη
δανείων, υπό του Ελληνικού Δημοσίου και δημιουργία στην Τράπεζα της Ελλάδος
Συστήματος Παρακολούθησης Συναλλαγών επί Τίτλων με λογιστική μορφή (Άϋλοι
Τίτλοι) και άλλες διατάξεις», όπως κάθε φορά ισχύουν. (Φ.Ε.Κ 43/ Α’/22-3-1994)
δ. του ν.2530/1997 «Υπηρεσιακή κατάσταση και αναμόρφωση μισθολογίου του
διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού και του εκπαιδευτικού προσωπικού των
Ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Α.Ε.Ι –Τ.Ε.Ι)- Μισθολογικές ρυθμίσεις
ερευνητών των ερευνητικών ιδρυμάτων και άλλων συναφών κατηγοριών και άλλες
διατάξεις». (Φ.Ε.Κ 43/Α’/23-10-1997).
ε. του ν. 2519/1997 «Ανάπτυξη και εκσυγχρονισμός του Εθνικού Συστήματος Υγείας,
οργάνωση των υγειονομικών υπηρεσιών, ρυθμίσεις για το φάρμακο και άλλες
διατάξεις», άρθρο 6 παρ. 4,άρθρο 39 παρ. 7 (Φ.Ε.Κ. 165/Α’/21-8-1997).
στ. του ν. 2703/1999 «Αναπροσαρμογή συντάξεων συνταξιούχων μελών Δ.Ε.Π των
Α.Ε.Ι., Ε.Π των Τ.Ε.Ι, γιατρών Ε.Σ.Υ. και διπλωματικών υπαλλήλων, ρύθμιση
συνταξιοδοτικών θεμάτων και άλλες διατάξεις», άρθρο 5 , παρ.11β και 14, (Φ.Ε.Κ
72/ Α’/8-4-1999).
ζ. του ν. 2690/1999 «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες
διατάξεις», (Φ.Ε.Κ. 45/Α΄/09-03-1999), άρθρο 13.
η. του ν. 3172/2003 «Οργάνωση και εκσυγχρονισμός των Υπηρεσιών Δημόσιας
Υγείας και άλλες διατάξεις», άρθρο 5 (Φ.Ε.Κ. 197/ Α’/6-8 2003)
θ. του ν. 3370/2005 «Οργάνωση και λειτουργία των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας και
λοιπές διατάξεις». (ΦΕΚ 176/ Α’/11-7-2005)

ι. του ν. 3868/2010 «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και λοιπές
διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης».
(ΦΕΚ 129/ Α’/ 3-8- 2010)
2. Τις αποφάσεις:
α. την αριθμ. ΔΥ1α/Γ.Π.οικ.140942/10-11-2010 με περιεχόμενο την τοποθέτηση
Προϊσταμένων στις Δ/νσεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
β. την αριθμ. 76/2008 του ΕΥΣ με περιεχόμενο την τοποθέτηση Προϊσταμένων στις
Γενικές Δ/νσεις του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
γ.την αριθμ.ΔΥ1α/Γ.Π.οικ.137308/13-12-2011 με περιεχόμενο ανάθεση καθηκόντων
Αναπληρωτών Προϊσταμένων Δ/νσεων του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής
Αλληλεγγύης
δ. την αριθμ. ΔΥ1α/Γ.Π.οικ.139031/16-12-2011 με περιεχόμενο τις τοποθετήσεις
υπαλλήλων σε θέσεις Προϊσταμένων Διευθύνσεων της Κεντρικής Υπηρεσίας του
Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
3. Το από 30-9-2011 Υπηρεσιακό Σημείωμα του Γραφείου Υπουργού.

Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε

1. Συγκροτούμε το Εθνικό Συμβούλιο Δημόσιας Υγείας (Ε.ΣΥ.Δ.Υ) και διορίζουμε
μέλη, τα κατωτέρω πρόσωπα:

α. Τσουρό ΄Αγι του Δημητρίου, Ειδικό σε θέματα Δημόσιας Υγείας, Ανώτερο
στέλεχος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) με ΑΔΤ ΑΙ 037018, ως
Πρόεδρο.
β. Λιονή Χρήστο του Δημητρίου με ΑΔΤ ΑΒ 970534, Καθηγητή Γενικής Ιατρικής και
Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ως Αντιπρόεδρο.

