Ομοφυλοφιλία και Αριστερά στη σημερινή συγκυρία. του Αντώνη Σιγάλα | 12.10.2013 -

Η ενημέρωση για ζητήματα ΛΟΑΤ πρέπει να γίνει πολιτική προτεραιότητα και στόχος της Αριστεράς στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας.

Είναι γνω­στό ότι κατά τη διάρ­κεια της πα­ντο­κρα­το­ρί­ας των ναζί στη Γερ­μα­νία, εκτός από τους Eβραί­ους στάλ­θη­καν στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης ανά την επι­κρά­τεια του Ράιχ όλες εκεί­νες οι κοι­νω­νι­κές ομά­δες που δεν εντάσ­σο­νταν στην ιδέα των ναζί περί του τέ­λειου αν­θρώ­που. 

Ψυ­χι­κά ασθε­νείς, Ρομά, ομο­φυ­λό­φι­λοι ήταν κά­ποιες από τις ομά­δες που εξο­ντώ­θη­καν. 

Πε­ρί­που 10.000 ομο­φυ­λό­φι­λοι εξο­ντώ­θη­καν στα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης. 

Πολ­λοί πε­ρισ­σό­τε­ροι τα­πει­νώ­θη­καν, εξο­ρί­στη­καν, φυ­λα­κί­στη­καν, ή ευ­νου­χί­στη­καν. 

Ένας επι­ζών από τα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα, ο LD Classen von Neudegg, έγρα­ψε για αυτές του τις εμπει­ρί­ες. 

Ένα μικρό από­σπα­σμα: 

"Τρεις άν­δρες προ­σπά­θη­σαν να δρα­πε­τεύ­σουν μια νύχτα. Τους έπια­σαν και όταν επέ­στρε­ψαν είχαν τη λέξη "schwull", που ση­μαί­νει πού­στης στα γερ­μα­νι­κά, γραμ­μέ­νη πάνω στα ρούχα τους. Τους βά­λα­νε σε μια γωνιά και τους μα­στί­γω­σαν. Μετά τους υπο­χρέ­ω­σαν να χτυ­πά­νε ένα τα­μπούρ­λο και να φω­νά­ζουν: "Ζήτω! Γυ­ρί­σα­με. Ζήτω!". Έπει­τα τους κρέ­μα­σαν."

Ο Ερνστ Ρεμ, ο ηγέ­της των Ταγ­μά­των Εφό­δου του Χί­τλερ, οδη­γή­θη­κε στο θά­να­το το 1932, στη "νύχτα των με­γά­λων μα­χαι­ριών", 

με την κα­τη­γο­ρία ότι ήταν ομο­φυ­λό­φι­λος και δια­τη­ρού­σε σχέση με τον οδηγό του με τον οποίο τον έπια­σαν στο κρε­βά­τι. 

Με αυτόν τον τρόπο ο Χί­τλερ ξε­κα­θά­ρι­σε το τοπίο από αυ­τούς που θε­ω­ρού­σε εσω­τε­ρι­κούς του αντι­πά­λους για την εξου­σία όπως ο Ρεμ.

Σύμ­φω­να με τον Κλά­ους Μαν, γιο του νο­μπε­λί­στα συγ­γρα­φέα του Θα­νά­του στη Βε­νε­τία Τόμας Μαν, ακτι­βι­στή και ομο­φυ­λό­φι­λου, στο βι­βλίο του "Ομο­φυ­λο­φι­λία και Φα­σι­σμός": 

"Εκεί­νο που έκανε τον Ρεμ πραγ­μα­τι­κά αη­δια­στι­κό δεν ήταν αυτό που του κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σαν πρώτα ο Αρι­στε­ρός τύπος και αρ­γό­τε­ρα ο Χί­τλερ, αλλά το γε­γο­νός ότι επρό­κει­το για ένα κυ­νι­κό, χο­ντρο­κομ­μέ­νο κα­θί­κι, όπως όλοι οι αρ­χη­γοί των ναζί"

 

Δη­λα­δή ο Αρι­στε­ρός Τύπος κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σε στον Ρεμ το γε­γο­νός της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας του, πράγ­μα για το οποίο ο ίδιος αρ­γό­τε­ρα θα­να­τώ­θη­κε από τον ίδιο τον αρ­χη­γό του, πράγ­μα συ­νη­θι­σμέ­νο για την εποχή μια και είναι γνω­στός ο δια­γκω­νι­σμός με­τα­ξύ Σο­βιε­τι­κών και Ναζί που ξε­κί­νη­σε από την επι­θε­τι­κή τα­κτι­κή των δεύ­τε­ρων που κα­τη­γο­ρού­σαν τους Σο­βιε­τι­κούς για το ότι είχαν απο­ποι­νι­κο­ποι­ή­σει την ομο­φυ­λο­φι­λία. 

Και οι Σο­βιε­τι­κοί αντα­πα­ντού­σαν με το ότι, πράγ­μα που υιο­θε­τή­θη­κε ως επι­χεί­ρη­μα από όλη την αρι­στε­ρά για δε­κα­ε­τί­ες, οι Ναζί ήταν κρυφά ομο­φυ­λό­φι­λοι. 

