Η
φετινή Διεθνής Ημέρα κατά του ΗΙV/AIDS
βρίσκει το χώρο, στην Ελλάδα, βαθειά
προβληματικό αν όχι επικίνδυνα ανησυχητικό. Ο αριθμός των Χρηστών Ενδοφλεβίων
Ναρκωτικών Ουσιών που μολύνθηκαν έως τον Οκτώβριο του 2012 είναι εκρηκτικός,
κάνοντας αυτή την ομάδα πληθυσμού κύριο εκπρόσωπο πλέον της επιδημίας του HIV/AIDS
στην Ελλάδα.
Τα πρόσφατα στοιχεία του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ είναι αποκαλυπτικά:
Από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 2012 δηλώθηκαν
στο ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ 1.049 περιστατικά HIV
λοίμωξης, από τα οποία
τα 883 (84,18%) αφορούσαν σε άνδρες και
τα 166 (15,82%)
σε γυναίκες.
Σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011 η αύξηση το 2012
ανέρχεται στο 29%.
Για πρώτη φορά, ο μεγαλύτερος αριθμός περιστατικών αφορούσε
σε Χρήστες Ενδοφλέβιων Ναρκωτικών (487, 46,43%) και όχι
σε άνδρες που έχουν
σεξουαλικές επαφές με άνδρες (256, 24,40%).
Πριν όμως, από το καμπανάκι των νέων λοιμώξεων,
είχε κρούσει η καμπάνα της προεκλογικής αγωνίας. Το δίδυμο Λοβέρδου-Χρυσοχοϊδη,
στην προσπάθειά του να επανεκλεγεί, συναγωνίστηκε στο κυνήγι μαγισσών τη Χρυσή
Αυγή, με την ψευδαίσθηση ότι θα κάψει στην πυρά μαύρες εκδιδόμενες από την
Αφρική που μολύνουν την Αγία Ελληνική οικογένεια με τον HIV. Κατόρθωσε, με την περίφημη υγειονομική
διάταξη για τον έλεγχο λοιμωδών νοσημάτων, να στήσει σε χρόνο ρεκόρ μεταξύ
άλλων και νομικό πλαίσιο. Πρόκειται για μνημείο Ναζιστικού κειμένου όπου οι
μετανάστες, οι χρήστες και τα εκδιδόμενα άτομα φταίνε για όλα.
H
αστυνομική επιχείρηση που ακολούθησε, συνάμα με τη χρησιμοποίηση επαγγελματίων
υγείας του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ, κατέληξε σε φιάσκο. Συνελήφθησαν ατυχώς λευκές
χρήστριες, στην πλειοψηφία τους Ελληνίδες, που οδηγήθηκαν άμεσα στη φυλακή.
Ολη η νομοθεσία και οι
πολιτικές σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταρρίφθηκαν σε χρόνο-ρεκόρ
εκθέτοντας τη χώρα, και κυρίως συμβάλλοντας στην κακοποίηση ευάλωτων ανθρώπων.
Η δραματική άνοδος των οροθετικών ΧΕΝ οδήγησε και
την τωρινή ηγεσία του Υπουργείου Υγείας
σε αντίστοιχα περίεργες επιλογές.
Φταίει
ο πανικός και η ανοργανωσιά ή τα συμφέροντα ντόπια και ξένα; Είναι χωρίς
σημασία η εμπλοκή και του ECDC (το
Ευρωπαϊκό ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ) στις επιλογές της νυν υφυπουργού Υγείας; Αποτελεί θέση
όλων η επιλογή προγραμμάτων υποκατάστασης έναντι των προγραμμάτων
ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης; Με ποια κριτήρια;
Είναι
επιλογή το εξαρτημένο άτομο να συνεχίζει να εξαρτάται πλέον από τη μεθαδόνη ή
τη βουμπρενορφίνη έναντι της ψυχιατρικής
θεραπευτικής προσέγγισης; Είναι τυχαίο που δεν γίνεται λόγος για την πρόληψη
της χρήσης;
Είναι
τυχαίο ότι οι Μονάδες Λοιμώξεων των νοσοκομείων, που έχουν και κέντρα
υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ, λαμβάνουν μέριμνα μόνο για τους οροθετικούς θεραπευόμενους
του εν λόγω φορέα; Οι θεραπευόμενοι των άλλων προγραμμάτων πού θα
παρακολουθούνται;
Είναι
τυχαίο που το ECDC σε
πέντε επισκέψεις του βλέπει μόνον τον ΟΚΑΝΑ και συγκεκριμμένες ΜΚΟ παρά και την
περί του αντιθέτου εισήγηση του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ;
Γιατί το Υπουργείο και το ECDC στην
υποτιθέμενη εκτίμηση της κατάστασης δε λαμβάνουν υπόψη τους ούτε το ΚΕΘΕΑ, ούτε
το 18 ΑΝΩ, ούτε τους γιατρούς των Μονάδων Λοιμώξεων που αδυνατούν πλέον να
ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες που έχει προκαλέσει η νεοδιαγνωσμένη
πληθώρα οροθετικών;
Τι θα
γίνει με τις αυξημένες ανάγκες των Μονάδων Λοιμώξεων; Για πόσο καιρό το
Υπουργείο θα κάνει ότι δε βλέπει τη δραματική πλέον ανάγκη ενίσχυσής τους με
προσωπικό και υποδομές;
Τι θα
γίνει με τις συντάξεις των οροθετικών; Αν συνεχίσουν να ισχύουν τα κριτήρια
σύμφωνα με τα οποία το οροθετικό άτομο οφείλει πρακτικά να έχει πλήρες AIDS για να διατηρήσει τη σύνταξή
του, οι οροθετικοί θα συνεχίσουν να διακόπτουν τη θεραπεία τους για να δύνανται
να ζήσουν όσο μπορέσουν. Το Υπουργείο συμβάλλει έτσι στη διάδοση του νοσήματος,
στην αύξηση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας.
