Διωκόμενες οροθετικές γυναίκες: «Καμία καταπάτηση δικαιωμάτων» / Σίσσυ Βωβού Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές γυναίκες

αντιγράφουμε από το 
http://tomov.gr/2014/10/16/%CE%B4%CE%B9%CF%89%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%BC/

Η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη έκανε ένα ακόμα θαύμα, από τα πολλά που μας έχει συνηθίσει, εις βάρος των οροθετικών γυναικών που υπέστησαν πλήθος παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, οι οποίες αναφέρονταν λεπτομερώς στη μήνυση την οποία είχαν υποβάλει.

Ο Εισαγγελέας Εφετών απέρριψε σε δεύτερο βαθμό τη μήνυση που είχαν καταθέσει 5 από τις παθούσες μαζί με τις ΜΚΟ «ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ», «ΘΕΤΙΚΗ ΦΩΝΗ», «PR.A.K.S.I.S.» και «ACT UP ΔΡΑΣΕ HELLAS, εναντίον του γιατρού και της ηγεσίας του ΚΕΕΛΠΝΟ, των αστυνομικών οργάνων που συνέδραμαν και παντός υπευθύνου.

Στη μήνυση ζητείτο η ποινική τους δίωξη για τα αδικήματα κατάχρηση εξουσίας, προσβολή ανθρώπινης αξιοπρέπειας, παραβίαση επαγγελματικής εχεμύθειας, παράβαση καθήκοντος, παράνομη βία και δημοσιοποίηση ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με σκοπό βλάβης τρίτου.

Στα κύρια σημεία της μήνυσης, ο Εισαγγελέας Εφετών δέχθηκε τα λεγόμενα του γιατρού, 
δηλαδή ότι είχε λάβει τη συναίνεση των γυναικών, 
 ότι ναι μεν οι εξετάσεις έλαβαν χώρα σε αστυνομικά κέντρα, ωστόσο σε χώρο ξεχωριστό, 
όπου μια-μια οι εξεταζόμενες προσέρχονταν και 
αφού τις ρωτούσαν αν γνώριζαν το λόγο που βρίσκονταν εκεί και
αν έδιναν τη συναίνεσή τους στην εξέταση, 
τότε προχωρούσαν σε αιμοληψία, 
ενώ παράλληλα οι γυναίκες λάμβαναν υποστήριξη από ψυχολόγους.

Ο εισαγγελέας απέρριψε όλες τις αιτιάσεις των γυναικών και κατέληξε στο ότι έλαβε χώρα μια απλή αιμοληψία, τελεσθείσα lege artis που διήρκεσε ελάχιστο χρόνο και δεν προκάλεσε πόνο ή άγχος. 

Επιπλέον, δεν δέχθηκε ότι υπήρξε συνεργασία μεταξύ ιατρών και αστυνομικών οργάνων, ενώ χαρακτήρισε όλες τις ενέργειες των αστυνομικών σύννομες, λαμβάνουσες χώρα στο πλαίσιο αστυνομικής προανάκρισης, υποστήριξε μάλιστα ότι υπήρχε διαρκής εποπτεία από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών για να αποφευχθούν πιθανές καταχρήσεις, τη δε αιμοληψία για την διάγνωση του ιού την χαρακτήρισε ως νόμιμη ανακριτική πράξη.

Τέλος, υποστήριξε ότι αν κάποιες από τις γυναίκες βρίσκονταν σε στερητικό σύνδρομο, αυτό δεν σήμαινε ότι είχαν πλήρη απουσία νόησης.