Απο­τέ­λε­σμα ήταν η επα­να­ποι­νι­κο­ποί­η­ση της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση με το άρθρο 121 του ΠΚ που η ισχύς του δι­ήρ­κε­σε μέχρι το 1991.

Σή­με­ρα, η ιστο­ρία του Με­σο­πο­λέ­μου και της Δη­μο­κρα­τί­ας της Βαϊ­μά­ρης φαί­νε­ται να επα­να­λαμ­βά­νε­ται στη χώρα μας. 

Με ένα κα­θα­ρά να­ζι­στι­κό κόμμα στη βουλή, που δεν έκρυ­ψε ποτέ την πρό­θε­σή του να ακο­λου­θή­σει τα χνά­ρια του Φύρερ, ακόμα και ο αρ­χη­γός του στο κρυφό του κα­τα­στα­τι­κό ονο­μα­ζό­ταν με αυτό το όνομα από τα μέλη, και με ένα δεύ­τε­ρο κόμμα με εν­σω­μα­τω­μέ­να ακρο­δε­ξιά στοι­χεία, που βρί­σκε­ται στην κυ­βέρ­νη­ση, κάθε συ­ζή­τη­ση για κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες μοιά­ζει να βρί­σκε­ται εκτός τόπου και χρό­νου. 

Το ΠΑΣΟΚ και η Δη­μο­κρα­τι­κή Αρι­στε­ρά, πε­ρισ­σό­τε­ρο η δεύ­τε­ρη, μοιά­ζουν να ψελ­λί­ζουν κά­ποια ψήγ­μα­τα αντί­δρα­σης, πε­ρισ­σό­τε­ρο για τα προ­σχή­μα­τα μια και τρέ­μουν την πι­θα­νό­τη­τα να δη­μιουρ­γη­θεί κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­βλη­μα και να πάμε σε εκλο­γές κα­θό­λου ευ­χά­ρι­στες για αυ­τούς και τα πο­σο­στά τους, ενώ οι Ανε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες θα μπο­ρού­σα­με να πούμε ότι στο δι­καιω­μα­τι­κό κομ­μά­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο συ­ντάσ­σο­νται με τη ΝΔ. 

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα από την ομο­φο­βι­κή δράση της ΧΑ στο τε­λευ­ταίο διά­στη­μα έχου­με τις ομο­φο­βι­κές επι­θέ­σεις που έγι­ναν πέ­ρυ­σι στους δρό­μους της Αθή­νας, την επί­θε­ση που δέ­χτη­κε ο πρώην βου­λευ­τής του Σου­η­δι­κού κοι­νο­βου­λί­ου ελ­λη­νι­κής καταγω­γής Στα­φυ­λί­δης, την ώρα που επέ­στρε­φε στο ξε­νο­δο­χείο του μια νύχτα στο Γκάζι, αλλά και τις δη­λώ­σεις των βου­λευ­τών του να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος από το βήμα του κοι­νο­βου­λί­ου. 

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα οι δη­λώ­σεις του Πα­να­γιώ­τα­ρου που απο­κά­λε­σε τον Γκί­ντο Βε­στερ­βέ­λε, πρώην υπουρ­γό εξω­τε­ρι­κών της Γερ­μα­νί­ας και ανοι­χτά ομο­φυ­λό­φι­λο, "κυρία Βε­στερ­βέ­λε", (πράγ­μα που διέ­φυ­γε της προ­σο­χής του Γ. Δρα­γα­σά­κη που ήταν εκεί­νη τη στιγ­μή προ­ε­δρεύ­ων και δεν του έκανε πα­ρα­τή­ρη­ση), 

τις δη­λώ­σεις του Παππά για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ότι είναι το κόμμα των γκέι πα­ρέιντ στη συ­ζή­τη­ση για την άρση της ασυ­λί­ας του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, 

αλλά και τις δη­λώ­σεις πάλι του Πα­να­γιώ­τα­ρου μπρο­στά από το Θέ­α­τρο Χυ­τή­ριο που πα­ρου­σί­α­ζε την πα­ρά­στα­ση Corpus Cristi, όπου απο­κά­λε­σε τους ηθο­ποιούς "γα­μη­μέ­νες Αλ­βα­νι­κές κω­λο­τρυ­πί­δες" και μά­λι­στα σε τη­λε­ο­πτι­κή κά­λυ­ψη.