Τι θα
γίνει με την πρόσβαση των οροθετικών στην παρακολούθηση και τη θεραπεία; Με
δεδομένη την οικονομική συγκυρία και τις εξαιρετικά ακριβές τιμές των
αντιρετροϊκών φαρμάκων, λόγω της πατέντας των φαρμακευτικών εταιρειών, τα
νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία αδυνατούν ολοένα και περισσότερο να
ανταποκριθούν.
Είναι
σίγουρο ότι απαντήσεις δε θα πάρουμε.
Είναι επίσης, σίγουρο ότι δε θα
σταματήσουμε να διεκδικούμε:
Ενίσχυση των Μονάδων Λοιμώξεων με
προσωπικό.
Εξασφάλιση της πρόσβασης στη θεραπεία
και τον έλεγχο ΟΛΩΝ όσοι έχουν σχετική ανάγκη: ασφαλισμένων και μή, Ελλήνων και
μεταναστών, νόμιμων και μή. Η χώρα έχει υπογράψει όλες τις διακηρύξεις του ΟΗΕ
και του Δουβλίνου για το HIV/AIDS και οφείλει να τις τηρήσει. Η χορήγηση γενώσιμων
φαρμάκων μπορεί να βοηθήσει. Επιτέλους, η χώρα είναι πλέον φτωχή και η πατέντα μπορεί
να είναι διαπραγματεύσιμη. Θα θελήσει η ηγεσία του ΥΥ να διαπραγματευθεί ή
είναι τόσο προσκυνημένη στα συμφέροντα των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών;
Αναθεώρηση των κριτηρίων για τη
συνταξιοδότηση των οροθετικών ατόμων με κριτήρια που να μη βάζουν στους
ασθενείς το δίλημμα από τί θα πεθάνουν: από την πείνα ή από το AIDS;
Υλοποίηση/αξιολόγηση επιστημονικών
προγραμμάτων πρόληψης/επιτήρησης συμπεριφοράς που απευθύνονται στις ομάδες
πληθυσμού που αφορά το νόσημα: Χρήστες και ομο/αμφιφυλόφιλους άνδρες.
Κατάργηση της αντισυνταγματικής
υγειονομικής διάταξης. Ο επαγγελματίας υγείας δεν είναι αστυνομικό όργανο.
Διαφάνεια στη διαχείριση κονδυλίων
για το HIV/AIDS. Κριτήρια στις χρηματοδοτήσεις δράσεων κυβερνητικών και Μη
κυβερνητικών φορέων.
Έμφαση στον αποστιγματισμό και
στην εκπαίδευση ιδιαίτερα στον υγειονομικό χώρο.
2012:
Με την ατμόσφαιρα να γίνεται όλο και πιό μεσαιωνική, η προκατάληψη και οι
ενστικτώδεις φόβοι εξοστρακίζουν τη γνώση.
Σε περιόδους οικονομικής ένδειας οι
κοινωνίες γίνονται ανθρωποφαγικές.
Το HIV/AIDS προσφέρεται πολύ για το ρόλο του
αποδιοπομπαίου τράγου.
Ο ρατσισμός είναι πια σε δυσθεώρητα ύψη στην Ευρώπη.
Όλα
αυτά δε βλέπουμε πώς θα συμβάλλουν στους στόχους της διεθνούς κοινότητας έως το
2015:
Μηδενικές νέες λοιμώξεις
Μηδενικοί θάνατοι
Μηδενικός στιγματισμός
Εμείς
θα επαναλάβουμε δικά μας συνθήματα που οι καιροί αποδεικνύουν πάντα επίκαιρα:
«Η γνώση είναι δύναμη»
«Ο ρατσισμός είναι ο πολιτισμός
των ηλιθίων»
πρόγραμμα εκδηλώσεων:
Η ACTUP θα στηρίξει τις δράσεις το Ελληνικού τμήματος της HelMsic (φοιτητές ιατρικής) σε όλες τις πανεπιστημιακεές σχολές της χώρας..
Το σάββατο 01 Δεκ 2012
Θα είμαστε στην Αθήνα, στην πλατεία στο Γκάζι, έξω από το μετρό Κεραμεικός (έξοδος προς
Τεχνόπολι) 13:00-24:00,
με διανομή υλικού,
και πρόσκληση για κατασκευή από κοινού της κόκκινης κορδέλας από τους περαστικούς..
Η ημέρα για το HIV/AIDS είναι ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ.