Ιούνιος 2017 HIV/AIDS κ Ανθρώπινα Δικαιώματα, στα χρόνια του Μνημονίου. Ανασκόπηση Α)

Οι πολλαπλές μεταβολές στη Νομοθεσία, από την αρχή του 2010, με την ταυτόχρονη ανάπτυξη νέων νομικών σχημάτων στον χώρο της κοινωνίας των πολιτών δημιούργησαν μια πρόσκαιρη ευφορία στον πολύπαθο χώρο της Hiv/aids λοίμωξης στην Ελλάδα, ότι κάτι νέο θα φέρει πραγματική αλλαγή και θα διορθώσει τα όποια νομικά κενά υπήρχαν. 

Όμως 

η μονομερής, στα όρια της πολιτικής δίωξης, στάση της επίσημης πολιτείας και της Κοινωνίας των Πολιτών απέναντι στην ACTUP με το ταυτόχρονο εξοντωτικό κυνήγι των μελών της, μόνο ως εμπαθής μπορεί να χαρακτηριστεί.. 

Η τακτική διαπόμπευσης των πολιτικά αντίπαλων χαρακτηριστικό των καθεστώτων, φαινόμενο συχνό ως πρακτική, είχε επισημανθεί από εμάς και είχε χαρακτηριστεί η δική μας διαπόμπευση ως προπομπός αρνητικών εξελίξεων και για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για τα κεκτημένα στη χώρα μας. 

Ο επανασχεδιασμός κατά το 2010, του Εθνικού Σχεδίου Δράσης 2008-2012, δεν πρόσθεσε επιστημονικά κάτι το διαφορετικό.

Λίγους μήνες αργότερα η αλλαγή στη νομοθεσία για τα ΚΕΠΑ, ήρθε να επιβεβαιώσει τις προβλέψεις μας. 

Ακολούθησαν πολλαπλές τροποποιήσεις στη νομοθεσία που οδηγούσαν σταδιακά στην κατάργηση ατομικών ελευθεριών με την επίφαση της προστασίας της Δημόσιας Υγείας.

Όλες αυτές οι τροποποιήσεις μεθοδικά οδήγησαν στη σύνταξη κ τελικά στην υπογραφή της Γ.Υ 39Α την 2α.Απρ.2012 από τον τότε υπουργό υγείας, Α.Λοβέρδο μετά από την εισήγηση του τότε γενικού γραμματέα του Υπουργείου Υγείας κο Δημόπουλο.

26 ημέρες μετά, 

γράφτηκε η μελανότερη σελίδα στην σύγχρονη Ελληνική-Ευρωπαϊκή και ευρύτερα ανεπτυγμένης χώρας Ιατρική ιστορία. 

Με την συμμετοχή γιατρών, νοσηλευτών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, "υποστηρίχθηκε" από την πολιτική ηγεσία κατά την τότε προεκλογική περίοδο το να διαπομπευθούν γυναίκες χρήστες του κέντρου των Αθηνών, ως πόρνες που συνειδητά σπέρνουν τον Θάνατο με τον HIV/AIDS, με στόχο την υπεράσπιση της υγείας της Ελληνικής οικογένειας

Χαρακτηρίστηκε όλη αυτή η πράξη ως το όχημα για 

α) την προεκλογική παρουσία της τότε πολιτικής ηγεσίας σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ, παραβιάζοντα την δεοντολογία για τον περί του ίσου χρόνου παρουσία στα ΜΜΕ και 

β) τον εκφοβισμό με ταυτόχρονο στόχο την προετοιμασία της Ελληνικής κοινής γνώμης για την συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής. 

Η απόσυρση και η επαναφορά της Γ.Υ. 39Α αποτέλεσε την κορωνίδα της πολιτικής για την δημόσια υγεία των κυβερνήσεων. 

Η κατάργηση χωρίς όμως την σχετική απόσυρση του άρθρου που την επιτρέπει αφήνει περιθώριο για επαναφορά.

Η άδικη δικαστική ταλαιπωρία των χρηστριών έληξε 4 χρόνια μετά.

Η αλλαγή στη νομοθεσία το 2015 και ειδικά μετά την μεγάλη προσφυγική ροή με την ταυτόχρονη επιβολή των νέων Μνημονιακών όρων από τους εταίρους της ΕΕ προς την νέα κυβέρνηση της Ελλάδας, έφερε αντικρουόμενα αποτελέσματα. 

Για να γίνει σαφές, ενώ η νομοθεσία προβλέπει ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας χρειάζεται να χρεωθούν οι πιστώσεις στον ΑΜΚΑ. Στον οποίο ΑΜΚΑ με μια απλή γνώση προσωπικών στοιχείων έχει ελεύθερη πρόσβαση ο οποιοσδήποτε..

Η νέα λογιστική αποτύπωση από την πλευρά των Νοσοκομείων κ των προϋπολογισμών τους έφερε τόσα προβλήματα στις παραγγελίες των φαρμάκων που η καθυστέρηση στην χορήγηση, εκτός από το Ν.Α.Συγγρός, ήταν σταθερό φαινόμενο.

Τα εσωτερικά προβλήματα με τις ανακατατάξεις στο ΚΕΕΛΠΝΟ και η ευθεία σύγκρουση συμφερόντων με την ηγεσία του εποπτεύοντος υπουργείου, προκάλεσαν πολλαπλά προβλήματα, στις κ στους οροθετικούς, αναφορικά με την καθυστέρηση της πληρωμής στις ειδικές εξετάσεις που χρειάζονται για την παρακολούθηση της νόσου και την χορήγηση των φαρμάκων. 

Είναι πλέον τόσα τα κενά στη νομοθεσία που η διασφάλιση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων δεν είναι εφικτή.

Οι Οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες που έχουν προκύψει. 

τέλος α) μέρους

.....................