Κάπου εκεί ερ­χό­μα­στε σή­με­ρα στο ρόλο της Αρι­στε­ράς:

 

Όσον αφορά το ΚΚΕ, 

είναι από­λυ­τη η άρ­νη­σή του να δει το κί­νη­μα υπέρ της χει­ρα­φέ­τη­σης των ατό­μων ΛΟΑΤ, ή αλ­λιώς lgbt, σαν ένα κί­νη­μα κοι­νω­νι­κής διεκ­δί­κη­σης, ισά­ξιο του κι­νή­μα­τος για τα δι­καιώ­μα­τα των με­τα­να­στών, των αντιρ­ρη­σιών συ­νεί­δη­σης, των Ρομά, των ΑΜΕΑ, ή του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

Μετά από χρό­νια όπου οι ομο­φυ­λό­φι­λοι αντι­με­τω­πί­ζο­νταν σαν άτομα με κά­ποια ανα­πη­ρία και εξο­βε­λί­ζο­νταν από τις ορ­γα­νώ­σεις του ΚΚΕ, είτε ευ­θέ­ως, είτε με κά­ποιο άλλο πρό­σχη­μα, όπως τη μη συμ­μόρ­φω­σή τους προς την πο­λι­τι­κή του κόμ­μα­τος, και εν­δε­χο­μέ­νως κά­ποιοι ονο­μά­ζο­νταν και πρά­κτο­ρες του τα­ξι­κού εχθρού, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα έχει αλ­λά­ξει τη θέση του από τη συλ­λή­βδην απόρ­ρι­ψη, σε μια ελα­φράς μορ­φής απόρ­ρι­ψη, αλλά πά­ντως απόρ­ρι­ψη. 

Ο βου­λευ­τής του κόμ­μα­τος Θα­νά­σης Πα­φί­λης έχει πει σχε­τι­κά με το γάμο ομο­φύ­λων: “Δεν συμ­φω­νού­με. 

Κα­θέ­νας μπο­ρεί να έχει την ιδιαι­τε­ρό­τη­τά του, αυτό δεν μπο­ρεί να γίνει αντι­κεί­με­νο κοι­νω­νι­κό σή­με­ρα και δη­μό­σιας συ­ζή­τη­σης, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο που έμ­με­σα προ­ω­θεί­ται κιό­λας. 

Μπρο­στά στη γε­νι­κή κα­τρα­κύ­λα το μο­ντέ­λο του αν­θρώ­που που προ­ω­θεί­ται μέσα σε ένα άγριο και βάρ­βα­ρο σύ­στη­μα. 

Εί­μα­στε αντί­θε­τοι – το ξα­να­λέω απ’ την αρχή – και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις δήθεν προ­ο­δευ­τι­κές από­ψεις περί υιο­θε­σιών κτλ.”¹

Και ερ­χό­μα­στε στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: 

Το κόμμα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης εδώ και χρό­νια είναι το μόνο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμμα το οποίο στη­ρί­ζει τις διεκ­δι­κή­σεις των αι­τη­μά­των του ΛΟΑΤ κι­νή­μα­τος.

Στο ερω­τη­μα­το­λό­γιο της ΟΛΚΕ, το οποίο στέλ­νε­ται κάθε φορά πριν από τις εκλο­γές, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απα­ντά εμπε­ρι­στα­τω­μέ­να και με με­γά­λη ακρί­βεια όσον αφορά τις διεκ­δι­κή­σεις.

Ωστό­σο το πράγ­μα χω­λαί­νει όταν φτά­νου­με στο ση­μείο όπου πρέ­πει να ανα­λη­φθούν συ­γκε­κρι­μέ­νες πρω­το­βου­λί­ες. 

Κά­ποιοι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ίσως πολ­λοί, αι­σθά­νο­νται αμή­χα­να να βγουν και να υπο­στη­ρί­ξουν δη­μό­σια τις διεκ­δι­κή­σεις των ΛΟΑΤ. 

Και κάπου εκεί αρ­χί­ζουν τα προ­βλή­μα­τα. 

Το προη­γού­με­νο διά­στη­μα εί­χα­με μια σειρά από ατυ­χείς δη­λώ­σεις βου­λευ­τών και στε­λε­χών.

Στα­χυο­λο­γώ εδώ 

τις δη­λώ­σεις Πα­πα­δη­μού­λη (στην απά­ντη­σή του στη Ντόρα Μπα­κο­γιάν­νη τη­λε­ο­πτι­κά ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πο­λι­τεύ­ε­ται κω­λο­μπα­ρί­στι­κα της είπε ότι μας λέτε πο­λι­τι­κά ανώ­μα­λους ταυ­τί­ζο­ντας μια σε­ξουα­λι­κή "ανω­μα­λία" με μια πο­λι­τι­κή "ανω­μα­λία"), 

τις δη­λώ­σεις του Πάνου Σκουρ­λέ­τη περί τρανς Αρι­στε­ράς, 

και βέ­βαια τις πε­ρί­φη­μες δη­λώ­σεις του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, οι οποί­ες έγι­ναν πέ­ρυ­σι τον Οκτώ­βριο και για τις οποί­ες πολύς λόγος έγινε. 

Μπο­ρεί κα­νείς λοι­πόν να δει ότι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υπάρ­χει ένα έλ­λειμ­μα γνώ­σης.

Υπάρ­χει μια ομάδα που ασχο­λεί­ται συ­στη­μα­τι­κά με τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ, αλλά αυτή δε βρί­σκε­ται σε επι­κοι­νω­νία με το υπό­λοι­πο κόμμα, με απο­τέ­λε­σμα να μη μπο­ρεί να ενη­με­ρώ­σει τα στε­λέ­χη και τα μέλη του κόμ­μα­τος.

Όμως σή­με­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί με ύπου­λο αλλά και τρα­μπού­κι­κο τρόπο να πε­ρά­σει το μι­σαλ­λό­δο­ξο λόγο της στο δη­μό­σιο διά­λο­γο.

Προ­σπα­θεί, στο πρό­τυ­πο των Ναζί να νι­κή­σει πρώτα στο πεδίο των ιδεών. 

Και σωστά: Η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που προη­γεί­ται της πο­λι­τι­κής ηγε­μο­νί­ας. 

Και η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που αλ­λά­ζει πιο δύ­σκο­λα. 

Ας ανα­λο­γι­στεί ο κα­θέ­νας τις ιδε­ο­λη­ψί­ες που κου­βα­λά­ει ο ίδιος και είναι εν­δε­χο­μέ­νως συ­μπε­ρά­σμα­τα που έχει βιώ­σει. 

Αυτά με­τα­φέ­ρο­νται πολ­λές φορές από γενιά σε γενιά και δια­μορ­φώ­νουν την άποψή μας για τον κόσμο αλλά σε ένα με­γά­λο μέρος και την πο­λι­τι­κή μας ταυ­τό­τη­τα.

Για να κα­τα­φέ­ρει να ηγε­μο­νεύ­σει η ΧΑ απευ­θύ­νε­ται στο θυ­μι­κό του πο­λι­τι­κού ακρο­α­τη­ρί­ου και κυ­ρί­ως στο φόβο. 

Φόβος γι αυτό που έρ­χε­ται, φόβος γι αυ­τούς που θέ­λουν να αλ­λά­ξουν τα πράγ­μα­τα, φόβος για το δια­φο­ρε­τι­κό. 

Σε αυτό το ση­μείο η Αρι­στε­ρά πολ­λές φορές απα­ντά­ει φο­βι­σμέ­να και αυτή. 

Σκε­φτό­με­νη το πο­λι­τι­κό κό­στος οδη­γεί πολ­λές φορές σε αμ­φι­βο­λί­ες για τις προ­θέ­σεις της το πο­λι­τι­κό ακρο­α­τή­ριο. 

Όμως στο ση­μείο που έχου­με φτά­σει ως κοι­νω­νία είναι απα­ραί­τη­το τα πράγ­μα­τα να ει­πω­θούν με το όνομά τους. 

Στο κομ­μά­τι των ΛΟΑΤ για πα­ρά­δειγ­μα δεν είναι αρ­κε­τό κα­νείς να υπο­στη­ρί­ζει με δή­λω­σή του ότι ο ίδιος δεν είναι ομο­φο­βι­κός, μια και αυτό κα­νέ­ναν δεν εν­δια­φέ­ρει γιατί οι πο­λι­τι­κοί ψη­φί­ζο­νται για να πα­ρά­γουν πο­λι­τι­κή πρό­τα­ση και όχι για τα ιδιω­τι­κά τους συ­ναι­σθή­μα­τα

Πρέ­πει λοι­πόν να ανα­λη­φθούν πρω­το­βου­λί­ες σε διά­φο­ρα επί­πε­δα και κυ­ρί­ως στο επί­πε­δο της κοι­νω­νί­ας. 

Η ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ πρέ­πει να γίνει πο­λι­τι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα και στό­χος της Αρι­στε­ράς στο πλαί­σιο του εκ­δη­μο­κρα­τι­σμού της κοι­νω­νί­ας.

Ενη­μέ­ρω­ση για τους δη­μό­σιους υπαλ­λή­λους, τους επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας, τα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας. 

Αλλά και ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ για όλα τα στε­λέ­χη και μέλη της. 

Αν η Αρι­στε­ρά δεν αρ­χί­σει από το εσω­τε­ρι­κό της αυτή τη δια­δι­κα­σία δε θα πεί­σει κα­νέ­ναν ότι εν­νο­εί αυτά που ευαγ­γε­λί­ζε­ται. 

Ένα άλλο θέμα είναι η δη­μιουρ­γία ενός αντι­φα­σι­στι­κού με­τώ­που όπου πάλι τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ θα μπουν στο προ­σκή­νιο σαν μια από τις πο­λι­τι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες. 

Στη ση­με­ρι­νή συ­γκυ­ρία τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ είναι ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των για ελευ­θε­ρία και δη­μο­κρα­τία. 

Και ακρι­βώς γι αυτό πρέ­πει να γί­νουν και ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο άσκη­σης πο­λι­τι­κής με την Αρι­στε­ρά να κα­τέ­χει την πρω­το­βου­λία.

- See more at:

http://rproject.gr/article/omofylofilia-kai-aristera-sti-simerini-sygkyria#sthash.nNexH3Ck.dpuf

του Αντώνη Σιγάλα

Η ενημέρωση για ζητήματα ΛΟΑΤ πρέπει να γίνει πολιτική προτεραιότητα και στόχος της Αριστεράς στο πλαίσιο του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας.

Είναι γνω­στό ότι κατά τη διάρ­κεια της πα­ντο­κρα­το­ρί­ας των ναζί στη Γερ­μα­νία, εκτός από τους Eβραί­ους στάλ­θη­καν στα στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης ανά την επι­κρά­τεια του Ράιχ όλες εκεί­νες οι κοι­νω­νι­κές ομά­δες που δεν εντάσ­σο­νταν στην ιδέα των ναζί περί του τέ­λειου αν­θρώ­που. Ψυ­χι­κά ασθε­νείς, Ρομά, ομο­φυ­λό­φι­λοι ήταν κά­ποιες από τις ομά­δες που εξο­ντώ­θη­καν. Πε­ρί­που 10.000 ομο­φυ­λό­φι­λοι εξο­ντώ­θη­καν στα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης. Πολ­λοί πε­ρισ­σό­τε­ροι τα­πει­νώ­θη­καν, εξο­ρί­στη­καν, φυ­λα­κί­στη­καν, ή ευ­νου­χί­στη­καν. Ένας επι­ζών από τα να­ζι­στι­κά στρα­τό­πε­δα, ο LD Classen von Neudegg, έγρα­ψε για αυτές του τις εμπει­ρί­ες. Ένα μικρό από­σπα­σμα: "Τρεις άν­δρες προ­σπά­θη­σαν να δρα­πε­τεύ­σουν μια νύχτα. Τους έπια­σαν και όταν επέ­στρε­ψαν είχαν τη λέξη "schwull", που ση­μαί­νει πού­στης στα γερ­μα­νι­κά, γραμ­μέ­νη πάνω στα ρούχα τους. Τους βά­λα­νε σε μια γωνιά και τους μα­στί­γω­σαν. Μετά τους υπο­χρέ­ω­σαν να χτυ­πά­νε ένα τα­μπούρ­λο και να φω­νά­ζουν: "Ζήτω! Γυ­ρί­σα­με. Ζήτω!". Έπει­τα τους κρέ­μα­σαν." Ο Ερνστ Ρεμ, ο ηγέ­της των Ταγ­μά­των Εφό­δου του Χί­τλερ, οδη­γή­θη­κε στο θά­να­το το 1932, στη "νύχτα των με­γά­λων μα­χαι­ριών", με την κα­τη­γο­ρία ότι ήταν ομο­φυ­λό­φι­λος και δια­τη­ρού­σε σχέση με τον οδηγό του με τον οποίο τον έπια­σαν στο κρε­βά­τι. Με αυτόν τον τρόπο ο Χί­τλερ ξε­κα­θά­ρι­σε το τοπίο από αυ­τούς που θε­ω­ρού­σε εσω­τε­ρι­κούς του αντι­πά­λους για την εξου­σία όπως ο Ρεμ.

Σύμ­φω­να με τον Κλά­ους Μαν, γιο του νο­μπε­λί­στα συγ­γρα­φέα του Θα­νά­του στη Βε­νε­τία Τόμας Μαν, ακτι­βι­στή και ομο­φυ­λό­φι­λου, στο βι­βλίο του "Ομο­φυ­λο­φι­λία και Φα­σι­σμός": "Εκεί­νο που έκανε τον Ρεμ πραγ­μα­τι­κά αη­δια­στι­κό δεν ήταν αυτό που του κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σαν πρώτα ο Αρι­στε­ρός τύπος και αρ­γό­τε­ρα ο Χί­τλερ, αλλά το γε­γο­νός ότι επρό­κει­το για ένα κυ­νι­κό, χο­ντρο­κομ­μέ­νο κα­θί­κι, όπως όλοι οι αρ­χη­γοί των ναζί" Δη­λα­δή ο Αρι­στε­ρός Τύπος κα­τα­μαρ­τυ­ρού­σε στον Ρεμ το γε­γο­νός της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας του, πράγ­μα για το οποίο ο ίδιος αρ­γό­τε­ρα θα­να­τώ­θη­κε από τον ίδιο τον αρ­χη­γό του, πράγ­μα συ­νη­θι­σμέ­νο για την εποχή μια και είναι γνω­στός ο δια­γκω­νι­σμός με­τα­ξύ Σο­βιε­τι­κών και Ναζί που ξε­κί­νη­σε από την επι­θε­τι­κή τα­κτι­κή των δεύ­τε­ρων που κα­τη­γο­ρού­σαν τους Σο­βιε­τι­κούς για το ότι είχαν απο­ποι­νι­κο­ποι­ή­σει την ομο­φυ­λο­φι­λία. Και οι Σο­βιε­τι­κοί αντα­πα­ντού­σαν με το ότι, πράγ­μα που υιο­θε­τή­θη­κε ως επι­χεί­ρη­μα από όλη την αρι­στε­ρά για δε­κα­ε­τί­ες, οι Ναζί ήταν κρυφά ομο­φυ­λό­φι­λοι. Απο­τέ­λε­σμα ήταν η επα­να­ποι­νι­κο­ποί­η­ση της ομο­φυ­λο­φι­λί­ας στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση με το άρθρο 121 του ΠΚ που η ισχύς του δι­ήρ­κε­σε μέχρι το 1991.

Σή­με­ρα, η ιστο­ρία του Με­σο­πο­λέ­μου και της Δη­μο­κρα­τί­ας της Βαϊ­μά­ρης φαί­νε­ται να επα­να­λαμ­βά­νε­ται στη χώρα μας. Με ένα κα­θα­ρά να­ζι­στι­κό κόμμα στη βουλή, που δεν έκρυ­ψε ποτέ την πρό­θε­σή του να ακο­λου­θή­σει τα χνά­ρια του Φύρερ, ακόμα και ο αρ­χη­γός του στο κρυφό του κα­τα­στα­τι­κό ονο­μα­ζό­ταν με αυτό το όνομα από τα μέλη, και με ένα δεύ­τε­ρο κόμμα με εν­σω­μα­τω­μέ­να ακρο­δε­ξιά στοι­χεία, που βρί­σκε­ται στην κυ­βέρ­νη­ση, κάθε συ­ζή­τη­ση για κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες μοιά­ζει να βρί­σκε­ται εκτός τόπου και χρό­νου. Το ΠΑΣΟΚ και η Δη­μο­κρα­τι­κή Αρι­στε­ρά, πε­ρισ­σό­τε­ρο η δεύ­τε­ρη, μοιά­ζουν να ψελ­λί­ζουν κά­ποια ψήγ­μα­τα αντί­δρα­σης, πε­ρισ­σό­τε­ρο για τα προ­σχή­μα­τα μια και τρέ­μουν την πι­θα­νό­τη­τα να δη­μιουρ­γη­θεί κυ­βερ­νη­τι­κό πρό­βλη­μα και να πάμε σε εκλο­γές κα­θό­λου ευ­χά­ρι­στες για αυ­τούς και τα πο­σο­στά τους, ενώ οι Ανε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες θα μπο­ρού­σα­με να πούμε ότι στο δι­καιω­μα­τι­κό κομ­μά­τι πε­ρισ­σό­τε­ρο συ­ντάσ­σο­νται με τη ΝΔ. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα από την ομο­φο­βι­κή δράση της ΧΑ στο τε­λευ­ταίο διά­στη­μα έχου­με τις ομο­φο­βι­κές επι­θέ­σεις που έγι­ναν πέ­ρυ­σι στους δρό­μους της Αθή­νας, την επί­θε­ση που δέ­χτη­κε ο πρώην βου­λευ­τής του Σου­η­δι­κού κοι­νο­βου­λί­ου ελ­λη­νι­κής κα­τα­γω­γής Στα­φυ­λί­δης, την ώρα που επέ­στρε­φε στο ξε­νο­δο­χείο του μια νύχτα στο Γκάζι, αλλά και τις δη­λώ­σεις των βου­λευ­τών του να­ζι­στι­κού κόμ­μα­τος από το βήμα του κοι­νο­βου­λί­ου. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα οι δη­λώ­σεις του Πα­να­γιώ­τα­ρου που απο­κά­λε­σε τον Γκί­ντο Βε­στερ­βέ­λε, πρώην υπουρ­γό εξω­τε­ρι­κών της Γερ­μα­νί­ας και ανοι­χτά ομο­φυ­λό­φι­λο, "κυρία Βε­στερ­βέ­λε", (πράγ­μα που διέ­φυ­γε της προ­σο­χής του Γ. Δρα­γα­σά­κη που ήταν εκεί­νη τη στιγ­μή προ­ε­δρεύ­ων και δεν του έκανε πα­ρα­τή­ρη­ση), τις δη­λώ­σεις του Παππά για το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ότι είναι το κόμμα των γκέι πα­ρέιντ στη συ­ζή­τη­ση για την άρση της ασυ­λί­ας του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, αλλά και τις δη­λώ­σεις πάλι του Πα­να­γιώ­τα­ρου μπρο­στά από το Θέ­α­τρο Χυ­τή­ριο που πα­ρου­σί­α­ζε την πα­ρά­στα­ση Corpus Cristi, όπου απο­κά­λε­σε τους ηθο­ποιούς "γα­μη­μέ­νες Αλ­βα­νι­κές κω­λο­τρυ­πί­δες" και μά­λι­στα σε τη­λε­ο­πτι­κή κά­λυ­ψη.