Δυστυχώς, μπαίνει έτσι στα συρτάρια της ελληνικής Δικαιοσύνης μια τόσο ακραία παραβίαση δικαιωμάτων των γυναικών, και μάλιστα αυτών που είναι στην πιο ευάλωτη θέση, παρά την κατακραυγή όλων των οργανώσεων δικαιωμάτων και φεμινιστικών οργανώσεων, αλλά και των διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με το HIV/AIDS και τα δικαιώματα των ασθενών, το 2012 οπότε είχε πραγματοποιηθεί αυτή η απάνθρωπη επιχείρηση από το υπουργείο Υγείας.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Στο μεταξύ, την ίδια στιγμή που ο Εισαγγελέας Εφετών απορρίπτει τη μήνυση η διαδικασία για την εκδίκαση της υπόθεσης προχωρά κανονικά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου έχουν προσφύγει με την αφιλοκερδή νομική συνδρομή της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών συνολικά 11 από τις παθούσες, γεγονός που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά το περιορισμένο της παρεχόμενης δικαστικής προστασίας στην Ελλάδα.

Δυστυχώς, τα βάσανα αυτών των γυναικών ανακυκλώνονται από μεροληπτικά δικαστήρια και ασυνείδητους δημοσιογράφους.

Σίσσυ Βωβού
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές γυναίκες

Περισσότερες πληροφορίες: 
http://diokomenesorothetikes.wordpress.com/

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Αθήνα, 3 Οκτωβρίου 2014 Αφιέρωμα στην Πανευρωπαϊκή Ημέρα Καταπολέμησης της Εμπορίας Ανθρώπων

φωτο Αλεξανδρα Μένογλου

Το Γραφείο Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων, 

με την υποστήριξη του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 

και της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα 

και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ), 

τιμά την Πανευρωπαϊκή Ημέρα Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων και διοργανώνει μια ανοιχτή εκδήλωση που θα φιλοξενήσει το  Ίδρυμα 
«Μιχάλης Κακογιάννης» 

(Πειραιώς 206), 
την Πέμπτη, 
16 Οκτωβρίου 
και 

ώρα 19.30-21.30 μ.μ.

Στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται η θεατρική παράσταση «Sex Trafficking» από την ομάδα Όνειρο, Debate με θέμα «Βέλτιστες πρακτικές πρόληψης και προστασίας θυμάτων εμπορίας ανθρώπων», έκθεση φωτογραφίας, οπτικοακουστική παρουσίαση και εικαστικές παρεμβάσεις από την πρωτοβουλία NO PROJECT και υλικό ευαισθητοποίησης από τον Δ.Ο.Μ και τις Οργανώσεις «Το Χαμόγελο του Παιδιού», «A21», «ΑΡΣΙΣ», «PRAKSIS» και «ACT-UP».

Η PRAKSIS σε συνεργασία με την ΕΔΕΕ, θα εκθέσουν τα 33 εικαστικά έργα και 3 videos των νέων που συμμετείχαν στον διαγωνισμό δημιουργικότητας Cannes Young Lions Greece, που είχε ως θέμα για το 2014, την PRAKSIS και το “anti-Trafficking”.

Στην προσπάθεια αυτή, αρωγός επικοινωνίας είναι το ελculture.gr με την καμπάνια «Break the Chain», η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης του ελculture, με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα εμπορίας ανθρώπων.

Η ταυτότητα της παράστασης

Sex Trafficking από την Ομάδα Όνειρο

Σκηνοθεσία :  Alessandra Maioletti

Ιδέα - Ανθρωπολογική έρευνα:  Μαρία Καραμητσοπούλου

Δημοσιογραφική έρευνα:  Δάφνη Σκαλιώνη

Κρουστά – φωνή:  Αιμιλιανή Παραδείση

Ενδυματολόγος:  Κατερίνα Βαμβακά – Gaffer & Fluf

Φωτισμοί:  Giorgio Maioletti

Ερμηνείες:  Έλενα Γιαννακοπούλου, Στέλλα Γεωργουλέα, Γιώργος Καπετανάκος, Σταύρος Μοίρας, Χάρις Συμεωνίδου, Άννα Τσακίρη, Ευαγγελή Φίλη.

Η ομάδα Όνειρο με την παράσταση-ντοκιμαντέρ “Sex Trafficking” δίνει φωνή στα θύματα διακίνησης και σωματεμπορίας. 