γ. Τούντα Ιωάννη του Κωνσταντίνου με ΑΔΤ Σ 052825, Αναπληρωτή Καθηγητή
Κοινωνικής Ιατρικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,
Πρόεδρο του ΕΟΦ, με αναπληρωτή του τον Φιλαλήθη Αναστάσιο του Ευγενίου, με
ΑΔΤ Π 157021, Καθηγητή Κοινωνικής Ιατρικής – Προγραμματισμού Υγείας
Πανεπιστημίου Κρήτης.

δ. Τσακρή Αθανάσιο του Ζαχαρία με ΑΔΤ Κ 682812, Καθηγητή Μικροβιολογίας καιΔιευθυντή Εργαστηρίου Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με αναπληρωτή του, τον Βατόπουλο Αλκιβιάδη, του Κωνσταντίνου με ΑΔΤ Μ 327439, Ιατρό Βιοπαθολόγο, Καθηγητή Μικροβιολογίας της Δημόσιας Υγείας στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και Επιστημονικό υπεύθυνο του Κεντρικού Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας.

ε. Γαργαλιάνο-Κακολύρη Παναγιώτη του Βασιλείου με ΑΔΤ Φ 355382, Παθολόγο- Λοιμωξιολόγο, Διευθυντή του Α΄ Παθολογικού Τμήματος και Μονάδας Λοιμώξεων στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γεώργιος Γεννηματάς» με αναπληρωτή του, το Σκουτέλη Αθανάσιο του Θεμιστοκλή, με ΑΔΤ ΑΕ 046198, Καθηγητή Παθολογίας- Λοιμώξεων, Διευθυντή της Ε΄ Παθολογικής Κλινικής και Μονάδας Λοιμώξεων στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ο Ευαγγελισμός».

στ. Μαυρέα Βενετσάνο του Γεωργίου με ΑΔΤ ΑΒ 661649, Καθηγητή Ψυχιατρικής
του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Αντιπρύτανη, με αναπληρωτή του, τον
Παπαγεωργίου Σωκράτη του Γεωργίου με ΑΔΤ Σ 205371, Επίκουρο Καθηγητή
Νευρολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου
Αθηνών, Α΄Νευρολογική Κλινική Πανεπιστήμιου Αθηνών, Αιγινήτειο Νοσοκομείο.

ζ. Θηραίο Ελευθέριο του Αθανασίου με ΑΔΤ Χ 169636, Γενικό Ιατρό, Επιμελητή Α΄
του ΕΣΥ, Σύμβουλο Π.Ο.Υ. για τη διαχείριση Χρονίων Νοσημάτων Πρωτοβάθμιας
Φροντίδας, με αναπληρωτή του, το Στεργίου Γεώργιο του Σάββα με ΑΔΤ ΑΒ
589929, Αναπληρωτή Καθηγητή Παθολογίας–Υπέρτασης, Κέντρο Υπέρτασης, Γ΄
ΑΔΑ: ΒΟΖΦΘ-5Ρ9
Παθολογική Κλινική του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό
Νοσοκομείο Θώρακος «Η Σωτηρία».

η. Πετρίδου Ελένη του Θεμιστοκλή με ΑΔΤ Ξ 403001, Παιδίατρο, Καθηγήτρια
Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του Εθνικού Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών με αναπληρωτή της, το Παναγιωτάκο Δημοσθένη του
Βασιλείου, με ΑΔΤ ΑΒ 564566, Αναπληρωτή Καθηγητή Βιοστατιστικής –
Επιδημιολογίας του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής του
Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών.

θ. Τζουμάκα-Μπακούλα Χρυσάνθη του Βασιλείου, με ΑΔΤ ΑΒ 649447, Καθηγήτρια
Παιδιατρικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθύντρια
της Β’ Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας
Κυριακού», με αναπληρωτή της, το Καραγιάννη Δημήτριο του Θεοφάνη, με ΑΔΤ
ΑΕ 562114, Παιδοψυχίατρο, Διευθυντή ΙΚΑ.

ι. Ουλή Κωνσταντίνο του Ιωάννη, με ΑΔΤ ΑΖ 549496, Οδοντίατρο, Αναπληρωτή
Καθηγητή Οδοντιατρικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με
αναπληρωτή του, το Καλαβρυτινό Μιχαήλ του Κωνσταντίνου με ΑΔΤ ΑΙ 149732,
Ορθοδοντικό, Διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών.

ια. Υφαντόπουλο Ιωάννη του Νικολάου, με ΑΔΤ Χ 081463, Καθηγητή Οικονομικών
της Υγείας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με αναπληρωτή
του, το Βοζίκη Αθανάσιο του Παναγιώτη, με ΑΔΤ ΑΕ 101555, Λέκτορα Οικονομικών
της Υγείας και Πληροφοριακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

ιβ. Νικολοπούλου-Σταμάτη Πολυξένη του Βασιλείου, με Α.Δ.Τ. Φ 018027,
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, με αναπληρωτή της
τον Παπαγιάννη Αλέξανδρο του Δημητρίου, με Α.Δ.Τ. ΑΒ 569272, Αναπληρωτή
Καθηγητή Φυσικής Περιβάλλοντος ΕΜΠ.

ιγ. Μανιό Ιωάννη του Βασιλείου, με ΑΔΤ Μ 979341, Επίκουρο Καθηγητή
Διατροφικής Αγωγής και Διατροφικής Αξιολόγησης του Τμήματος Επιστήμης
Διαιτολογίας-Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, με αναπληρωτή του, το
Σκόλια Γεώργιο του Παρίση, με ΑΔΤ Σ 702890, Εργοφυσιολόγο.

ιδ. Κωνσταντινίδη Θεόδωρο του Κωνσταντίνου με ΑΔΤ Ρ 197900, Ειδικό Ιατρό
Εργασίας, Αναπληρωτή Καθηγητή Ιατρικής Σχολής Θράκης, με αναπληρωτή του,
το Βασίλειο Δρακόπουλο του Αντωνίου με ΑΔΤ ΑΒ 102583, Ειδικό Ιατρό Εργασίας.

ιε. Γραβάνη Αχιλλέα του Γεωργίου με ΑΔΤ ΑΙ 450269, Καθηγητή Φαρμακολογίας
Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης, με αναπληρώτριά του την Σκουρολιάκου
Μαρία του Γεωργίου, με ΑΔΤ ΑΒ 255714, Κλινική Φαρμακοποιό και Επίκουρη
Καθηγήτρια Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Αθηνών.


ιστ. Ασημούλα Παπαθανασίου του Κωνσταντίνου με ΑΔΤ Ξ 081153, Προϊσταμένη
Γενικής Διεύθυνσης του Γενικού Χημείου του Κράτους, η οποία αναπληρώνεται
από τη νόμιμη αναπληρώτριά της, Κασσάνδρα Δημητρίου του Δαμιανού, με ΑΔΤ Σ
546778, Προϊσταμένη Δ/νσης Προσωπικού και Τ.Υ. του Γενικού Χημείου του
Κράτους.

ιζ. Από τη Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης τα κατωτέρω πρόσωπα:

- Φωτεινέα-Πανταζοπούλου Αναστασία του Χαραλάμπους με ΑΔΤ ΑΕ 097178,
Γενική Διευθύντρια Δημόσιας Υγείας και Ποιότητας Ζωής, του κλάδου ΠΕ Ιατρών
Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, με αναπληρώτριά της την Κύρλεση Αθηνά του Νικολάου, με
ΑΔΤ Χ 654751, Γενική Διευθύντρια Υγείας, Οφθαλμίατρο, του κλάδου ΠΕ Ιατρών
Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ.

- Σύρρο Κωνσταντίνο του Φοίβου-Παύλου με ΑΔΤ Ν 085474, του κλάδου ΠΕ
Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ με βαθμό Διευθυντή, Προϊστάμενο της Διεύθυνσης
Δημόσιας Υγιεινής, με αναπληρώτριά του την Παπαγιαννοπούλου Αγγελική του
Δημητρίου, με Α.Δ.Τ ΑΗ 502757, του κλάδου ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, με
βαθμό Διευθυντή, Προϊσταμένη του Τμήματος Επιδημιολογίας Νοσημάτων, της
Διεύθυνσης Δημόσιας Υγιεινής.

- Καραούλη Βασιλική του Ευθυμίου με ΑΔΤ ΑΚ 038785, Διευθύντρια Υγειονομικής
Μηχανικής και Υγιεινής Περιβάλλοντος του κλάδου ΠΕ Υγιεινολόγων Μηχανικών,
με αναπληρωτή της τον Καντζίκη Αντώνιο του Αναστασίου, με ΑΔΤ Ξ 318642,
υπάλληλο του κλάδου ΠΕ Υγιεινολόγων Μηχανικών που υπηρετεί στη Δ/νση
Υγειονομικής Μηχανικής και Υγιεινής Περιβάλλοντος.

- Σταύρου Θεοδώρα του Γεωργίου, με ΑΔΤ Φ 109759, του κλάδου ΠΕ Ιατρών
Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, Προϊσταμένη με ανάθεση της Δ/νσης Συντονισμού και
Συνεργασίας με τους ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού, με αναπληρωτή της, το Γκογκόση
Κωνσταντίνο του Αποστόλου, με ΑΔΤ ΑΕ 115222, του κλάδου ΠΕ Διοικητικού,
που υπηρετεί στο ΕΚΕΠΥ, Αναπληρωτή Προϊστάμενο στο Τμήμα Χάρτη Υγείας και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

- Ρίκκο-Κακαλιούρα Τζιουζεπίνα του Ραφαήλ, με ΑΔΤ ΑΑ 197203, του κλάδου ΠΕ
Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, Προϊσταμένη με ανάθεση της Δ/νσης Διατροφής, με
αναπληρώτρια της τη Κωστούλα Βασιλική του Γεωργίου, με ΑΔΤ ΑΙ 101564, του
κλάδου ΤΕ Υγιεινολόγων, Προϊσταμένη του τμήματος Υγειονομικών Κανονισμών
Δημόσιας Υγείας που υπηρετεί στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγιεινής.

- Βάλτος Ιωάννης του Ευαγγέλου, με ΑΔΤ Χ 515145, Οδοντίατρος, του κλάδου ΠΕ
Ιατρών Δημόσιας Υγείας ΕΣΥ, Προϊστάμενος με ανάθεση της Δ/νσης Στοματικής
Υγιεινής, με αναπληρώτρια του την Πανταζοπούλου Μαρία του Δημητρίου με ΑΔΤ
Ν 446242, του κλάδου ΠΕ Ιατρών Δημόσιας Υγείας, με βαθμό Α΄, που υπηρετεί
στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγιεινής.

- Λιονάκη Χρυσούλα του Ευαγγέλου, με ΑΔΤ Θ 202660, του κλάδου ΠΕ
Ψυχολόγων, Προϊσταμένη με ανάθεση της Δ/νσης Εξαρτήσεων, με αναπληρώτρια
της την Κατσικάρου Σταυρούλα του Λυκούργου με ΑΔΤ ΑΚ 089124 του κλάδου ΠΕ
Διοικητικού με βαθμό Α΄, Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας.

- Κουλούρη Φωτεινή του Τιμοθέου, με ΑΔΤ Χ 036366, του κλάδου ΠΕ Διοικητικού,
Προϊσταμένη της Δ/νσης Υποστήριξης Άθλησης και Διατροφής με αναπληρωτή της
τον Καρακάση Διονύσιο του Ιορδάνη, με ΑΔΤ ΑΗ 138833, του κλάδου ΠΕ
Διοικητικού, Αναπληρωτή Προϊστάμενο Τμήματος Δημοσίων και Διεθνών Σχέσεων
Άθλησης και Διατροφής.

2. Ο Αντιπρόεδρος αναπληρώνει τον Πρόεδρο ως προς το σύνολο των
καθηκόντων του, όταν αυτός κωλύεται, απουσιάζει ή ελλείπει. Ο Πρόεδρος και τα
μέλη μπορούν να συνεδριάζουν και να λαμβάνουν αποφάσεις με τη φυσική τους
παρουσία ή με τηλεδιάσκεψη.
3. Τα αναπληρωματικά μέλη θα παρίστανται στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου και
θα έχουν δικαίωμα διατύπωσης γνώμης και προτάσεων.
4. Το Ε.ΣΥ.Δ.Υ έχει επιστημονικό χαρακτήρα και διατυπώνει απόψεις και
προτάσεις για τα θέματα Δημόσιας Υγείας της χώρας.
5. Για την εύρυθμη λειτουργία και τον καλύτερο συντονισμό του Ε.ΣΥ.Δ.Υ.
συγκροτείται Εκτελεστική Γραμματεία από τον Αντιπρόεδρο Λιονή Χρήστο και το
μέλος Θηραίο Ελευθέριο.
6. Γραμματέα του Συμβουλίου ορίζουμε τη Γαργαλιάνου-Τσεκούρα Αικατερίνη του
Δημητρίου με ΑΔΤ Σ 670698, Διοικητική υπάλληλο του Υπουργείου Υγείας και
Κοινωνικής Αλληλεγγύης που υπηρετεί στο γραφείο του Γενικού Γραμματέα
Δημόσιας Υγείας, με αναπληρώτρια της, τη Τσαντίδου Μαρία- Λεμονιά του
Θεοχάρη με ΑΔΤ ΑΗ 003561, Οδοντίατρο, ομοίως.


7. Η θητεία των ανωτέρω διοριζομένων ορίζεται πενταετής.
8. Η παρούσα απόφαση να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ

Κοινοποίηση:
1.Γραφείο κ.Υπουργού
2. Γραφείο κ.κ. Υφυπουργών
3.Γραφείο κ.κ. Γενικών Γραμματέων
4.Γραφείο κ. Προϊστάμενης Γενικής Διεύθυνσης
Διοικητικής Υποστήριξης και Τεχνικών Υποδομών
5.Γραφείο κ. Προϊσταμένου Διεύθυνσης Προσωπικού
6.Δ/νση Προσωπικού-Τμήμα Δ’ (5)
7. Γραμματέα του Συμβουλίου κ. Γαργαλιάνου-Τσεκούρα
Αικατερίνη, προκειμένου να επιδώσει αντίγραφα
της απόφασης στους ενδιαφερόμενους.
8. Εθνικό Τυπογραφείο για τη Δημοσίευση


ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ...

ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ...

ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 30ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ!

ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΔΟΘΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ, ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ?

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΕΠΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ...!!

ΓΙΑΤΙ Ο HIV ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ή ΠΩΣ Ο ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣΣΑΧΟΥΣΕΤΗΣ ΔΕ ΜΑΣΑΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ..

Μόνον το 28% των ανθρώπων με HIV επιτυγχάνουν ιολογική επιτυχία (φορτίο ιού κάτω από το μετρήσιμο όριο, δηλ., < 20 αντίγραφα ιού) ενώ η θνησιμότητα παραμένει υψηλή.

Οι ερευνητές του CDC (αντίστοιχο ΚΕΕΛΠΝΟ) συνδύασαν δεδομένα από τη βιβλιογραφία και τα τρία εθνικά συστήματα επιτήρησης.

Εκτίμησαν ότι το 2008 ενώ υπήρχαν στις ΗΠΑ 1.2 εκατομμύρια άνθρωποι με HIV μόνον 80% ήξεραν τη διάγνωση.
Από αυτά τα άτομα το 77% ξεκίνησε να παρακολουθείται μέσα σε 3-4 μήνες αλλά μόνον το 51% παρέμεινε σε φροντίδα.!!

Συμπερασματικά:
παρόλο που το τέστ για τον HIV είναι ευρέως διαθέσιμο στις ΗΠΑ καθώς και αποτελεσματική αντιρετροϊκή θεραπεία, λιγότερο από το μισό των ανθρώπων με HIV γνωρίζουν το πρόβλημά τους και παίρνουν θεραπεία.
Στις ΗΠΑ, οι μειονότητες δεν είναι μόνον πιο ευάλωτες όσον αφορά στην hiv λοίμωξη, αλλά έχουν και λιγότερη πρόσβαση στη φροντίδα και τη θεραπεία και επομένως και μικρότερη πιθανότητα να έχουν μη ανιχνεύσιμο φορτίο.

Σαρκαστικό είναι το σχόλιο του συγγραφέα:

Το σύνθημα «κάνε το τεστ και πάρε θεραπεία» είναι ωραίο εφόσον έχει κανείς δεσμευτεί όσον αφορά στις παρεμβάσεις και στον προϋπολογισμό προκειμένου όχι μόνο να αυξήσει κανείς το νούμερο των ανθρώπων που κάνουν τεστ, αλλά και την πρόσβασή τους στη θεραπεία όταν τη χρειάζονται.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν συγκεντρωτικά στοιχεία για τα ποσοστά επιτυχίας της θεραπείας-αν και θα μπορούσαν.. Θα ήταν ενδιαφέρον επίσης να δούμε τα ποσοστά αποτυχίας μετά τη διακοπή χορήγησης θεραπείας σε όσους/ες ανασφάλιστους αυτή διακόπηκε..ή και σε πόσους/ες δεν δόθηκε ποτέ αν και θάπρεπε…

Αναρωτιέσαι μετά γιατί δε συμβαίνουν στην Ελλάδα, τέτοιες αντιδράσεις και από τον Αντίστοιχο Ιατρικό Σύλλογο ή Φορέα!!

The Latest "Vital Signs" for the U.S. HIV Epidemic Suggest an Emergency
Carlos del Rio, MD
Posted: 02/01/2012;
AIDS Clinical Care © 2011 Massachusetts Medical Society
Abstract and Introduction

Abstract

Only 28% of HIV-infected individuals in the U.S. have achieved virologic suppression, and the case-fatality rate remains high, especially in the South.

Introduction

This year marked the 30th anniversary of the first reported cases of HIV/AIDS in the U.S.
Although progress in treatment has been immense, the latest nationwide data illustrate the need for much greater effort across the spectrum of care.

CDC investigators combined data from the published literature and three national surveillance systems to get a snapshot of the HIV epidemic in the U.S.

They estimate that in 2008, 1.2 million people in the U.S. were living with HIV infection, but only 80% had received a diagnosis.
Approximately 77% of those diagnosed were linked to care within 3 to 4 months, but only 51% were retained in ongoing care. Of those receiving care, 89% were prescribed antiretrovirals, and of these, 77% had a viral load ≤200 copies/mL on their most recent test.
Based on these data, the investigators estimate that only 35% of those with diagnosed HIV infection — and only 28% of those living with HIV — in the U.S. have achieved virologic suppression.

Striking disparities were seen at various stages of care.
For example, the prevalence of HIV diagnosis in individuals aged 18 to 64 varied widely among states, from 40 to 3365 cases per 100,000 population. And among patients on treatment, the proportion with undetectable viral loads was higher among men than women (79% vs. 71%), among whites than blacks (84% vs. 70%), and among those aged ≥55 than those aged 25 to 34 (85% vs. 69%); it was also higher among men who have sex with men than among men who have sex only with women or among women who have sex with men (81% vs. 75% and 71%, respectively).

In a separate study, Hanna and colleagues described large differences in HIV-related mortality by state between 2001 and 2007.
The HIV case-fatality rate per 1000 person-years was 20.6 overall but ranged from 9.6 in Idaho to 32.9 in Mississippi.
Nine of the 10 states with the highest case-fatality rates were located in the South.

Comment

Despite the availability of HIV testing and effective antiretroviral therapy (ART) in the U.S., less than half of those infected with HIV are aware of their infection and receiving ongoing HIV care.
Moreover, the glaring disparities in HIV prevalence and incidence are also evident in care outcomes.
In the U.S., minorities are not only more likely to acquire HIV infection, but they are also less likely to be in care, to be prescribed ART, and to have undetectable viral loads.
Not surprisingly, their mortality rate is also higher.

Our epidemic is an unequal epidemic that imposes an undue burden on minorities and the poor.
Clearly, more effort is needed on multiple fronts.
"Test and treat" has a nice ring to it, but it will be about as effective as "the ABCs" were in preventing HIV transmission, unless interventions and resources are committed — not only to increasing HIV testing but also to linking infected individuals with HIV care and ensuring that they remain engaged in care. Until that happens, we will continue to have more than 50,000 new infections each year, and the promise of the HPTN 052 study will remain elusive.

References
• Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Vital Signs: HIV prevention through care and treatment — United States.
MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2011 Dec 2; 60:1618.
• Hanna DB et al. Disparities among US states in HIV-related mortality in persons with HIV infection, 2001–2007.

AIDS 2012 Jan 2; 26:95.
AIDS Clinical Care © 2011 Massachusetts Medical Society

National Black HIV/AIDS Awareness Day Eθνική ημέρα μαύρων στις ΗΠΑ για το HIV/AIDS

February 7 marks the 12th annual National Black HIV/AIDS Awareness Day (NBHAAD), a national community mobilization initiative to boost HIV awareness and advance HIV prevention, testing, and treatment among blacks in the United States.

H 7η Φεβρουαρίου είναι η 12η επέτειος της ημέρας ευαισθητοποίησης για τους μαύρους για το HIV/AIDS στις ΗΠΑ.

HIV and AIDS Disproportionately Affect Blacks

Το HIV/AIDS επιτίθεται κυρίως σε Αφροαμερικανούς στις ΗΠΑ.

Οι αιτίες είναι πολλές:
οι μαύροι με HIV/AIDS έχουν σχέσεις κυρίως με άλλους μαύρους, συνεχίζουν να έχουν υψηλότερα ποσοστά ΣΜΝ.
Ωστόσο δεν υιοθετούν πιό επικίνδυνες συμπεριφορές από άλλες ομάδες πληθυσμού.

Οι παράγοντες που τους βάζουν σ’αυτή τη θέση είναι οι ίδιοι εκείνοι παράγοντες που ευθύνονται και για το ότι πάσχουν συχνότερα από χρόνια νοσήματα:
Είναι πιό φτωχοί,
υφίστανται ρατσιστικές διακρίσεις, δεν έχουν την ίδια πρόσβαση στη φροντίδα, την πρόληψη, την εξεύρεση στέγης,
δεν μαθαίνουν έγκαιρα οτι είναι οροθετικοί...

Among all racial/ethnic groups, African Americans bear the greatest burden of HIV in the United States.

The Centers for Disease Control and Prevention (CDC) estimates that 1 in 16 black men and 1 in 32 black women will be diagnosed with HIV infection during their lifetimes.
In 2009, blacks made up 14% of the US population but accounted for nearly half (44%) of all new HIV infections.

Recent CDC data showed an alarming 48% increase in new HIV infections from 2006 to 2009 among young, black men who have sex with men (MSM), aged 13 to 29 years.
Black women, most of whom are infected through heterosexual contact, are far more affected by HIV than women of other races.

The rate of new HIV infections for black women is more than 15 times as high as that of white women, and more than 3 times as high as that of Latino women.
Today, we have many more opportunities than ever before to reduce the disproportionate burden that black men, women, and young adults bear.
Working together with state and local public health agencies, black communities, and other partners in the public and private sectors, CDC has stepped up efforts to address the HIV epidemic in black communities.

One of these efforts is National Black HIV/AIDS Awareness Day (NBHAAD).
NBHAAD is directed, planned, and organized by the Strategic Leadership Council, a group of organizations that partner with CDC to mobilize communities across the country to fight HIV and lessen its impact on black communities.

Why Are Blacks More Severely Burdened?

• Blacks face a higher risk of being exposed to HIV infection with each new sexual encounter because more people are living with HIV in black communities, and most blacks have partners who are of the same race/ethnicity.
• Compared with other racial/ethnic groups, blacks continue to experience higher rates of other sexually transmitted infections (STIs), which can increase the chance of contracting and spreading HIV.
• Blacks do not engage in more risky behavior than members of other racial/ethnic populations.

Many of the factors that place blacks at higher risk for chronic diseases also place them at increased risk for HIV.

For example, social and economic realities prevalent among blacks—such as higher levels of poverty, racial discrimination, limited access to health care and housing, and higher rates of incarceration—are associated with increased HIV risk.

• Lack of awareness of HIV status can affect HIV rates in all communities. Approximately 1 in 5 adults and adolescents in the United States living with HIV do not know they are infected.
This translates to approximately 116,750 persons in the black community.
Black MSM are particularly burdened with HIV.
In 21 major cities, 28% of black MSM were infected with HIV, and 59% of those did not know they were infected.
• Fear of disclosing risk behavior or sexual orientation may prevent blacks from seeking testing, prevention and treatment services, and support from friends and family.

What CDC Is Doing to Reduce HIV infection in Black Communities
• CDC and its partners are pursuing a high-impact prevention approach to advance the goals of the National HIV/AIDS Strategy and maximize the effectiveness of current HIV prevention methods.
CDC supports a wide-range of prevention efforts across the United States for African American women, men and at-risk youth that are conducted on by health departments, national and community-based organizations and other organizations.

Here are some of the many activities focused on preventing HIV among blacks.:
• Act Against AIDS, a national communications campaign, focuses on reducing the risk of infection among the hardest-hit populations—gay and bisexual men, blacks, and Latinos.
Two campaigns are directed specifically to blacks:
Take Charge. Take the Test encourages black women to get tested for HIV, and Testing Makes Us Stronger aims to increase HIV testing among black gay and bisexual men.

For more information, visit the Act Against AIDS web site.
• An active part of the Act Against AIDS campaign, the Act Against AIDS Leadership Initiative (AAALI) is a 6-year partnership between CDC and many of the country's leading organizations that represent the populations hardest hit by HIV.
AAALI was initially formed to intensify HIV prevention efforts in black communities, and has since expanded to include organizations that focus on black MSM and the Latino community, as well.
• In 2010, CDC announced a second 3-year expanded HIV testing program that builds on an initiative started in 2007 to increase HIV testing among blacks.
In the first 3 years of the project, more than 2.8 million tests were conducted and 18,432 people were newly diagnosed with HIV.
Most of the people tested (57.4%) and diagnosed with HIV (66%) were black.
The expanded program focuses on increasing HIV testing among blacks and Latinos, as well as among MSM and injection drug users of all races and ethnicities.