Κάπου εκεί ερ­χό­μα­στε σή­με­ρα στο ρόλο της Αρι­στε­ράς: Όσον αφορά το ΚΚΕ, είναι από­λυ­τη η άρ­νη­σή του να δει το κί­νη­μα υπέρ της χει­ρα­φέ­τη­σης των ατό­μων ΛΟΑΤ, ή αλ­λιώς lgbt, σαν ένα κί­νη­μα κοι­νω­νι­κής διεκ­δί­κη­σης, ισά­ξιο του κι­νή­μα­τος για τα δι­καιώ­μα­τα των με­τα­να­στών, των αντιρ­ρη­σιών συ­νεί­δη­σης, των Ρομά, των ΑΜΕΑ, ή του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος. Μετά από χρό­νια όπου οι ομο­φυ­λό­φι­λοι αντι­με­τω­πί­ζο­νταν σαν άτομα με κά­ποια ανα­πη­ρία και εξο­βε­λί­ζο­νταν από τις ορ­γα­νώ­σεις του ΚΚΕ, είτε ευ­θέ­ως, είτε με κά­ποιο άλλο πρό­σχη­μα, όπως τη μη συμ­μόρ­φω­σή τους προς την πο­λι­τι­κή του κόμ­μα­τος, και εν­δε­χο­μέ­νως κά­ποιοι ονο­μά­ζο­νταν και πρά­κτο­ρες του τα­ξι­κού εχθρού, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα έχει αλ­λά­ξει τη θέση του από τη συλ­λή­βδην απόρ­ρι­ψη, σε μια ελα­φράς μορ­φής απόρ­ρι­ψη, αλλά πά­ντως απόρ­ρι­ψη. Ο βου­λευ­τής του κόμ­μα­τος Θα­νά­σης Πα­φί­λης έχει πει σχε­τι­κά με το γάμο ομο­φύ­λων: “Δεν συμ­φω­νού­με. Κα­θέ­νας μπο­ρεί να έχει την ιδιαι­τε­ρό­τη­τά του, αυτό δεν μπο­ρεί να γίνει αντι­κεί­με­νο κοι­νω­νι­κό σή­με­ρα και δη­μό­σιας συ­ζή­τη­σης, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο που έμ­με­σα προ­ω­θεί­ται κιό­λας. Μπρο­στά στη γε­νι­κή κα­τρα­κύ­λα το μο­ντέ­λο του αν­θρώ­που που προ­ω­θεί­ται μέσα σε ένα άγριο και βάρ­βα­ρο σύ­στη­μα. Εί­μα­στε αντί­θε­τοι – το ξα­να­λέω απ’ την αρχή – και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο με τις δήθεν προ­ο­δευ­τι­κές από­ψεις περί υιο­θε­σιών κτλ.”¹

Και ερ­χό­μα­στε στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: Το κόμμα της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης εδώ και χρό­νια είναι το μόνο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμμα το οποίο στη­ρί­ζει τις διεκ­δι­κή­σεις των αι­τη­μά­των του ΛΟΑΤ κι­νή­μα­τος. Στο ερω­τη­μα­το­λό­γιο της ΟΛΚΕ, το οποίο στέλ­νε­ται κάθε φορά πριν από τις εκλο­γές, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απα­ντά εμπε­ρι­στα­τω­μέ­να και με με­γά­λη ακρί­βεια όσον αφορά τις διεκ­δι­κή­σεις. Ωστό­σο το πράγ­μα χω­λαί­νει όταν φτά­νου­με στο ση­μείο όπου πρέ­πει να ανα­λη­φθούν συ­γκε­κρι­μέ­νες πρω­το­βου­λί­ες. Κά­ποιοι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ίσως πολ­λοί, αι­σθά­νο­νται αμή­χα­να να βγουν και να υπο­στη­ρί­ξουν δη­μό­σια τις διεκ­δι­κή­σεις των ΛΟΑΤ. Και κάπου εκεί αρ­χί­ζουν τα προ­βλή­μα­τα. Το προη­γού­με­νο διά­στη­μα εί­χα­με μια σειρά από ατυ­χείς δη­λώ­σεις βου­λευ­τών και στε­λε­χών. Στα­χυο­λο­γώ εδώ τις δη­λώ­σεις Πα­πα­δη­μού­λη (στην απά­ντη­σή του στη Ντόρα Μπα­κο­γιάν­νη τη­λε­ο­πτι­κά ότι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πο­λι­τεύ­ε­ται κω­λο­μπα­ρί­στι­κα της είπε ότι μας λέτε πο­λι­τι­κά ανώ­μα­λους ταυ­τί­ζο­ντας μια σε­ξουα­λι­κή "ανω­μα­λία" με μια πο­λι­τι­κή "ανω­μα­λία"), τις δη­λώ­σεις του Πάνου Σκουρ­λέ­τη περί τρανς Αρι­στε­ράς, και βέ­βαια τις πε­ρί­φη­μες δη­λώ­σεις του Πέ­τρου Τα­τσό­που­λου, οι οποί­ες έγι­ναν πέ­ρυ­σι τον Οκτώ­βριο και για τις οποί­ες πολύς λόγος έγινε. Μπο­ρεί κα­νείς λοι­πόν να δει ότι στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ υπάρ­χει ένα έλ­λειμ­μα γνώ­σης. Υπάρ­χει μια ομάδα που ασχο­λεί­ται συ­στη­μα­τι­κά με τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ, αλλά αυτή δε βρί­σκε­ται σε επι­κοι­νω­νία με το υπό­λοι­πο κόμμα, με απο­τέ­λε­σμα να μη μπο­ρεί να ενη­με­ρώ­σει τα στε­λέ­χη και τα μέλη του κόμ­μα­τος.