Μέσα από τις πραγματικές μαρτυρίες περιγράφεται η λειτουργία του σύγχρονου δουλεμπορίου (η στρατολόγηση:  μεταφορά/ παραλαβή – τα μέσα που χρησιμοποιούνται: χρήση βίας και εξαναγκασμός - ο σκοπός: εκμετάλλευση). 

Η σωματεμπορία είναι η ραχοκοκαλιά ενός από τους πιο κερδοφόρους, παράνομους επιχειρηματικούς κλάδους στον κόσμο.

Η Ελλάδα αποτελεί χώρα διέλευσης αλλά και προορισμού. Τα θύματα trafficking προέρχονται από όλον τον κόσμο. Οι διαδρομές ανεξάντλητες.

Σήμερα, αναζητώντας τα βαθύτερα αίτια του φαινομένου, συνεχίζουμε την έρευνα και τη συλλογή μαρτυριών, δίνοντας φωνή σε όλους τους πρωταγωνιστές (θύτες και θύματα, άνδρες και γυναίκες), από το Νεπάλ μέχρι τις ΗΠΑ και από τη Γερμανία έως την Ελλάδα.

Όπως είπε ο Σολζενίτσιν: 

“Να κρύβεις την φρίκη: ίσως αυτός να είναι ένας από τους σκοπούς του κάθε πολιτισμού”. 

Η βία ως μέσο απο-ανθρωποποίησης συντελεί στο να κάνει τη σκλαβιά ένστικτο, να την οδηγήσει ως το κόκκαλο.

Εμείς από την πλευρά μας, χρησιμοποιώντας ένα μέσον του πολιτισμού, το θέατρο, θέλουμε να φέρουμε αυτή τη φρίκη στο φως και να πάψουμε να είμαστε συνένοχοι με τη σιωπή μας.

***********************************************************************

H Ομάδα Όνειρο ευχαριστεί την Οργάνωση ACT UP 

που έδωσε τις μαρτυρίες αντρών- θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, από την περίοδο 2005-2009, οπότε και ίδρυσε το πρώτο καταφύγιο αντρών στην Αθήνα,  

καθώς και την ΑCT UP,  

το Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης , 

τη Νέα Ζωή , 

το Άρωμα Κόλασης, 

τη Δάφνη Σκαλιώνη και τον Siddhart Kara 

που μας έδωσαν τις μαρτυρίες γυναικών

Στο φουαγιέ του θεάτρου θα προβάλλονται αποσπάσματα της τελευταίας ταινίας του Νίκου Κούνδουρου «Ένα πλοίο για την Παλαιστίνη», ενώ παράλληλα τις μαρτυρίες του έργου ενισχύουν οι φωτογραφίες του Paolo Patrizi με τίτλο“Migrant Sex Workers”.

Η Ομάδα Όνειρο γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996 από την Αlessandra Maioletti. 

Έχει παρουσιάσει δουλειές της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. 

Στόχος της ομάδας είναι η συνεργασία  ανθρώπων της τέχνης και της επιστήμης. 

Η ελευθερία του πνεύματος, η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, οι νέες ασθένειες της εποχής, η γυναικεία ταυτότητα, η αναρχία του χιούμορ, η ιστορική μνήμη και η ανατροπή των κοινωνικά κατασκευασμένων ρόλων είναι τα κύρια θέματα εργασίας της.

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Αίθουσα: Κινηματογράφος

Είσοδος Ελεύθερη

Πληροφορίες-Κρατήσεις θέσεων στα Ταμεία του Ιδρύματος (Πειραιώς 206, Ταύρος) και τηλεφωνικά 2103418579, Δευ-Παρ:  11.00 -14.00

Απαραίτητη η κράτηση θέσης, 

θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας

.....................................................................

ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Πέμπτη, 16 Οκτωβρίου 2014, ώρα 19.30 – 21.00μ.μ.

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

19.30: Χαιρετισμοί από τον Εθνικό Εισηγητή Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων, κ. Ηρακλή Μοσκώφ, τον Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, κ. Πάνο Καρβούνη και τον Επικεφαλής του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, κ. Λεωνίδα Αντωνακόπουλο.

19.40: Παρουσίαση οπτικοακουστικού υλικού ευαισθητοποίησης(video)

19.45: Debate με θέμα «Βέλτιστες πρακτικές πρόληψης και προστασίας θυμάτων Eμπορίας Aνθρώπων» από πανεπιστημιακή ομάδα Debate της Ρητορικής Εταιρείας Ελλάδας

20.05: Aνοιχτή συζήτηση (ερωτήσεις-τοποθετήσεις κοινού)

20.15: Παράσταση «Sex Trafficking» (50’)

21.05: Παρέμβαση του Επικεφαλής του Δ.Ο.Μ. Ελλάδος, κ. Δανιήλ Εσδρά

21.10: Κλείσιμο εκδήλωσης με παρουσίαση οπτικοακουστικού υλικού ευαισθητοποίησης(video)

................................................
λίγα λόγια για τον Ξενώνα
................................................

περισσότερες πληροφορίες στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ξενώνας Ανδρών Θυμάτων Trafficking ActUp

http://actupathens.blogspot.gr/2014/08/blog-post_96.html

......................................

One Powerful Illustration Shows Exactly What's Wrong With How the West Talks About Ebola / By Sophie Kleeman October 7, 2014

The Ebola epidemic has killed 3,431 people in Guinea, Sierra Leone and Liberia; it has killed one in the United States. 

Liberia's Defense Minister Brownie Samukai told the U.N. Security Council in September that the disease poses a "serious threat" to the country's existence; the Obama administration recently reminded everybody that

"[America's] structure would preclude an outbreak."

Health care workers are threatening to strike over dissatisfaction with wages; the U.S. sent 3,000 military personnel directly into the area to help combat the epidemic.

The Ebola headlines in Western media outlets, however, don't tell that story. 

The Western media circus has lapped up the Ebola epidemic and paraded it around as its newest act. 

It's everywhere you look — stories about "necessary" precautions, tales of children and even police cars under quarantine, fear that the disease has spread to other parts of the country. 

And it all has one singular focus: America and the West. 

André Carrilho, an illustrator and cartoonist based in Lisbon whose work has appeared in the New York Times, the New Yorker, Vanity Fair and New York magazine, chose to play up this disparity in an August illustration, drawn shortly after two white missionaries stricken with Ebola were admitted to Emory University Hospital in Atlanta.

"People tend to respond more to illustrations that have a point of view on issues that relate to their lives and their opinions," he told Mic in an email.  

Source: André Carrilho/Andre Carrilho

The Ebola epidemic hit a particular nerve with the artist. "People in the African continent are more regarded as an abstract statistic than a patient in the U.S. or Europe," he said. 

"How many individual stories do we know about any African patients? None. They are treated as an indistinguishable crowd."  

His point is well taken, given the recent arrival of Thomas E. Duncan, the Dallas patient who became America's only travel-related case of Ebola. 

He came from Liberia, but the media paid scant attention to the country's experience with Ebola until his arrival in the United States. 

Carrilho says the color of Duncan's skin doesn't contradict the meaning of the illustration. 

"The fact that [Duncan] is black doesn't change the fact that because he's on U.S. soil, he deserves more attention in the eyes of the Western media," he toldMic. 

It's not black vs. white in the eyes of the media, but 'the West vs. the rest.'

"A death in Africa, or Asia for that matter, should be as tragic as a death in Europe or the U.S.A., and it doesn't seem to be," he said.

Here's when the world cares about Ebola: 

According to data from Google Trends, which tracks the popularity of specific topics in the news, the world only really started paying attention to the Ebola epidemic when it involved patients in the U.S.:

The two peaks in this chart occurred during the first week of August and the very beginning of October. 

They correspond to two key events: the transfer of Ebola-stricken missionaries 

Ken Brantley and Nancy Writebol to Atlanta and 

Thomas E. Duncan's arrival in Dallas. 

Besides those two events, the ebb and flow (or lack thereof) of Ebola headlines didn't change: 

Coverage of the epidemic in West Africa garnered relatively low levels of interest. 