In 2012, this program was joined with CDC's HIV prevention efforts conducted by health departments.

• In September 2011, CDC funded 34 community-based organizations to expand HIV prevention services over 5 years for gay, bisexual, and transgender youth of color and their partners.

National Black HIV/AIDS Awareness Day
For 12 years, February 7 has been designated as National Black HIV/AIDS Awareness Day (NBHAAD).
This national community mobilization initiative motivates blacks to
• Get educated about the basic facts related to HIV and AIDS, including how HIV is spread; this information is available on CDC's HIV website.
• Get tested to find out their HIV status. Knowing your status saves lives!
• Get involved in their local communities to raise HIV awareness and fight stigma associated with the disease.
• Get treated if they are living with HIV or are newly diagnosed.

The theme for 2012, I Am My Brother's/Sister's Keeper: Fight HIV/AIDS!, is centered around making sure that all black men, women, and young adults, regardless of sexual orientation, economic class, or educational level, see themselves as part of the solution to the HIV epidemic in black communities.

ΣΧΟΛΙΟ:
Τι εύκολα θα μπορούσε να πει το CDC οτι φταινε κυρίως οι μαύροι που φέρνουν όλα τα κακά στη χώρα...

Αναπόφευκτα κάνεις κάνει συγκρίσεις με το Ελληνικό Υπουργείο Υγείας και τα περί «Δημοσίων Κινδύνων» που αποτελούν οι μετανάστες, τα εκδιδόμενα άτομα, οι άστεγοι, με όλες αυτές τις υποτιθέμενες "ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ" μεταξύ Υπουργών με μόνο στόχο την επικοινωνιακή εκτόνωση και το στιγματισμό ευάλωτων ομάδων

H βιωσιμότητα των ανθρώπων με HIV ανάλογα με το χρόνο διάγνωσης

Η μελέτη χρησιμοποίησε ενα ηλεκτρονικό μοντέλο προσομοίωσης για την ΗΙV λοίμωξη και του αποτελέσματος της αντιρετροϊκής θεραπείας για να εκτιμήσει το προσδόκιμο επιβίωσης ενός 30χρονου άντρα που μολύνθηκε από τoν HIV το 2010.

Συμπερασματικά:

Εαν συνεχίζουν να παρατηρούνται χαμηλά επίπεδα ιολογικής αποτυχίας στους υπό θεραπεία ασθενείς, το προβλεπόμενο προσδόκιμο επιβίωσης είναι σχετικά υψηλό σε οροθετικά άτομα που έχουν πρόσβαση σε μεγάλο εύρος αντιρετροϊκής θεραπείας.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυξημένης θνησιμότητας σύμφωνα με τη μελέτη, είναι –εφόσον υπάρχουν διαθέσιμα αντιρετροϊκά- η καθυστέρηση στη διάγνωση της HIV λοίμωξης.


Projected life expectancy of people with HIV according to timing of diagnosis
Background and objectives:

Effective antiretroviral therapy (ART) has contributed greatly toward survival for people with HIV, yet many remain undiagnosed until very late. Our aims were to estimate the life expectancy of an HIV-infected MSM living in a developed country with extensive access to ART and healthcare, and to assess the effect of late diagnosis on life expectancy.

Methods:

A stochastic computer simulation model of HIV infection and the effect of ART was used to estimate life expectancy and determine the distribution of potential lifetime outcomes of an MSM, aged 30 years, who becomes HIV positive in 2010.

The effect of altering the diagnosis rate was investigated.

Results:

Assuming a high rate of HIV diagnosis (median CD4 cell count at diagnosis, 432 cells/ ml), projected median age at death (life expectancy) was 75.0 years.
This implies 7.0 years of life were lost on average due to HIV.
Cumulative risks of death by 5 and 10 years after infection were 2.3 and 5.2%, respectively.
The 95% uncertainty bound for life expectancy was (68.0,77.3) years.
When a low diagnosis rate was assumed (diagnosis only when symptomatic, median CD4 cell count 140 cells/ml), life expectancy was 71.5 years, implying an average 10.5 years of life lost due to HIV.

Conclusion:

If low rates of virologic failure observed in treated patients continue, predicted life expectancy is relatively high in people with HIV who can access a wide range of antiretrovirals.

The greatest risk of excess mortality is due to delays in HIV diagnosis.

Source: AIDS 28 January 2012, Volume 26, Issue 3 Pages 335-343