Όμως σή­με­ρα η ΧΑ προ­σπα­θεί με ύπου­λο αλλά και τρα­μπού­κι­κο τρόπο να πε­ρά­σει το μι­σαλ­λό­δο­ξο λόγο της στο δη­μό­σιο διά­λο­γο. Προ­σπα­θεί, στο πρό­τυ­πο των Ναζί να νι­κή­σει πρώτα στο πεδίο των ιδεών. Και σωστά: Η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που προη­γεί­ται της πο­λι­τι­κής ηγε­μο­νί­ας. Και η ιδε­ο­λο­γι­κή ηγε­μο­νία είναι αυτή που αλ­λά­ζει πιο δύ­σκο­λα. Ας ανα­λο­γι­στεί ο κα­θέ­νας τις ιδε­ο­λη­ψί­ες που κου­βα­λά­ει ο ίδιος και είναι εν­δε­χο­μέ­νως συ­μπε­ρά­σμα­τα που έχει βιώ­σει. Αυτά με­τα­φέ­ρο­νται πολ­λές φορές από γενιά σε γενιά και δια­μορ­φώ­νουν την άποψή μας για τον κόσμο αλλά σε ένα με­γά­λο μέρος και την πο­λι­τι­κή μας ταυ­τό­τη­τα. Για να κα­τα­φέ­ρει να ηγε­μο­νεύ­σει η ΧΑ απευ­θύ­νε­ται στο θυ­μι­κό του πο­λι­τι­κού ακρο­α­τη­ρί­ου και κυ­ρί­ως στο φόβο. Φόβος γι αυτό που έρ­χε­ται, φόβος γι αυ­τούς που θέ­λουν να αλ­λά­ξουν τα πράγ­μα­τα, φόβος για το δια­φο­ρε­τι­κό. Σε αυτό το ση­μείο η Αρι­στε­ρά πολ­λές φορές απα­ντά­ει φο­βι­σμέ­να και αυτή. Σκε­φτό­με­νη το πο­λι­τι­κό κό­στος οδη­γεί πολ­λές φορές σε αμ­φι­βο­λί­ες για τις προ­θέ­σεις της το πο­λι­τι­κό ακρο­α­τή­ριο. Όμως στο ση­μείο που έχου­με φτά­σει ως κοι­νω­νία είναι απα­ραί­τη­το τα πράγ­μα­τα να ει­πω­θούν με το όνομά τους. Στο κομ­μά­τι των ΛΟΑΤ για πα­ρά­δειγ­μα δεν είναι αρ­κε­τό κα­νείς να υπο­στη­ρί­ζει με δή­λω­σή του ότι ο ίδιος δεν είναι ομο­φο­βι­κός, μια και αυτό κα­νέ­ναν δεν εν­δια­φέ­ρει γιατί οι πο­λι­τι­κοί ψη­φί­ζο­νται για να πα­ρά­γουν πο­λι­τι­κή πρό­τα­ση και όχι για τα ιδιω­τι­κά τους συ­ναι­σθή­μα­τα.

Πρέ­πει λοι­πόν να ανα­λη­φθούν πρω­το­βου­λί­ες σε διά­φο­ρα επί­πε­δα και κυ­ρί­ως στο επί­πε­δο της κοι­νω­νί­ας. Η ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ πρέ­πει να γίνει πο­λι­τι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα και στό­χος της Αρι­στε­ράς στο πλαί­σιο του εκ­δη­μο­κρα­τι­σμού της κοι­νω­νί­ας. Ενη­μέ­ρω­ση για τους δη­μό­σιους υπαλ­λή­λους, τους επαγ­γελ­μα­τί­ες υγεί­ας, τα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας. Αλλά και ενη­μέ­ρω­ση για ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ για όλα τα στε­λέ­χη και μέλη της. Αν η Αρι­στε­ρά δεν αρ­χί­σει από το εσω­τε­ρι­κό της αυτή τη δια­δι­κα­σία δε θα πεί­σει κα­νέ­ναν ότι εν­νο­εί αυτά που ευαγ­γε­λί­ζε­ται. Ένα άλλο θέμα είναι η δη­μιουρ­γία ενός αντι­φα­σι­στι­κού με­τώ­που όπου πάλι τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ θα μπουν στο προ­σκή­νιο σαν μια από τις πο­λι­τι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες. Στη ση­με­ρι­νή συ­γκυ­ρία τα ζη­τή­μα­τα ΛΟΑΤ είναι ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο των κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των για ελευ­θε­ρία και δη­μο­κρα­τία. Και ακρι­βώς γι αυτό πρέ­πει να γί­νουν και ένα εμ­βλη­μα­τι­κό πεδίο άσκη­σης πο­λι­τι­κής με την Αρι­στε­ρά να κα­τέ­χει την πρω­το­βου­λία.

Σχετικά

«Όχι στο Μουντιάλ σκλαβιάς του Κατάρ!»

Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ Λασιθίου για το κλείσιμο του ΙΚΑ Αγ. Νικολάου

ΣΥΡΙΖΑ: η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την ψυχιατρική μεταρρύθμιση

Ετικέτες

ομοφυλοφιλία ΛΟΑΤ

- See more at: http://rproject.gr/article/omofylofilia-kai-aristera-sti-simerini-sygkyria#sthash.nNexH3Ck.dpuf