The same pattern played on out on Twitter, too. 

According to social media analytics service Topsy, attention to Ebola only peaked when news broke that the virus had come to the U.S.:

The Western-centric tenor of the news is even clearer in the following GIF, which tracks the explosion of tweets about "Ebola" or #Ebola from Sept. 7 to Oct. 7. 

The orange blobs puff up tremendously in the beginning of October, right around the time Duncan showed up in the United States. 

Source: TIME

There's a natural tendency in the news to focus only on things that can or do directly affect your audience. 

Sure, it's self-absorbed and reeks of navel-gazing, but that reflects reality. 

People care largely about themselves, and anyone else is just background noise. 

Even still, the sheer increase in the media's — and by extension, the country's — attention span when Ebola made its way across the Atlantic is staggering.

According to a Pew Research Center poll, it outranked protests in Hong Kong, the Secret Service's troubles and airstrikes against ISIS by the U.S. as the story Americans focused on the most. 

Thirty-six percent reported that they paid "very close" attention to the story, up from 25% in mid-August.

By comparison, it also eclipsed other outbreak-related stories, including mad cow disease in Europe, MERS in the Middle East and swine flu in Mexico and the U.S.

"Us" versus "them." For Carrilho, the nature of the Western media hysteria over Ebola underscores a more pernicious trend in how the West views the rest of the world. 

More than any other event in recent memory, the Ebola epidemic has brought to light America's lingering and simmering fear of "the other." 

The media circus is doing more than perpetuating the idea that America may become victim to a deadly epidemic — they're implying the country's very purity is at risk. 

"In the Western media," said Carrilho, 

"there are First World diseases and Third World diseases, and the attention devoted to the latter depends on the threat they pose to us, not on a universal measure of human suffering." 

We see that logic at play when people tie Ebola to immigration, or insist that the country's borders get heavily policed for undesirable elements.  

Ebola is a "Third World disease," a concept the news industry has capitalized upon and exploited. 

But what about the difference between the Atlanta and Dallas cases? 

The arrival of two white, Christian missionaries with Ebola in Atlanta in early August also triggered a fair amount of hysteria, but it wasn't nearly as intense as that which surrounded Duncan's. 

It's impossible to know exactly why this is, but there are some unsettling patterns that run through the Duncan coverage which only reinforce the divide between "the West and the rest."

The Dallas patient was a foreigner, which made him far more suspect than missionaries Nancy Writebol and Kent Brantly, who were lily-white, born and bred Americans. 

There were suggestions that we should fear him and accusations that he knowingly got on the plane in order to seek treatment in America. 

For the Western media, Duncan is an outsider, a plague-bearer to be vilified rather than a victim of a deadly and horrifying disease. 

He's filthy and unclean, and he's brought contamination to the United States.

We can see this clearly on Fox News, where Andrea Tantaros parroted the idea that African countries 

"do not believe in traditional medical care" 

and that residents might 

"seek treatment from a witch doctor that practices santería." 

Congressman Phil Gingrey (R-Ga.) suggested that we should fear migrants because they might carry 

"deadly diseases such as swine flu, dengue fever, Ebola virus and tuberculosis," 

while CNN suggested Ebola is the 

"ISIS of biological agents." 

(It's no coincidence that both are "foreign" entities.)   

Source: Jerome Delay/AP

In this context, then, there were two things at play when the "Dallas patient" arrived in Texas, and two things that precipitated the media circus: 

Duncan's "otherness" — his distinction from normal Americans as an African— and the introduction of this otherness into our immaculate country. 

Had he remained in Liberia, he would have become yet another faceless victim. Had he looked like Writebol and Brantly, he would never have been subjected to the same kind of fear-mongering. 

Duncan, however, did neither of these things, and that's precisely why the media honed in to the degree it has. 

It doesn't matter that West Africa has now lost more than 3,400 people to the disease. 

It is, and always will be, all about us.

This article has been updated to reflect the death of Thomas E. Duncan, the Dallas Ebola patient.